Eozynofilia: rodzaje i przyczyny
Eozynofilia to zwiększona liczba eozynofilów (granulocytów kwasochłonnych) we krwi obwodowej. Eozynofilia może być łagodna, umiarkowana lub ciężka, pierwotna lub wtórna. Jaka ilość granulocytów kwasochłonnych wskazuje na eozynofilię? Jakie są jej przyczyny i objawy? Czym jest zespół hipereozynofilowy?
Nie masz czasu na czytanie? Czasami wystarczy Dobrze Posłuchać. Sprawdź nasze podcasty z poradami!
Spis treści
Eozynofilia oznacza zwiększoną liczbę eozynofilów we krwi obwodowej - występuje wtedy, gdy ich liczba przekroczy 0,5 x 109/l. Eozynofilia może mieć różne stopnie zaawansowania. I tak wyróżniana jest:
- eozynofilia łagodna - <1,5 x 109/l
- eozynofilia umiarkowana - 1,5-5,0 x 109/l
- eozynofilia ciężka - >5,0 x 109/l
To nie jedyny podział eozynofilii. Może być też eozynofilia pierwotna i eozynofilia wtórna (reaktywna), która najczęściej występuje i obserwowana jest w wielu chorobach, takich jak np. zakażenia pasożytami, alergie, astma czy kolagenozy.
Wśród eozynofilii pierwotnej wyróżniana jest eozynofilia klonalna oraz eozynofilia idiopatyczna. Eozynofilia klonalna spowodowana jest rozrostem nowotworowym, a dokładniej mówiąc limfoproliferacją lub mieloproliferacją. W przypadku eozynofilii idiopatycznej - rozpoznaje się po wykluczeniu eozynofilii klonalnej i wtórnej.
Sprawdź:
Eozynofile (eozynocyty, EOS): normy
Jakie zadania mają eozynofile?
Jeśli chodzi o same eozynofile (inaczej granulocyty kwasochłonne) - są to komórki należące do leukocytów (białe krwinki).
Występują one we krwi obwodowej w liczbie 0,04-0,5 x 109/l, ale zwykle krótko w niej przebywają, gdyż wędrują do tkanek i narządów mających kontakt ze środowiskiem zewnętrznym.
Eozynofile posiadają charakterystyczne okularowate jądro i ceglastoczerwone ziarnistości, które zawierają m.in. główne białko zasadowe, kationowe białka eozynofilowe oraz neurotoksynę eozynofilową - związki te wykazują toksyczne działanie wobec pasożytów.
Nie dziwi zatem fakt, że główną rolą eozynofilów jest obrona organizmu przed infekcjami pasożytniczymi. Oprócz tego biorą one udział w odpowiedzi immunologicznej, a także wykazują funkcje naprawcze i remodelingowe poprzez regulację odkładania się białek macierzy.
Eozynofilia: przyczyny
Do przyczyn wtórnej eozynofilii zalicza się:
- infekcje pasożytnicze (tasiemiec, glista ludzka, bąblowiec, włośnica, węgorek jelitowy)
- infekcje niepasożytnicze (okres zdrowienia po ostrej infekcji, choroba kociego pazura, infekcje grzybicze - aspergiloza, zakażenie Cryptococcus oraz Coccidiomycosis)
- choroby alergiczne lub idiopatyczne (atopowe zapalenie skóry, pokrzywka, alergiczny nieżyt nosa, astma oskrzelowa, obrzęk naczynioruchowy Quinckego, sarkoidoza, zespół Löfflera, zespół Churga-Strauss, eozynofilowe zapalenie płuc)
- choroby tkanki łącznej (guzkowe zapalenie tętnic, eozynofilowe zapalenie powięzi, choroba posurowicza)
- zaburzenia immunologiczne (niedobór IgA, GVHD - Graft Versus Host Disease - choroba przeszczep przeciwko biorcy, zespół Wiskotta-Aldricha)
- choroby nowotworowe (choroba Hodgkina, chłoniaki T-komórkowe, ostra białaczka mielomonocytowa, białaczka eozynofilowa, przerzuty nowotworowe)
- endokrynopatie (np. choroba Addisona)
- polekowe (karbamazepina, sulfonamidy, sole złota, analogi puryn, czynniki wzrostu)
Zespół hipereozynofilowy
Na koniec warto wspomnieć o istnieniu tzw. zespołu hipereozynofilowego. Charakteryzuje się on stale zwiększoną liczbą eozynofilów (>1,5 x 109/l) przez okres powyżej 6 miesięcy przy braku określonej przyczyny oraz uszkodzeniem narządów w wyniku ich nacieku eozynofilami.
Objawy to:
- utrata masy ciała
- gorączka
- poty nocne
- świąd
- wysypka grudkowo-plamista
Oprócz tego wystąpić może:
- kardiomiopatia
- neuropatia czuciowo-ruchowa
- stany zapalne jelit
- incydenty zakrzepowo-zatorowe
Dodatkowo, w badaniu chorego można stwierdzić splenomegalię i/lub hepatomegalię.
Przeczytaj także:
Neutropenia (mała liczba neutrofilów)Limfopenia (mała liczba limfocytów)Leukopenia (mała liczba leukocytów)Trombocytopenia czyli MAŁOPŁYTKOWOŚĆ