![Zmiany na ustach - krostki, grudki, pęcherzyki. 8 najczęstszych przyczyn [ZDJĘCIA]](https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-soBw-u4ou-qebe_zmiany-na-ustach-krostki-grudki-pecherzyki-8-najczestszych-przyczyn-zdjecia-320x213.jpg)
NOWY NUMER
Ciąża i dziecko
![Zdenerwowanie a zapominanie [Porada eksperta]](https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-8rKv-WdY7-nBFS_porada-pedagoga-320x213.jpg)
Moja córka w szkole wezwana do tablicy czy do odpowiedzi zapomina prostych rzeczy. W ławce zadania zrobi bez problemu, a przy tablicy denerwuje się. Ma to niekorzystny wpływ na oceny. Kiedyś śpiewała na akademiach w szkole - w jej głosie słychać było zdenerowanie. Teraz nie chce wystąpić na koncercie bo boi się, że zapomni nut (gra na instrumencie). Jak mogę jej pomóc?
Kilka dni temu widziałam przypadkiem, jak moja córka całowała się z chłopcem. Jechałam autobusem i widziałam ich z okna. Przecież Edyta nie ma jeszcze 16 lat! Czy to normalne, żeby dziewczyna w tym wieku całowała się namiętnie? W dodatku nie znam tego chłopca i nie wiem nawet w jakim jest wieku. Bardzo się o nią martwię. Jak z nią porozmawiać? A może wogóle nie interweniować?
Mój synek bardzo łatwo się denerwuje. Zaciska bardzo pięści, łezki ma w oczach. Dzieje się to od jakiegos czasu, nie wiem czy ja coś źle robię? Zaczyna mnie to martwić. Ponadto gdy ktoś się z niego śmieje bardzo szybko wpada w nerwy z wybuchem płaczu. Tłumaczę mu, że nie zawsze kiedy ktoś się z nas śmieje musimy się złościć i jest to złe. Nie wiem co mam dalej robić...
Witam! Mój problem dotyczy mojej rodziny. Studiuję, więc nie mieszkam z nimi. Podczas ostatniej wizyty w domu okazało się, że moje rodzeństwo jest w poważnym konflikcie z rodzicami. Brat (20 lat) coraz częściej upija się do nieprzytomności, a siostra (18 lat) kompletnie ignoruje rodziców. Często dochodzi do pyskówek, gróźb wyprowadzenia się z domu, uciekania z niego, do przeklinania. Po jakimś czasie wszystko wraca do normy, ale tylko do czasu następnej awantury. z pozoru jesteśmy normalną kochającą się rodziną. Szkoda, że to tylko pozory. Czy mogę to jakoś zmienić?
Świąd skóry u dziecka może mieć bardzo różne przyczyny - swędzenie skóry bywa objawem wielu różnych chorób. Poza tym, zdaniem specjalistów, świąd skóry jest o wiele bardziej dokuczliwy dla dziecka niż ból. Sprawdź jakie mogą być przyczyny świądu skóry. Dlaczego twoje dziecko swędzi skóra?
Moje dzieci miały dobrą opiekunkę, kulturalną, schludną i systematyczną. Ale jej nie lubiły. Była oschła, nie znosiła sprzeciwu i wydawała komendy. Teraz mamy nową nianię, za którą dzieciaki przepadają. Śmieje się z nimi i bawi. Zauważyłam jednak, że ona nie umie poprawnie mówić i teraz zwłaszcza syn coraz częściej używa np. form „cóś”, „uni”, „jeździj”, „trzym”, „zygorek”. Co z tym zrobić? Przecież nie nauczę dorosłej kobiety poprawnie mówić. Do tego opowiada dzieciom okropne filmy, które ogląda wieczorami w telewizji. Lusia wczoraj nie mogła zasnąć, bo bała się filmowego mordercy. Czy znów mam zmieniać opiekunkę? Skąd mam wiedzieć, czy następna będzie lepsza? Ewa
![Czy odstawić leki na nadciśnienie przed ciążą [Porada eksperta]](https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-2pzk-UUa3-FC5t_porada-internisty-320x213.jpg)
Mam 28 lat, przyjmuję leki na nadciśnienie (lokren, tertensif i kaldyum). Chciałabym zacząć starać się o dziecko – czy powinnam przestać je brać?
Mamy problem z naszą córeczką ma 2 latka i 3 miesiące. Musi zasypiać w naszym łóżku, codziennie. Czekam aż zaśnie i przenoszę ją do jej łóżeczka. Ona jednak od razu się budzi i płacze. Wcale nie chce spać u siebie w łóżeczku. Mamy niestety jeden pokój. Wieczorem się jej tłumaczy ona przytakuje ze będzie spała u siebie, a potem nie chce. Jest bardzo uparta - potrafi płakać cała godzinę, a nawet się drzeć.
Moja córka właśnie poszła do przedszkola. Problem w tym, że minęły już prawie dwa miesiące, a ona wciąż płacze i dostaje histerii, gdy ją tam zostawiam. Przedszkolanki ją po jakimś czasie uspokajają, ale ja jestem przerażona. Do tego już kilka razy zdarzyło jej się zmoczyć w nocy łóżko. Zrezygnowanie z przedszkola nie wchodzi w grę, ale serce boli. Czy można jakoś jej pomóc?
![Moje okropne s [Porada eksperta]](https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-Y52Z-ywZS-BDzi_porada-logopedy-pedagoga-320x400-nocrop.jpg)
Mam 15 lat i okropnie przeszkadza mi moja wada wymowy - syczące "s". Przeczytałam wiele o tym w internecie i najprawdopodobniej jest to syczenie boczne. Bardzo prosiłabym o jakieś wskazówki w tej sprawie, gdyż przejrzałam wiele stron internetowych, lecz w większości są tam zamieszczone ćwiczenia dla dzieci w wieku przedszkolnym i podstawowym.
W jaki sposób mogę pomóc dziecku w nauce? Syn chodzi na terapię, codziennie razem odrabiamy lekcje, razem się uczymy i razem wykonujemy zadania, ale nie ma żadnego efektu.
Mam 15 lat... Od 3 lat nie potrafię sobie sama poradzić ze swoimi problemami, zaczełam się ciąć... Nie potrafię sobie sama pomóc i ani też nikogo o pomoc poprosić. Próbowałam przestać, nawet mi się to udawało, ale jak znowu coś się działo, nie potrafiłam, bo wiedziałam, że to mi chociaż na chwilę pomoże. Teraz jestem starsza i wiem, że robię źle lecz to jest silniejsze ode mnie. Mam dobry kontakt z mamą, ale nie potrafię jej pwiedzieć, co się dzieje... Trzymam to w sobie. Chcę umieć radzić sobie ze swoimi problemami, bo boję się, że kiedyś pod wpływem chwili potnę się zbyt głęboko...
Swędzenie skóry może być objawem wielu chorób, dlatego zawsze należy skonsultować je z lekarzem. Przeważnie jednak przyczyną takiego stanu jest sucha skóra i jeśli poza suchością skóry nie występują inne zmiany - skoncentrować się na natłuszczeniu jej.
Jestem wdową od 5 lat, mam 10 córeczkę. Od niedawna zaczęłam się spotykać z mężczyzną, nie ukrywam tego faktu przed dzieckiem ani nie próbuje jej odsuwać, wprost przeciwnie, staram się by zrozumiała, że mama może z kimś być. Wszystko jest dobrze dopóki jesteśmy we trójkę, w przypadku, gdy zbliża się wieczór, dziecko chce spać, a my dorośli posiedzieć, zaczyna się "histeria". Córka płacze, nie chce zasnąć, zachowuje się bardzo niegrzecznie. Wynika to chyba z zazdrości (tak wnioskuję z rozmowy z nią). Jak rozmawiać z dzieckiem, jak przekonać że nic jej niegrozi, że mnie nie straci, że i tak jest najważniejsza, ale że potrzebuję męskiego wsparcia. Zbajoma pielęgniarka podpowiedziała mi, że na uspokojenie można podać dziecku przed snem lekarstwo (nazwy nie pamiętam).
Proszę mi poradzić. Wiem, że to wymaga czasu,ale martwie się, że jeżeli będę ulegać dziecku to nigdy nie mam szans na jakikolwiek związek...
Wychowuje samotnie syna, 13 -latka. Od jakiegoś roku pojawiały sie sporadycznie problemy, ale teraz praktycznie są codziennością: arogancja, brak szacunku, bunt, negacja mojego zdania, nie dotrzymywanie obietnic. Staram sie jak mogę. Nie stosuję kar, chwale za dobre zachowanie, daję mu dobry przykład własnym postępowaniem. Syn to ignoruje. Problem jest jeszcze taki, że mam niedobre stosunki z ojcem syna. Syn o tym wie. Lubi spędzać z ojcem trochę czasu, ale nie za wiele. Z rozmów z synem wiem, że ich kontakty ograniczają się do rozmów o sporcie, wspólnym oglądaniu meczy w tv oraz wyjazdów na mecze żużlowe. Ojciec funduje mu rożne rzeczy i rozrywki bez porozumienia ze mną. Proponowałam synowi, żeby pomieszkał trochę z ojcem, powiedział, że nie chce, że chce ze mną, bo mnie kocha. Ta sytuacja mnie wykańcza. Wiem, że najlepiej byłoby dojść do porozumienia z ojcem syna, ale jest to niemożliwe. To bezwzględny człowiek, który "pomiatał" mną przez lata i jakikolwiek kontakt z nim (po moim odejściu) kończył sie wyzwiskami pod moim adresem. Proszę o radę, czy mam to jeszcze przetrzymać, czy powinnam coś zmienić w relacjach z synem, czy powinnam sie zgłosić po pomoc fachową dla nas.
W marcu rozwiodłam się. Mam 9-letnią córeczkę, o której tatuś zapomniał (brak planowanych kontaktów). Jak ochronić ją przed skutkami rozwodu? Ona nie chce rozmawiać o tacie, a przypadkowe spotkania burzą jej spokój. Co zrobić, by miało to jak najmniejszy wpływ na jej dalsze życie?
Dzieci są w gimnazjum. Mąż i teściowa płacą im za ‘piątki” i „szóstki”. Moje protesty nie pomagają. Argument, że przecież dzieciaki i tak chętnie się uczą, nie skutkuje. Czy zarabianie na dobrych ocenach nie wypaczy stosunku dzieci do nauki? Zawsze im wpajałam, że człowiek uczy się dla siebie.
Czy moje dzieci (bliźniaki) będą czuły się skrzywdzone jeśli po uroczystości nie będzie hucznego przyjęcia w restauracji, nie będzie garnituru i długiej sukni z falbanami (planuję alby) i nie będzie rowerów oraz kupy forsy w prezencie?
Nie tylko nie stać na to mnie i rodziny, ale uważamy, że nie na tym polega komunijna uroczystość. Krystyna.
Kobiety w ciąży coraz częściej korzystają z basenów z wodą termalną lub zabiegów kosmetycznych opartych na leczniczych właściwościach tych wód. Jak potwierdzają lekarze: kobiety będące w ciąży, jeżeli ciąża przebiega prawidłowo, mogą z powodzeniem korzystać z tego typu przyjemności.
Pracuję w prywatnym przedszkolu. Od października mamy w grupie Mateuszka, który wskakuje na stół, bije i gryzie dzieci. Nie reaguje na tłumaczenia i nie słucha. Nie udały się próby włączenia go do zajęć. My pracujemy po dwie w grupie. Od paru miesięcy jedna z nas, cały czas zajmuje się tylko Mateuszkiem, bo strach o inne dzieci. Kiedy się go trzyma na kolanach albo za rękę, to jest spokojniejszy. Mówiłyśmy ojcu, że to jest dziecko, które musi mieć indywidualną opiekę. On jednak nie chce słuchać i krzyczy, że przecież za to nam płaci. Pani Dyrektor się go boi, bo to jakiś ważny prezes. Czy prywatne przedszkole ma obowiązek trzymać takiego gagatka? Co możemy zrobić jako przedszkolanki, żeby jak najlepiej rozwiązać tę sytuację?
Zawiadamiam, ze moja teściowa powinna być generałem. Całe życie kimś komenderuje i nie znosi sprzeciwu. Wszyscy od niej uciekają. Dopóki żyła moja mama, teściowa bywała u nas dość rzadko. Mama zawsze wszystko obracała w żart. Teściowa była oburzona i przyjmowała to jako lekceważenie. Teraz jest jedyną babcia naszych dzieci, które są już na tyle samodzielne (13 i 15 lat), że nie wymagają niańczenia. Mimo to teściowa często przychodzi i „czuwa”. Zwykle robią się z tego niepotrzebne kłótnie i awantury. Dzieci od niej uciekają. Mężowi jest przykro, bo to przecież jego matka. Czasem wracam z pracy, a w naszym domu jest tylko ona, zdezorientowana i oburzona na cały świat. Wysłuchuję pretensji i skarg na dzieci, które źle wychowujemy. Co robić? Przecież to ich jedyna Babcia! Czy macie jakiś pomysł? Nie mam już siły i jest mi przykro.
