Psychiatria

Psychiatria to specjalizacja medyczna poświęcona diagnozie i leczeniu zaburzeń oraz chorób psychicznych. Psychiatra zajmuje się nie tylko analizą medycznego aspektu dysfunkcji, ale bada również ich uwarunkowania społeczne, rodzinne i pychologiczne. Często tylko tak holistyczne podejście do pacjenta pozwala na znalezienie rozwiązania problemu. W odróżnieniu od psychologii, psychiatria jest dyscypliną medyczną.

Zespół Diogenesa spotykany jest przede wszystkim u seniorów i związany jest ze znacznymi zaniedbaniami higienicznymi, zerwaniem kontaktów nawet z najbliższą rodziną oraz z patologicznym zbieractwem. Nie do końca jest jasne, co jest przyczyną tej jednostki, co jednak zdecydowanie gorsze, medycyna nie zna również metod leczenia. Czym więc dokładnie jest zespół Diogenesa i co zrobić w sytuacji, gdy tego rodzaju zaburzenie pojawi się u bliskiej nam osoby starszej?
Czujesz, że życie wymyka ci się spod kontroli. Nie możesz spać, jeść? Dręczą cię lęki? Nie masz siły i ochoty, by zacząć kolejny dzień? Rozważ wizytę u psychiatry - specjalisty od ludzkiej psychiki. Pamiętaj, że to lekarz jak każdy inny.
Psychopata - tego terminu używamy bardzo często – jako psychopatów określamy chociażby wielu bohaterów różnych filmów grozy. W rzeczywistości jednak psychopatów widujemy nie tylko na kinowym ekranie, ale w i naszym otoczeniu – może nim być zarówno nasz współpracownik, jak i nawet… nasz partner. Przeczytaj więc, kim jest psychopata i dowiedz się, jak funkcjonuje psychopata w związku.
Schizofrenia u dzieci jest groźnym schorzeniem - chyba nikogo nie trzeba o tym przekonywać. Objawy schizofrenii dziecięcej - wycofanie emocjonalne, unikanie kontaktów i dziwaczne zachowania przypominają objawy nastoletniego buntu. Im wcześniej schizofrenia dziecięca zostanie rozpoznana, tym większe szanse na uzyskanie oczekiwanych efektów leczenia. Czym charakteryzuje się schizofrenia u dzieci i co powinno wzbudzać niepokój rodziców?
Stupor (osłupienie) to stan zaburzonej aktywności ruchowej, polegający na znacznie zmniejszonej reaktywności na zasadniczo wszelkiego rodzaju bodźce zewnętrzne. Wystąpienie stuporu zawsze wymaga konsultacji z lekarzem - stan ten jest groźny nie tylko ze względu na to, jakie mogą być jego przyczyny, ale i z tego powodu, iż w jego przypadku dochodzić może m.in. do znacznego stopnia odwodnienia. Co jednak może doprowadzać do tego, że pacjent staje się osłupiały - jakie mogą być przyczyny stuporu?
Dla dzieci z autyzmem Boże Narodzenie to okres, kiedy ich codzienny rytm ulega zakłóceniu, a one same muszą zmierzyć się z szeroko rozumianymi zasadami i normami społecznymi. Jak przygotować dziecko z autyzmem i rodzinę do świąt radzi Magdalena Kaźmierczak, ekspert metody PECS z Pyramid Educational Consultants of Poland.
Leczenie schizofrenii w ciąży i w okresie karmienia, podobnie jak leczenie schizofrenii u dzieci, może napotykać na szczególne trudności i wymaga dużej wiedzy oraz każdorazowego rozważenia zysków i strat z niego płynących. Należy pamiętać, że leczenie schizofrenii jest ważne z tego względu, że dzięki niemu możliwe jest uwolnienie pacjenta od doświadczanych objawów psychotycznych, ale i poprawienie jego funkcjonowania w codziennym życiu. Jakie są ogólne zasady leczenia schizofrenii w ciąży? Czy jest ono bezpieczne? I jak powinno wyglądać leczenie dzieci ze schizofrenią?
Dentofobia to paniczny lęk przed dentystą. Aż u 90% Polaków rozpoznaje się strach przed wizytą u dentysty. Występuje ona zarówno u dzieci, jak u dorosłych. Osoby cierpiące na dentofobię chodzą do denstysty zazwyczaj wtedy, kiedy muszą, omijając wizyty kontrolne. Z tego względu skutki dentofobii mogą być poważne. Dowiedz się, jakie są objawy dentofobii oraz jak ją leczyć.
Kompleks Edypa to zjawisko opisywane w psychoanalizie, które polega na erotycznym pociągu syna w kierunku matki i niechęci wobec ojca. Kompleks Edypa uznawany jest za naturalny etap rozwoju człowieka i typowo ustępuje on samoistnie, jednakże nie u wszystkich tak się dzieje. Do jakich problemów u dorosłego mężczyzny prowadzi nierozwiązany kompleks Edypa? Czy w przypadku ciągłego doświadczania kompleksu Edypa w dorosłym życiu pacjentom może być zaproponowane jakieś leczenie i - przede wszystkim - jakie są objawy kompleksu Edypa?
Zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne) stanowią odpowiedź psychiki na doświadczanie ciężkich wydarzeń – pojawiające się w ich przebiegu zaburzenia psychiczne czy objawy somatyczne (np. zaburzenia czucia czy niedowłady) mają niejako "odwrócić uwagę" umysłu od nierozwiązanych konfliktów emocjonalnych. Przeczytaj, jakie są przyczyny i rodzaje zaburzeń dysocjacyjnych, sprawdź, w jaki sposób są one rozpoznawane i jakie są ich objawy, a także dowiedz się, na czym polega leczenie zaburzeń konwersyjnych.
Zaburzenia adaptacyjne wystąpić mogą u każdego człowieka – doprowadzają do nich bowiem sytuacje, z którymi stykamy się na co dzień, takie jak np. utrata pracy czy rozstanie z partnerem. Przebiegać mogą one różnie: u jednych osób dominują objawy lęku i depresyjne, u innych z kolei najbardziej wyrażone są zaburzenia zachowania. Przeczytaj, jakie wyróżnia się podtypy zaburzeń adaptacyjnych, ich przyczyny i objawy, a także dowiedz się, co zrobić w razie ich wystąpienia, czyli na czym polega leczenie zaburzeń adaptacyjnych.
Leki nootropowe (prokognitywne) to substancje, których zażywanie ma prowadzić do poprawy różnych funkcji poznawczych – wpływać one mają pozytywnie m.in. na pamięć, uwagę i koncentrację. Z lekami nootropowymi (prokognitywnymi) związanych jednak jest wiele kontrowersji – dotyczą one zarówno tego, jakie substancje można tak naprawdę uznawać za leki nootropowe, jak i tego, czy korzystanie z tychże środków jest rzeczywiście w pełni bezpieczne.
Parasomnia to grupa zaburzeń snu, które objawiają się pod postacią mimowolnych ruchów i dziwnych zachowań pojawiających się w czasie snu. Typowe przykłady parasomnii to lunatyzm, mówienie przez sen, paraliż senny, lęki nocne. Różne odmiany parasomnii dotyczą od jednego do kilkunastu procent ludzi i najczęściej występują u dzieci oraz osób po 50. roku życia.
Infantylizm (infantylność) typowo powiązuje się z przejawianiem przez osobę dorosłą zachowań, które raczej przypisać by można dziecku. Prawda jest jednak taka, że infantylizm może być zarówno chorobą, jak i może być związany z przejawianiem dość nietypowych preferencji łóżkowych. Sprawdź, czym charakteryzują się poszczególne rodzaje infantylizmu, a także przekonaj się, jak wyglądają jego przyczyny, objawy i leczenie.
Awersja - możemy ją odczuwać do jedzenia, seksu, podróży i wielu innych zjawisk oraz rzeczy. Co jednak sprawia, że pewne czynniki wzbudzają w nas tak dużą niechęć, osiągającą natężenie właśnie awersji? Sprawdź, jakie mogą być objawy, przyczyny i konsekwencje awersji.
Na depresję choruje w Polsce około 1,5 miliona osób. Część z nich sobie tego nie uświadamia, a wiele ukrywa swój stan, wstydząc się otoczenia. Dlatego zmagający się z tą chorobą często zbyt późno trafiają do specjalistów.
Mam teściową (73 lata), która całe swoje życie spędziła z alkoholikiem, w tej chwili jest z innym facetem. Problem w tym, że ona cały czas coś wymyśla: że ktoś ją truje - wlewa truciznę do kranu z wodą, że ktoś ją nagrywa, podsłuchuje, chodzi po osiedlu i mówi o niej najgorsze rzeczy. Najgorsze jest to, że ma 2 dzieci i cały czas oskarża je i skłóca. Nie da się z nią normalnie żyć. Teraz, gdy syn do niej dzwoni, odkłada słuchawkę, gniewa się, ma wybuchy wulgarności, odłącza telefon, wyzywa od najgorszych. Mnie już ręce opadają, chciałabym jej pomóc, ale ona nie chce. Co robić? O leczeniu szpitalnym nie ma co marzyć, ucieka następnego dnia ze szpitala - nawet nie zdiagnozowana. Czy jest to schizofrenia paranoidalna? Jak postępować?
Mam chorą na schizofrenię mamę, która już od 10 lat nie przyjmuje żadnych leków i nawet nie chce słyszeć o zgłoszeniu się do lekarza. Na początku choroby regularnie chodziła do specjalisty i przyjmowała leki przez 3 lata, ale gdy poczuła się lepiej nie chce słyszeć o tym że jest chora. Ostatnio jej stan jest coraz gorszy. Nie pracuje od kilku już lat, co raz trudniej się z nią dogadać, gdyż mama ma swoje teorie na wszystkie tematy i nie da się jej w żaden sposób przekonać. Chciałabym się dowiedzieć jak nakłonić ją do spotkania z psychiatrą albo ewentualnie jak wygląda procedura sądowa, dzięki której byłaby zmuszona do leczenia?
Czytałam że chory na schizofrenię jest bardziej narażony na cukrzycę, lecz czy to działa również odwrotnie? tzn: halucynacje, zaburzenia pamięci i koncentracji mogą być mieć jakiś związek z cukrzycą typu 1?
Czy osoba ze zdiagnozowaną schizofrenią paranoidalną może przez całe życie nie mieć halucynacji? Poza tym ta osoba ma fobie społeczną. Czy jedno drugiego nie wyklucza?
Psychoza alkoholowa (nazywana też schizofrenią alkoholową) to stan przebiegający z różnymi zaburzeniami psychotycznymi, do którego prowadzi nadmierne spożywanie alkoholu. Wyróżnia się różne postaci psychoz alkoholowych. Niektóre z nich, jak np. ostra psychoza alkoholowa, trwają krótko, inne trwają natomiast zdecydowanie dłużej i mogą być wyjątkowo trudne w leczeniu (jak choćby zespół Otella).

Diagnozowanie zaburzeń psychiatrycznych nie jest proste. Wiele schorzeń nie okazuje wyraźnych objawów lub daje o osobie znać jedynie w określonych warunkach środowiskowych. Co więcej, osoby chore często niechętnie podejmują leczenie, ponieważ są przekonane o braku problemu. W odróżnieniu od typowych chorób i urazów choroby psychiczne nierzadko modyfikują świadomość i postrzeganie otoczenia. Dlatego chory może być przekonany o tym, że nic mu nie dolega, a jego zachowania i reakcje mieszczą się w kanonie ogólnie przyjętych norm społecznych i etycznych.

Leczenie psychiatryczne może odbywać się zarówno podczas pobytu w szpitalu, w specjalistycznej klinice, np. Poradni Leczenia Uzależnień albo prywatnym gabinecie.

Do typowych chorób i zaburzeń psychicznych można zaliczyć schizofrenię, zaburzenia nastroju, parafilie, zaburzenia odżywiania (np. bulimia, anoreksja, ortoreksja), alkoholizm i zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, czyli uporczywe powtarzanie określonych zachowań lub myśli. Objawy poszczególnych chorób mogą występować ze zmienną częstotliwością – od jednorazowych epizodów, przez remisję (ustępowanie w czasie), aż po zaburzenia utrwalone.

W psychiatrii diagnostykę chorób i zaburzeń przeprowadza się w oparciu o dwa zestawienia – DSM-5 oraz ICD-10. Leczenie zdiagnozowanych chorób może odbywać się na kilka sposobów. Najczęściej stosuje się psychoterapię, niekiedy w połączeniu z farmakoterapią. Dopiero kiedy podstawowe metody leczenia okazują się niewystarczające zaleca się sięgnięcie po bardziej inwazyjne zabiegi jak terapię elektrowstrząsową, a w ostateczności psychochirurgię. Ten ostatni zabieg polega na przerwaniu połączeń między ośrodkami ośrodkowego układu nerwowego i wymaga niezwykłej precyzji możliwej dzięki metodom stereotaktycznym.