Psychologia
Psychologia bada mechanizmy, które rządzą ludzką psychiką i zachowaniem, a także analizuje wpływ zjawisk psychicznych na relacje międzyludzkie. Psychologia nie tylko próbuje odkryć wzorce zachowań, ale również pomóc ludziom, borykającym się z różnymi problemami. Jej nazwa pochodzi z języka greckiego i oznacza naukę o duszy. Jednak nie była znana w starożytności - termin ten powstał dopiero w XVI wieku.
Popularne leki na kaszel i ból gardła, spożywane w dawkach wskazanych w ulotce, hamują odruch odkaszlania i łagodzą wszelkie bóle. Jednak przyjmowane w większych ilościach działają jak narkotyk - powodują urojenia i stany euforyczne. Dlaczego? Bo w ich składzie jest bromowodorek dekstrometorfanu, kodeina i pseudoefedryna - substancje, które mogą prowadzić nawet do śmierci.
W Polsce jest ponad 13 mln osób żyjących w gospodarstwach jednoosobowych. Jedni samotność wybrali świadomie, inni się rozwiedli, a jeszcze inni są samotni po śmierci partnera. Im są starsi, tym bardziej czują się samotni. Ale czy tak musi być? O dojrzałej samotności rozmawiamy z Katarzyną Miller, psychoterapeutką.
Jak zdobyć kobietę? Najskuteczniejszy sposób jest – jak zwykle – najprostszy. Okazuje się, że uroda nie jest najważniejszym kryterium decydującym o atrakcyjności - znacznie ważniejsze w uwodzeniu jest poczucie humoru.
Jesteś najstarsza czy najmłodsza z rodzeństwa? Wielu psychologów uważa, że kolejność urodzenia wpływa na nasze cechy charakteru, osobowość, relacje z ludźmi, karierę zawodową. Kolejność urodzin w rodzinie determinuje większość naszych późniejszych wyborów życiowych.
Obawę przed chorobami nowotworowymi niewątpliwie wzmacnia fakt, że kojarzone są one z ogromnym cierpieniem i długotrwałym, uciążliwym leczeniem. Pomimo tego, że większość z nas spotkała chociaż raz w życiu osobę chorą na raka lub jej bliskich, nie zawsze wiemy, jak rozmawiać z tymi, którzy właśnie usłyszeli niepomyślną diagnozę lub są w trakcie leczenia.
Przyciągają nas podobieństwa czy różnice? Na jakiej zasadzie warto dobierać się w pary, by związek był szczęśliwy i trwały? Na co zwracać uwagę? A może warto jednak poddać się losowi i zawierzyć uczuciom? Poznaj sposoby na związek idealny!
Paczka papierosów z roku na rok kosztuje więcej. Koszty ekonomiczne ponoszone przez palaczy zaskakują wysokością sum. Niewielkie kwoty regularnie wydawane na papierosy urastają do wartości zagranicznych wycieczek, nowoczesnego sprzętu elektronicznego, a nawet porządnych samochodów. Sprawdź, ile wydajesz na papierosy.
Dopalacze, czyli substancje psychoaktywne, sieją spustoszenie w organizmie podobnie jak narkotyki. Pomimo to, można kupić je bez problemu w internecie. Składnikiem wielu dopalaczy jest BZP (benzylopiperazyna), której działanie jest podobne do amfetaminy.
Czy świadomy sen jest niebezpieczny? Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Niektórzy badacze kwalifikują LD do zaburzeń snu. Inni twierdzą, że świadomy sen to sprawdzony sposób na koszmary senne, który nie powoduje problemów zdrowotnych. Czy rzeczywiście świadome śnienie nie powoduje żadnych skutków ubocznych? Kto nie powinien korzystać z technik wywoływania świadomego snu?
Badania dowodzą, że dogadzanie sobie i korzystanie z uroków świata to najlepsza obrona przed chorobami oraz sposób na przedłużenie życia. Miłe doznania poprawiają samopoczucie, pomagają lepiej radzić sobie z lękiem i stresem, co korzystnie wpływa na zdrowie. Bez wyrzutów sumienia pozwól sobie na zdrowe grzeszki!
![Fibromialgia - jak sobie pomóc? [Porada eksperta]](https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-ikXj-5WFs-CUod_porada-psychoterapeuty-320x213.jpg)
Ciągle jestem w stanie powiedzmy ciezkiej depresji co troche sie podniose to znowu spadam w dol,Stwierdzono tez fibromalgine, mam tez cukrzyce,. biore roznego rodzaju leki ale to nie daje efektow,- ciagle cierpie na roznego radzaju bole, ktore wystepuja gdzie chca i kiedy chca.Lekarze nabieraja wody w usta mowic ze bedzie lepij ,ale wcale nie jest lepiej tylko dochodza nowe objawy i choroby .Dlugo by wliczac co jeszcze mam.Czcialabym naprawde wiedziec jak postepowac w takich przypadkach i czy naprawde mozna z tego wyjsc,
Problemem są dopalacze, które pojawiły się w szkole. W ciągu kilku dni mój syn był 2 razy pod ich wpływem. Po wyjściu ze szkoły w ciągu 15 min dostałam telefon, że leży nieprzytomny bez kontaktu, natychmiast zabrałam go do szpitala. Żadne testy nic nie wykazały, szpital zgłosił sprawę na policję. Minął tydzień, a syn znowu, teraz już na terenie szkoły, był niekontaktowy, blady. Nie chce powiedzieć skąd ma to świństwo. Zarejestrowałam go do psychologa od uzależnień. Proszę o pomoc dla mojego dziecka póki jeszcze można mu pomóc. Za wszelkie rady bardzo dziękuję.
Kolor niebieski działa uspokajająco i pobudza do twórczego myślenia. W ciągu ostatniego miesiąca dzień stał się dłuższy o ponad dwie godziny. Warto wykorzystać ten czas, by pospacerować, popatrzeć na niebo, poczuć siłę błękitu. To kolor o wyjątkowych - potwierdzonych badaniami - właściwościach.
Witam.
Jesteśmy 7 lat po ślubie, mamy dwoje dzieci - Julkę 5 lat i 2,5 miesięczną Kornelię.
Odkąd przyjechałam z dzieckiem ze szpitala mój mąż zaczął unikać ze mną i z dziećmi kontaktu, szczególnie z najmłodszą. Zaczął znikać z domu i spędzać czas z kolegami na imprezach. Zaczął kłamać. Trzy tygodnie temu wyprowadził się z domu mówiąc, że musi przemyśleć parę spraw. Zaczął mnie ignorować, przestał się interesować dziećmi.
Przyjeżdża czasami, ale gdy tylko otrzymuje sms lub telefon wychodzi z domu w złości. Na początku tej sytuacji raz mnie zupełnie ignorował, raz przyjeżdżał i zachowywał się tak jakby nic się nie stało. Mówił że nie wie czego chce. Miotają nim skrajne uczucia. Jest miły, szuka kontaktu, doszło też miedzy nami do zbliżenia, a gdy jest poza domem następuje zwrot o 180 stopni - wtedy mówi że mnie nie kocha, że nie chce ze mną być.
Negatywne uczucia nasiliły się gdy wyszły na jaw jego kłamstwa. Urwał kontakty z kolegami z pracy, rodzicami. Okazało się, że mieszka z kolegą, który też zostawił swoją żonę i dwójkę dzieci.
Co mogę zrobić, żeby uratować swoje małżeństwo i rodzinę? Czy w ogóle można coś zrobić?
On unika szczerej rozmowy ze mną.
Podejrzewam, że mam nerwicę. Od kilku miesięcy mam problemy ze zdrowiem.
Wykonałam podstawowe badania: morfologia, echo serca, cholesterol, cukier, rtg płuc i rtg kręgosłupa. Badania są w normie, a ja dalej źle się czuję i martwię się, że w każdej chwili może stać mi się coś złego.
Ciągle doskwierają mi jakieś dolegliwości, które narastały stopniowo: bóle głowy, rozdrażnienie, mdłości, duszności i silne bóle w klatce, drętwienie, mrowienie kończyn, zawroty głowy, bóle kręgosłupa, osłabienie, ziębnięcie stóp, silne dreszcze. Powodują one u mnie lęki. Nie potrafię żyć normalnie. Ciągle chce mi się płakać.
W ciągu niecałych trzech miesięcy schudłam 10 kg.
Nie wiem co robić i jak funkcjonować. Czy powinnam ponownie wykonać badania? Czy w ciągu trzech miesięcy mój stan zdrowia mógł ulec takiemu pogorszeniu?
O szukaniu miłości w internecie, zaletach i wadach randkowania w sieci oraz o tym, jak przygotować się do poszukiwania miłości życia opowiada Katarzyna Gubała, autorka książki „Faceci z sieci”.
Pojawiły się problemy wychowawcze z 16-letnim synem. Syn był zawsze świetnym uczniem, zaangażowanym w wiele zajęć. Od czasu pójścia do liceum, a właściwie już w 3 kl. gimn. zaczęły się z nim problemy. Uczy się niewiele, choć jest w świetnym liceum, w klasie matematycznej, tylko tyle, by nie mieć jedynek. Nic go nie interesuje oprócz wyjść z kolegami. Twierdzi, że tylko wychodząc jest szczęśliwy i realizuje się. Dobiera kolegów, którzy uczą się bardzo słabo i nic nie robią. Syn potrafi wychodzić z domu na 10-12 godz., wraca nad ranem. Potem 2 dni nauki i od nowa. Wiem, że palił marihuanę, obawiam się, że teraz mogą być dopalacze, bo jak wraca o 4 rano, to nie jest śpiący, tylko siada do komputera i robi lekcje. Potem śpi do 14, tak spędza weekendy.
Rozmawiamy z nim, prosimy, nic do niego nie trafia. Nie możemy dać kary, bo się do niej nie zastosuje. Nie dostaje żadnych pieniędzy, bo mówi, że nic od nas nie potrzebuje. Jestem bliska załamania psychicznego. CO ROBIĆ? Syn nie chce pójść do szkolnego psychologa i twierdzi, że to my jesteśmy nienormalni. Wszystko neguje, zachowuje się jak obcy człowiek; mówi, że rozczulamy się nad sobą i nie powinniśmy się wtrącać w jego sprawy. Ukrywa wszystko - znajomych, miejsca spotkań, kłamie w każdej sytuacji.
Mam znajomego, który prawdopodobnie ma chorobę psychiczną. Podobno cierpi na padaczkę, ale odstawił leki dawno temu. Poza tym mam wrażenie, że nie jest poczytalny, bo np. jednocześnie spotykał się z trzema kobietami, notorycznie kłamał. Ja rozumiem, że można być po prostu chamem, ale to już naprawdę za daleko się posuwa.
Podobno cierpi też na jakąś chorobę sercową, ale to jest informacja od niego, więc nie wiem, czy mam to traktować poważnie. Bardzo często ulega on "wypadkom", pije sporo alkoholu, jego rodzice są alkoholikami, więc zastanawiam się, czy to nie jest przypadkiem jakaś choroba genetyczna, spowodowana zażywaniem alkoholu przez jego matkę w trakcie ciąży.
Poza tym przebywał on jakiś czas w domu dziecka, kilka lat temu był świadkiem śmierci swojej dziewczyny, co doprowadziło do tego, że przebywał w szpitalu psychiatrycznym i był uzależniony od leków. Może to traumatyczne doświadczenie spowodowało jego problemy z psychiką. Jak mogę mu pomóc?
Moja nerwowość rujnuje mi życie! Mam 24 lata, 8 lat temu wykryto u mnie, że choruję na epilepsję, ale to chyba nie ma związku z moja nerwowością, choć lekarz neurolog przepisywał mi leki na nerwy, ale sama beznadzieja moim zdaniem, bo spać mi się po nich tylko chciało, nic więcej.
Pracuję na stacji paliw i niektóre dni w pracy to koszmar! Tak mnie denerwują ludzie - klienci, że nie raz nie mogę opanować nerwów. Wiem, że praca z ludźmi jest trudna, ale moje koleżanki z pracy jakoś sobie radzą i tak się nie denerwują, a ja po prostu wpadam w szał! Nie ma dniówki, aby ktoś nie wyprowadził mnie z równowagi. W dni wolne nic się nie zmienia, bo zarówno w domu, jak i na zakupach jestem nerwowa. W domu wystarczy, że ktoś coś powie do mnie, co nie jest po mojej myśli, to od razu odpyskuję lub zacznę krzyczeć - wielokrotnie później przepraszam najbliższych, bo po chwili dochodzi do mnie, że przesadziłam, ale zdążyłam już o dwa słowa za dużo powiedzieć.
Nawet na zakupach ludzie mnie denerwują, bo jak widzę, że niektórzy klienci myślą, że są królami życia, bo kupili coś za 20 zł to mnie trzepie! I mogłabym wymieniać tu tysiące przypadków i sytuacji. Jestem bardzo, bardzo nerwowa.
Mam chłopaka i to wszystko odbija się na nim, próbowałam mu to wytłumaczyć, że tak po prostu mam, ale na dłuższy czas to nie przejdzie. Neurolog mi nie pomógł, to do kogo mam się skierować z tak uciążliwym problemem?
Brak światła słonecznego może mieć fatalny wpływ na zdrowie. W zimie przyczynia się do pogorszenia nastroju, a nawet depresji zimowej. Gdy śnieg sypie za oknem, nasze ciało po prostu tęskni za słońcem. Jak radzić sobie z brakiem światła słonecznego w zimie? Co zrobić, by uniknąć pogorszenia nastroju?
Większość z nas czyni jakieś noworoczne postanowienia. W tym roku pomyśl o sobie! Wpisz na listę postanowień noworocznych kilka zmian, które poprawią twoje samopoczucie i pozwolą długo cieszyć się zdrowiem. Pamiętaj, że nawet małe korekty stylu życia potrafią zdziałać cuda. Co powinno znaleźć się na twojej liście noworocznych postanowień dla zdrowia?
