ALAT (ALAT, AlAT, ALT, GPT, SGPT) czyli aminotransferaza alaninowa - normy

Aminotransferaza alaninowa (ALAT, AlAT, ALT, GPT, SGPT) to enzym wewnątrzkomórkowy, niezbędny do funkcjonowania komórki. Sprawdź, jakie są normy ALAT w badaniu biochemicznym i o czym może świadczyć wzrost aktywności ALAT.

Spis treści

1. Aminotransferaza alaninowa (ALAT): norma
2. Aminotransferaza alaninowa (ALAT): podwyższona aktywność

Aminotransferaza alaninowa (ALAT, AlAT, ALT, GPT, SGPT) występuje najczęściej w komórkach wątroby, rzadziej w mięśniach szkieletowych, w mięśniu sercowym i nerkach. Stosunek poziomu aktywności AspAT do ALAT pozwala obliczyć wskaźnik de Ritisa, którego wartość powyżej lub poniżej jedności sugeruje wystąpienie określonych chorób wątroby.

Aminotransferaza alaninowa (ALAT): norma

Norma dla aminotransferazy alaninowej (ALAT) w badaniu biochemicznym krwi to 5-40 U/I (85-680 nmol/l).

Aminotransferaza alaninowa (ALAT): podwyższona aktywność

Wzrost aktywności ALAT w zakresie od 400 do 4000 U/l oznaczać może wiele schorzeń, m.in.:

• wirusowe zapalenie wątroby
• toksyczne uszkodzenie wątroby
• niewydolność krążenia
• hipoksję (niedobory tlenu w tkankach)

Wartości od 200 do 400 U/l mogą świadczyć o:

• cholestazie wątrobowej
• marskości wątroby - równolegle podwyższone wartości AspAT
• zawale serca - znacznie wyższe wartości AspAT
• pierwotnym niedoborze karnityny
• mononukleozie zakaźnej (maksymalne stężenia ALAT występują w drugim tygodniu od zakażenia, by w piątym wrócić do prawidłowego poziomu

Podwyższenie obserwujemy również przy stosowaniu wielu leków - w trakcie leczenia wysokimi dawkami salicylanów oraz przy długotrwałym podawaniu fibratów i sulfonylomocznika I generacji

Wartości ALAT w przedziale od 40 do 200 U/l oznaczają fizjologiczny wzrost u noworodków, ale również mogą wskazywać na:

• zapalenie trzustki
• choroby wątroby
• hemolizę (przechodzenie hemoglobiny do osocza w wyniku zniszczenia, rozpadu erytrocytów)

Do wzrostu ALAT prowadzić może też:

• uszkodzenie mięśni szkieletowych (jak np. zmiażdżenia kończyn, inne urazy, zapalenia mięśni, rzadziej dystrofia mięśniowa,
• rabdomioliza w przebiegu zatruć i stosowania niektórych leków, zwłaszcza z grupy statyn, czyli leków obniżających stężenie cholesterolu)
• stosowanie niektórych leków psychotropowych, jak np. agomelatyna, amisulpryd
• intensywny, forsowny wysiłek fizyczny, trening siłowy.