Opryszczka
Opryszczka to choroba zakaźna wywoływana przez wirus opryszczki HSV1 i HSV2. Zarażenie może przebiegać bezobjawowo lub wywoływać silne, skórne zmiany. W zależności od rodzaju wirusa objawy mogą się pojawić w okolicy ust i nosa (głównie HSV1) albo w otoczeniu narządów płciowych (HSV2). Wirus wnika poprzez błony śluzowe, dlatego najłatwiej zarazić się nim podczas bezpośredniej styczności z drugą osobą, np. pocałunku lub kontaktu seksualnego.
Do aktywacji wirusa opryszczki dochodzi najczęściej w okresie, kiedy organizm jest osłabiony. Może to wynikać z przewlekłego stresu, niedożywienia lub wyziębienia. Niekiedy wystarczy nadmierna ekspozycja na światło słoneczne lub zakażenie bakteryjne, które chwilowo osłabia układ odpornościowy. Jako przyczyny zwiększające ryzyko opryszczki wymienia się również menstruację oraz przyjmowanie leków immunosupresyjnych.
Warto pamiętać, że zmiany opryszczkowe mogą przenieść się z jednego rejonu ciała na inny.
Do typowych początkowych objawów opryszczki zalicza się zaczerwienienie skóry i swędzenie. Następnie w zarażonej okolicy pojawiają się niewielkie, drobne grudki, które pieką i swędzą. Z biegiem czasu mogą się stać bardzo dokuczliwe, pękać i prowadzić do powstania miejscowych nadżerek. U dzieci często występuje też podwyższona temperatura i powiększone węzły chłonne.
Leczenie opryszczki przebiega na wielu płaszczyznach. Miejscowo stosuje się środki osuszające i odkażające, a także antywirusowe. W przypadku osób o obniżonej odporności (stosujących immunosupresanty) sprawdzoną metodą jest również podawanie wlewów dożylnych. Terapia powinna również objąć suplementację witaminami z grupy B. Obecnie nie ma szczepionki przeciwko wirusowi powodującemu opryszczkę.
Opryszczka jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży, ponieważ może dojść nawet do przeniesienia wirusa z organizmu matki na płód.
Zmiany opryszczkowe najczęściej ustępują w czasie od 7 do 10 dni, choć w niektórych przypadkach mogą utrzymywać się nawet do 2 tygodni. Poprzez stosowanie odpowiedniej terapii oraz dbanie o higienę (np. mycie rąk po wyjściu z toalety, unikanie pocierania oczu dłońmi) czas ten może ulec skróceniu.