Włókniakomięsak (fibrosarcoma): przyczyny, objawy, leczenie
Włókniakomięsak (fibrosarcoma) to wrzecionowatokomórkowy nowotwór złośliwy, wywodzący się z fibroblastów. Może występować jako guz tkanki miękkiej lub jako guz kości, zarówno pierwotny, jak i wtórny. Jakie są przyczyny rozwoju włókniakomięsaka? Jakie objawy daje fibrosarcoma i jak przebiega jej leczenie?
Spis treści
- Włókniakomięsak (fibrosarcoma): przyczyny
- Włókniakomięsak (fibrosarcoma): objawy
- Włókniakomięsak (fibrosarcoma) u dzieci
- Włókniakomięsak (fibrosarcoma): diagnoza
- Włókniakomięsak (fibrosarcoma): różnicowanie
- Włókniakomięsak (fibrosarcoma): zaawansowanie kliniczne
- Włókniakomięsak (fibrosarcoma): leczenie
- Włókniakomięsak (fibrosarcoma): rokowanie
Włókniakomięsak (fibrosarcoma) jest rzadko diagnozowanym nowotworem, stanowi jedynie około 3 procent mięsaków dorosłych. Zdecydowanie częściej rozpoznawany jest u osób w średnim wieku i starszych niż u dzieci i młodzieży. Częściej chorują mężczyźni.
Nowotwór, rosnąc w tkankach, tworzy rozległe, głębokie, zbite masy. Charakteryzuje się powolnym wzrostem, dlatego często mija wiele lat, zanim zostanie zdiagnozowany.
Około 20 procent tych nowotworów rozwija się wtórnie do wcześniejszych zmian kości, jak np. choroby Pageta, po radioterapii, czy wtórnie do zawału kości.
Fibrosarcoma typowo rozwija się w przynasadach kości długich, w kościach płaskich i w tkankach głębokich kończyn dolnych, ale występować może w każdej części organizmu.
Włókniakomięsak (fibrosarcoma): przyczyny
Dotychczas nie odkryto czynników, które mogłyby predysponować do występowania włókniakomięsaków. Przypuszcza się jednak, że wypływ na rozwój nowotworu może mieć napromienianie ciała.
Gorszy przebieg choroby u pacjentów dorosłych i młodzieży może być spowodowany obecnością translokacji (12,13).
Włókniakomięsak (fibrosarcoma): objawy
Typowe objawy fibrosarcomy zależą od lokalizacji i typu histopatologicznego guza. Najczęściej jest to bolesna lub nie masa patologiczna, widoczna i wyczuwalna przez powłoki ciała.
Niekiedy pierwszym objawem choroby jest złamanie patologiczne kości objętej procesem nowotworowym. Skóra nad zmianą może być zaczerwieniona i napięta, czasem pojawiają się na niej owrzodzenia.
Włókniakomięsak (fibrosarcoma) u dzieci
Włókniakomięsak jest najczęstszym mięsakiem tkanek miękkich występujących u dzieci do pierwszego roku życia, rzadko diagnozowany jest u dzieci po ukończeniu 2 roku życia.
Zaobserwowano przypadki nowotworu wrodzonego, rozpoznawane już podczas prenatalnych badań ultrasonograficznych.
Fibrosarcoma częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek i cechuje się dobrym rokowaniem.
Nowotwór typowo rozwija się w tkankach kończyn dolnych, kończyn górnych oraz tułowia, rzadziej w okolicy głowy i szyi oraz w przestrzeni zaotrzewnowej.
W odróżnieniu od włókniakomięsaków dorosłych, typ dziecięcy rzadko daje przerzuty odległe, jednak w nielicznych przypadkach mogą one obejmować węzły chłonne, płuca i przestrzeń zaotrzewnową.
Leczeniem z wyboru jest operacyjne usunięcie guza nowotworowego. W przypadku guza zbyt dużych rozmiarów, bądź występowania przerzutów odległych, stosuje się chemioterapię.
Włókniakomięsak (fibrosarcoma): diagnoza
Na podejrzenie choroby nowotworowej lekarza naprowadza obraz kliniczny oraz wyniki badań obrazowych pacjenta. We wstępnej diagnostyce obrazowej zastosowanie znajdują:
Przy czym ten ostatni jest najdokładniejszy i najlepiej obrazuje zmiany w tkankach miękkich.
Na podstawie tych wyników można jedynie określić, czy w tkankach znajduje się guz i jaki obszar zajmuje, natomiast do określania typu nowotworu niezbędne jest rozszerzenie diagnostyki o badanie histopatologiczne materiału tkankowego.
Najczęściej do uzyskania fragmentu guza stosuje się biopsję gruboigłową. Jest to badanie wykonywane w znieczuleniu miejscowym.
Uzyskany materiał jest znakowany metodami immunohistochemicznymi oraz oceniany przez lekarza patomorfologa pod mikroskopem elektronowym.
Włókniakomięsak (fibrosarcoma): różnicowanie
Włókniakomięsaki należy różnicować z innymi złośliwymi nowotworami, jak:
- tłuszczakomięsaki (liposarcoma)
- guzy desmoidalne
- fibromatosis
- mięsaki maziówkowe (synovial sarkoma)
- włókniakomięsaki śluzowaciejące niskiego stopnia.
Włókniakomięsak (fibrosarcoma): zaawansowanie kliniczne
Stopień zaawansowania klinicznego włókniakomięsaka jest oceniany na podstawie międzynarodowej klasyfikacji TNM.
Określa się w niej 3 parametry:
- wielkość guza pierwotnego (T - tumour)
- zajęcie okolicznych węzłów chłonnych (N - node)
- obecność przerzutów odległych (M - metastasis).
W oparciu o klasyfikację TNM wyznacza się optymalny sposób leczenia nowotworu.
Włókniakomięsak (fibrosarcoma): leczenie
Leczenie włókniakomięsaka polega na chirurgicznej resekcji guza, chemioterapii i/lub radioterapii (leczenie skojarzone).
Początkowym leczeniem z wyboru jest szerokie wycięcie guza nowotworowego z odpowiednim marginesem zdrowych tkanek. W niektórych przypadkach, może to oznaczać amputację zajętej procesem chorobowym kończyny.
Chemioterapię stosuje się w zaawansowanych stadiach choroby w leczeniu neoadiuwantowym, uzupełniającym i paliatywnym.
W przypadkach dużej złośliwości nowotworu oraz dużego rozmiaru guza pierwotnego stosowana jest chemioterapia przed- i pooperacyjna.
W leczeniu chemiowrażliwych guzów schematem pierwszego rzutu jest stosowanie winkrystyny i daktynomycyny. W leczeniu paliatywnym bądź w terapii wznowy może być wskazane napromienianie.
Włókniakomięsak (fibrosarcoma): rokowania
Rokowanie chorych na włókniakomięsaka zależy od wielu czynników, m.in. od:
- pierwotnej lokalizacji guza
- jego wielkości
- typu histologicznego
- zróżnicowania
- indeksu mitotycznego
- komórkowości
- obecności martwicy
- obecności przerzutów odległych.
Włókniakomięsaki mogą być zbudowane z bardziej lub mniej zróżnicowanych komórek, od czego zależy poziom ich złośliwości.
Guzy mniej zróżnicowane są bardziej złośliwe niż te zbudowane z komórek dobrze zróżnicowanych.
Włókniakomięsak typu dorosłych jest nowotworem zdecydowanie gorzej rokującym od włókniakomięsaka typu dziecięcego.
Po leczeniu operacyjnym i miejscowym wycięciu guza, wznowy mogą występować u ponad 50% chorych.
Przerzuty drogą krwionośną ujawniają się u ponad 25 procent chorych, zwykle obejmują one płuca i szkielet osiowy.
Przeżycia 5-letnie wynoszą 41 procent, 10-letnie 29 procent.
Przeczytaj także:
- Nerwiakomięsak (schwannoma malignum)
- Mięsak macicy
- Mięsak (guz) Ewinga
- Mięsak Kaposiego
- Mięsak maziówkowy
- Chrzęstniak mięsakowy
Polecany artykuł: