HIPOALDOSTERONIZM wskazuje na NIEWYDOLNOŚĆ KORY NADNERCZY

Hipoaldosteronizm oznacza niskie stężenie sodu i wysoki poziom potasu we krwi. Tego typu zaburzenie gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu najczęściej ma związek z niewydolnością kory nadnerczy i może doprowadzić do niewydolności krążenia, a dalej do śmierci. Jakie są przyczyny i objawy hipoaldosteronizmu? Na czym polega leczenie?

Spis treści

1. Hipoaldosteronizm - przyczyny
2. Hipoaldosteronizm - objawy
3. Hipoaldosteronizm - diagnoza
4. Hipoaldosteronizm - leczenie

Hipoaldosteronizm to zespół chorobowy, który cechuje się niskim poziomem aldosteronu w organizmie. Aldosteron to hormon należący do mineralokortykosteroidów - grupy hormonów, które są wytwarzane w organizmie człowieka przez warstwę kłębkowatą kory nadnerczy. Jego główną funkcją jest regulacja gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu - poprawia wchłanianie sodu przez organizm (by zbyt duża jego ilość nie została wydalona wraz z moczem) oraz odpowiada za wzrost wydalania potasu w nerkach (które są głównym narządem docelowym tego hormonu). Aldosteron wydzielany jest w momencie, gdy dochodzi do obniżenia poziomu sodu we krwi i/lub obniżenia ciśnienia przepływu krwi w nerkach. Wówczas te uwalniają reninę, która pośrednio działa na nadnercza i prowadzi do uwolnienia aldosteronu. Gdy poziom tego hormonu spada, dochodzi do zwiększonej utraty sodu z moczem, z kolei poziom potasu we krwi wzrasta.

Hipoaldosteronizm - przyczyny

Hipoaldosteronizm izolowany jest spowodowany genetycznie uwarunkowanymi defektami syntezy aldosteronu, w tym niedoborem 18-hydroksylazy.

Hipoaldosteronizm pierwotny może być wynikiem niewydolności kory nadnerczy (choroba Addisona) i niedoboru enzymów nadnerczowych.

Z kolei hipoaldosteronizm wtórny pojawia się w przebiegu innych chorób: cukrzycy (a konkretnie nefropatii cukrzycowej), chorób nerek, skrobiawicy, hemochromatozy. Może być również skutkiem stosowania niektórych leków (tzw. nefropatia polekowa), np. moczopędnych, niesteroidowych środków przeciwzapalnych czy heparyny.

Hipoaldosteronizm - objawy

Głównym objawem jest hipotonia (hipotensja), czyli niedociśnienie. Wówczas pojawiają się zawroty głowy, mroczki przed oczami, zaburzenia rytmu serca, przyśpieszone tętno. Ponadto twarz staje się blada, a ręce i stopy zimne. U chorego pojawiają się także symptomy:

• hiponatremii (niedoboru sodu we krwi) - osłabienie, zawroty głowy, nudności;
• hiperkaliemii (nadmiaru potasu we krwi) - osłabienie siły mięśni, drżenia mięśniowe, zaburzenia czucia;
• kwasicy metabolicznej - głównie głęboki oddech;

Hipoaldosteronizm - diagnoza

Podstawą diagnostyki są badania krwi, których celem jest określenie poziomu aldosteronu, poziomu elektrolitów, a także określenie równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Poziom aldosteronu można zmierzyć także w dobowej zbiórce moczu.

Hipoaldosteronizm - leczenie

W większości  przypadków nie istnieje możliwość leczenia  przyczynowego, w związku z tym terapia polega na podawaniu pacjentowi fludrokortyzonu w celu uzupełnienia niedoborów mineralokortykoidów. W niektórych  przypadkach niedobory te uzupełnia się poprzez spożycie zwiększonej ilości soli.

Monika Majewska