Kolostomia. Kiedy trzeba zrobić sztuczny odbyt?

Kolostomia (sztuczny odbyt) polega na wyprowadzeniu jelita grubego przez powłoki brzuszne na zewnątrz i wykonanie sztucznego odbytu. Kolostomia może być czasowa lub definitywna, czyli pozostająca na całe życie. Jak powstaje sztuczny odbyt? Jak żyć z kolostomią?

Kolostomia (popularnienie określana jako sztuczny odbyt) wykonywana jest wtedy, gdy trzeba usunąć fragment jelita grubego lub odbytnicy albo, gdy trzeba jelito przeciąć i przygotować do zespolenia. Kolostomię wykonuje się często w leczeniu raka jelita grubego, kiedy wraz z guzem, konieczne jest usunięcie części jelita lub odbytnicy. Konieczność wyłonienia kolostomii zachodzi również czasem w przypadku chorób zapalnych jelita oraz uszkodzenia jelita w wyniku wypadku bądź urazu.

Kolostomia. Co to jest?

Jest to wyprowadzenie jelita grubego przez otwór wykonany w powłokach brzusznych na powierzchnię brzucha. Fragment jelita wystaje nieco ponad powłoki i jest czerwony, jak wargi. Nie jest unerwiony, więc jego dotykanie nie boli. Początkowo po operacji może wystąpić obrzęk, ale po zagojeniu rany pooperacyjnej wszystko mija.

Gdzie znajduje się kolostomia?

Kolostomię umieszcza się z reguły po lewej stronie w dolnej części brzucha. Czasem jednak niezbędne jest wytworzenie jej po stronie prawej. Nie ma potrzeby, poza pierwszym okresem pooperacyjnym, nosić luźniejszego ubrania, bo stomia, a nawet worek stomijny nie są widoczne. Można nawet nosić odpowiednio dobrane kostiumy kąpielowe. Po pierwszym okresie przystosowania osoba ze stomia może prowadzić normalne życie, korzystając ze wszystkich jego uroków.

Jak obchodzić się z kolostomią?

Prawidłowej higieny kolostomii uczy pielęgniarka stomijna po zabiegu. Trzeba pamiętać o myciu skóry wokół stomii wodą i mydłem oraz sprawdzaniu elastycznej płytki, do której przytwierdza się woreczek stomijny. Płytki i worki wykonane są teraz z przyjaznych skórze ale wytrzymałych materiałów. Worki są nieprzezroczyste i mają często kolor ciała, tak, ze trudno je zauważyć nawet gdy wysuną się spod ubrania. Można stosować, między płytką a workiem specjalne pasty uszczelniające, zapobiegające nieszczelności. Nowoczesna technika mocowania worków stomijnych jest pewna i zapobiega odparzeniom. Należy tylko odpowiednio często (jak często - podpowie pielęgniarka stomijna) wymieniać woreczki. W niektórych przypadkach (o tym poinformuje lekarz) możliwe jest wykonywanie irygacji jelita i opróżnianie go z kału. Wtedy zamiast worka stomijnego nosi się tylko niewielka nakładkę, tzw. stomakap.

Dieta w przypadku kolstomii

Należy jeść często, ale niewielkie porcje (5-6 razy dziennie), w regularnych odstępach czaasu, najlepiej o stałych porach.  W diecie powinna się znaleźć duża ilość warzyw, owoce i innych produktów bogatych w błonnik. Każdy organizm reaguje inaczej, dlatego szczegółową dietę dobieramy indywidualnie. Niewskazane są jednak potrawy wzdymające: kapusta oraz rośliny strączkowe, a także napoje gazowane. Trzeba natomiast pamiętać o wypijaniu dużej ilości płynów - co najmniej 2 litrów dziennie. Ideałem jest przyjmowanie minimum 40 ml płynów na każdy kilogram masy ciała dziennie. To bardzo ważne, bo woda wchłania się w jelicie grubym. Gdy jego część jest usunięta - wchłanianie staje się upośledzone. Trzeba więc dostarczać więcej płynów i częściej, by nawodnienie organizmu było prawidłowe.