Trądzik różowaty - objawy i leczenie trądziku

Trądzik różowaty charakteryzuje się zaczerwienieniem, pajączkami oraz krostkami. Przyczyny pojawienia się schorzenia nie są do końca znane, wiadomo, że wywołują go m.in. zaburzenia hormonalne i zaburzenia naczyniowo-ruchowe, winne są też geny. Na problemy z trądzikiem różowatym narażone są częściej osoby o jasnej karnacji i skórze naczynkowej.

Spis treści

1. Trądzik różowaty: zaczerwienienie, pajączki i łojotok
2. Trądzik różowaty - objawy

Trądzik różowaty (acne rosacea) to przewlekła zapalna choroba skóry twarzy, którą charakteryzują: zaczerwienienie, pajączki oraz krostki. Trądzik różowaty najczęściej występuje wśród mieszkańców Północnej i Zachodniej Europy (głównie I i II fototyp skóry), a także w Ameryce Północnej.

Trądzik różowaty: zaczerwienienie, pajączki i łojotok

Na trądzik różowaty zdecydowanie częściej chorują kobiety niż mężczyźni. Aktualnie, według stanu badań nie ma jednej, konkretnej przyczyny zachorowań na trądzik różowaty.

Specjaliści doszukują się podłoża genetycznego tej uciążliwej choroby. Wiadomo jednak, że bardziej narażone są osoby o jasnej karnacji i cerze naczynkowej. Dodatkowo trądzik różowaty występuję często równolegle z chorobami układu pokarmowego, np. przy chorobie wrzodowej żołądka. Kolejnymi czynnikami ryzyka wystąpienia trądzika różowatego jest alergia i nadciśnienie tętnicze.

Innymi potencjalnymi czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia choroby są:

• promieniowanie UV
• wysoka temperatura (zbyt częste gorące kąpiele i korzystanie z sauny)
• zbyt gwałtowna zmiana temperatur
• zła, nieprawidłowa dieta
• łojotok lub nieprawidłowy skład łoju
• zaburzenia hormonalne (choroby tarczycy, zaburzenia miesiączkowania)
• zakażenie mieszków włosowych roztoczem Demodex folliculorum
• zakażenia bakteryjne
• zakażenie HPV
• zaburzenia trawienia, w tym nietolerancja pokarmów
• zbyt długie stosowanie maści lub kremów zawierających sterydy

Czytaj także:

• Tabletki na trądzik: w jaki sposób, i czy w ogóle działają?
• Trądzik
• Trądzik niemowlęcy
• Trądzik hormonalny

Trądzik różowaty - objawy

Trądzik różowaty rozpoczyna się zwykle w wieku 20–30 lat skłonnością do częstego powstawania rumienia na twarzy. Z czasem rumień się utrwala, pojawiają się rozszerzone naczynka krwionośne (tzw. pajączki), a na środkowej części twarzy grudki i krostki z towarzyszącym im świądem i pieczeniem.

W skrajnym stadium dochodzi do rozrostu gruczołów łojowych, czego skutkiem może być nawet zmiana kształtu części twarzy, np. nosa. Pełny rozwój trądziku różowatego następuje w wieku 40–50 lat.

Wyróżnia się cztery postacie trądziku różowatego:

• rumieniowo-teleangiektatyczna - pojawia się rumień w środkowej części twarzy (nawracający, utrzymujący się >10 minut lub trwały), a także rozszerzone naczynka krwionośne (pajączki, teleangiektazje)
• grudkowo-krostkowa - pojawiają się stały rumień i obrzęk twarzy, kopulaste grudki rumieniowo-obrzękowe, krostki w centralnej części twarzy oraz drobne guzki
• guzowata - charakterystyczny jest stały rumień i obrzęk twarzy, grudki, krosty, guzy, pogrubienie i nierówna powierzchnia skóry twarzy. Zmiany najczęściej są zlokalizowane w okolicy nosa (rhinophyma), łuków jarzmowych, czoła, oczu, uszu
• oczna - pojawiają się pieczenie, kłucie i świąd oczu, zapalenie spojówek, zapalenie brzegów powiek oraz nadwrażliwość na światło

Choroba przebiega z okresami łagodzenia lub ustąpienia objawów chorobowych i zaostrzeń, które wymagają przewlekłego stosowania leków. Każde zaostrzenie przyczynia się do postępującego uszkodzenia skóry i nasilenia objawów choroby.

Trądzik różowaty leczy się preparatami poprawiającymi krążenie, przeciwzapalnymi, przeciwbakteryjnymi i wpływającymi na odnowę bariery naskórkowej. Poza tym należy unikać światła słonecznego, wahania temperatur, ostrych przyprawy i innych czynników drażniących.

W przypadku postaci guzowatej stosuje się leczenie chirurgiczne, elektrokoagulację, dermabrazję, kriochirurgię lub laseroterapię (CO2). W przypadku postaci ocznej stosuje się sztuczne łzy i glikokortykosteroidy miejscowe. Konieczna jest także stała opieka okulistyczna.

Ogromne znaczenie ma właściwa pielęgnacja, ponieważ u chorych często dochodzi do podrażnień po kosmetykach. Należy szukać preparatów nawilżających, łagodzących i przeciwzapalnych, a jednocześnie niezatykających porów, bez alkoholu, składników zapachowych, mięty, kamfory, mentolu, olejków eterycznych.

Monika Majewska

Agata Joanna Nowicka

Konsultacja: Ewa Ordyńska