Srebrzyca (argyria) - przyczyny, objawy i leczenie
Srebrzyca (argyria) jest wynikiem gromadzenia się związków srebra w organizmie. Pojawia się wówczas charakterystyczne szaroniebieskie zabarwienie skóry, które nie znika nawet po odstawieniu srebra - pozostaje do końca życia. Jakie są pozostałe objawy srebrzycy? Kto jest najbardziej narażony na jej rozwój?
Spis treści
Srebrzyca (argyria) to choroba powstała wskutek długotrwałego (zewnętrznego lub wewnętrznego) stosowania związków srebra. W przyrodzie metal ten występuje w niewielkim rozpowszechnieniu, m.in. w glebie, a także w minerałach - argentycie, kerargirycie (srebro rogowe). Srebro jest używane jako surowiec do wyrobu biżuterii, części elektronicznych, akumulatorów, aparatury chemicznej, monet, luster. Związki srebra odgrywają ważną rolę w lecznictwie (np. srebro koloidalne, które ma m.in. właściwości bakteriobójcze).
Srebrzyca (argyria) - przyczyny
Srebro może być absorbowane przez organizm przez drogi oddechowe i skórę. Po dostaniu się do krwiobiegu trafia do wątroby, która jest narządem odpowiedzialnym za odkładanie się tego pierwiastku w organizmie.
Aby wywołać srebrzycę, minimalna doustna dawka podawana przez pół roku musiałaby wynosić od 25 do 30 g¹. Dzienne pobranie srebra przez człowieka szacuje się na 1,8 – 80 μg, z czego większość jest usuwana.
Dawniej srebrzyca dotyczyła członków królewskich rodów w Europie i arystokracji, która od stałego używania srebrnej zastawy i sztućców miała lekko niebieskawą skórę (podobno stąd określenie „błękitna krew”). Obecnie srebrzyca występuje bardzo rzadko i dotyczy osób mających bezpośredni kontakt ze srebrem, np. pracowników kopalni srebra w biednych krajach, gdzie nie zachowuje się standardów bezpieczeństwa. Osoby mające bezpośredni kontakt z metalicznym srebrem są w dużym stopniu narażone na jego wchłanianie do organizmu przez skórę. Poza tym srebrzyca może się pojawić u osób, które nadużywają związków srebra, by się leczyć.
Człowiek jest poddawany działaniu srebra codziennie, głównie poprzez oddychanie, picie wody, spożywanie żywności. Naukowcy oceniają, że 98-99 proc. dostarczanego srebra jest wydalane z organizmu na drugi dzień, a pozostałe 1-2 proc. kumuluje się w organizmie człowieka.
Srebrzyca (argyria) - objawy
Objawy srebrzycy pojawiają się po ok. 6 miesiącach, a nawet roku (w zależności do przyjmowanej dawki) regularnego przyjmowania srebra.
Przebarwienie skóry nie znika po odstawieniu preparatów srebra - pozostaje już na całe życie.
Pierwszym, charakterystycznym objawem srebrzycy jest niebieskie zabarwienie linii dziąseł. Następnie pojawia się nieodwracalna zmiana koloru skóry i błon śluzowych (szaroniebieski lub brunatnawoszary) oraz paznokci. Na ciele mogą się nawet pojawić czarne plamy z metalowym połyskiem.
Jeżeli chory regularnie przyjmował krople do oczu zawierające srebro, może zmienić się barwa gałek ocznych, co jest wynikiem gromadzenia się pierwiastka w rogówce i torebce przedniej soczewki.
Charakterystyczne jest także zabarwienie narządów wewnętrznych na niebieski lub szaroniebieski. W skrajnych przypadkach srebro, w umiarkowanych ilościach, można znaleźć w moczu i kale, a także w ślinie.
Wystawienie na kontakt ze srebrem może doprowadzić do szaroniebieskiego odbarwienia skóry. W dalszej kolejności przewlekłe medyczne lub przemysłowe narażenie na kontakt ze srebrem może powodować choroby nerek, wątroby oraz stwardnienie tętnic, a odkładanie się srebra w oczodołach może wpływać na zaburzenia wzroku.²
Srebrzyca (argyria) - leczenie
Szaroniebieskie odbarwienie skóry pozostaje do końca życia. Można jedynie próbować zmniejszyć intensywność koloru, stosując laseroterapię.
Polecany artykuł:
Bibliografia:
1. Żelazowska R., Pasternak K., Metale szlachetne: srebro (Ag), złoto (Au), platyna (Pt) w biologii i medycynie, "Bromatologia i Chemia Toksykologiczna" 2007, nr 22. Bugla-Płoskońska G., Leszkiewicz A., Biologiczna aktywność srebra i jego zastosowanie w medycynie, "Kosmos. Problemy Nauk Biologicznych" 2007, t. 56, nr 1-2
Porady eksperta