Maryla Rodowicz: liczy się to, co przed nami

Maryla Rodowicz gra ponad 80 koncertów rocznie. Przy każdym muszę odpalić rakietę energetyczną, by porwać publiczność - mówi Maryla Rodowicz. Skąd w niej takie pokłady siły? Ona sama uważa, że to efekt uprawiania sportu.

- Kiedy podpisuję płyty po koncertach, kobiety uważnie mi się przyglądają - opowiada Maryla Rodowicz. - Ciekawe są, jak wyglądam z bliska (śmiech). I nieustająco pytają, skąd mam aż tyle energii? Myślę, że to efekt uprawiania sportu. Wierzę w moc sprawczą ruchu – poprawia i samopoczucie, i wygląd. Nie wyobrażam sobie życia bez aktywności. Staram się ćwiczyć w siłowni, choć nie zawsze znajduję czas. Moją największą miłością jest tenis. Niestety, odnowiła mi się kontuzja kolana, dlatego nie mogę szaleć na korcie. Ale ruchu mi nie brakuje – gram 2, 3 koncerty w tygodniu, skaczę na scenie przez 2 godziny. Do tego uważam, co jem, piję sporo wody.

Uwielbiam żywy kontakt z publicznością. A to, że „muszę wyglądać”, mobilizuje mnie do dbania o siebie – scena nie lubi przecież starości. Ubieram się tak, jak lubię, a nie tak, jak kobiety w moim wieku. Nie chodzę w garsonkach i płaszczykach. Na scenie gram w trampkach, muszę się czuć stabilnie. Kiedy studiowałam na AWF, ganiałam w nich od rana do wieczora – bo wykłady, za chwilę pływanie, szermierka, nie było czasu na zmianę butów. Czuję się w nich swobodnie: mogę podskoczyć, podbiec. Liczy się styl. A czas? Nie wolno mu się poddawać! Inwestuję w ciągle nowe kostiumy estradowe, kupuję piękne tkaniny, do których mam słabość. Ponadto pracuję z dobrymi projektantkami, chodzę po sklepach – lubię wyglądać na czasie. Denerwuje mnie jedno: że dziś kremy do cery dojrzałej reklamują młode dziewczyny. To oszustwo! W dodatku zdjęcia są podrasowane, bo mają wmówić kobietom, że tak będą wyglądać, jeśli kupią te produkty.

Nie mam, niestety, tajemnej wiedzy, jak oszukać czas... Na szczęście odziedziczyłam dobre geny kobiet Wschodu: moja mama też ma świetną cerę, mało zmarszczek. Przede wszystkim staram się wysypiać, by być w formie następnego dnia. Kiedy nie dosypiam, od razu odbija się to na urodzie i na głosie. Dbam też o dietę, ale z umiarem: często grzeszę, skubnę sobie to czy tamto. Od kwietnia stosuję dietę białkową. Jest wygodna: człowiek się nie głodzi – można jeść do syta, tyle że odpowiednie produkty. Jestem dumna z efektów, ale jest pewien problem: mój mąż nie jest zbyt zadowolony, że aż tyle schudłam. On woli kobiety, które mają na czym usiąść i czym oddychać...

A mój optymizm...? Zwyczajnie lubię ludzi, nie mam w sobie zawiści, szanuję każdego, bez względu na poglądy, orientację seksualną czy religię. To pomaga. Poza tym nie myślę o przeszłości, idę do przodu. No i wierzę w siebie!