9 porad jak być dobrą BABCIĄ
Dobrze wiesz, jak być mamą, ale jak być babcią – na początku nie masz pojęcia. To zupełnie nowa rola, która spada na dojrzałą kobietę. Dzięki naszym radom dowiesz się, jak być idealną babcią dla wnuka, nie powodując konfliktów z rodzicami dziecka.
Spis treści
- Dobra babcia wspiera rodziców
- Dobra babcia zachowuje spokój
- Dobra babcia stawia na rozwój
- Będąc babcią, dbaj o atrakcje
- Szanuj swój czas
- Znajdź się w roli babci
- Bądź pogodną babcią
- Dbaj o swój autorytet u wnuka
- Bądź cierpliwa
Z doświadczeń wielu rodzin wynika, że niekiedy trudno o harmonię i porozumienie między babcią, rodzicami dziecka i nim samym. Oczekiwania i potrzeby tych trzech stron nieco się różnią. Pogodzić je wcale nie jest łatwo. Żeby jak najlepiej wypełnić rolę babci, poznaj kilka zasad i postaraj się ich przestrzegać.
Dobra babcia wspiera rodziców
Bądź lojalna wobec rodziców dziecka i pod żadnym pozorem nie kwestionuj ich linii wychowawczej. Nie jest to zawsze łatwe. Większość dziadków pamięta, jak wychowywało własne dzieci i chce tak samo postępować wobec wnuków. Tymczasem w metodach opieki i wychowywania dzieci przez te lata wiele się zmieniło i trzeba to zaakceptować. Musisz zrobić wszystko, by rodzice mieli całkowitą pewność, że to oni kierują opieką nad dzieckiem, ty tylko wspierasz ich wysiłki. Nie narzucaj im swoich rozwiązań, nawet jeśli uważasz je za najlepsze.
Dobra babcia zachowuje spokój
Zajmowanie się długo wyczekiwanym, maleńkim wnukiem sprawia ci wielką przyjemność. Z drugiej jednak strony jesteś spięta, boisz się o jego bezpieczeństwo. Gdy twoje własne dzieci były maleńkie, nie miałaś tych obaw, byłaś pewna siebie i podejmowałaś odważne decyzje. To zupełnie naturalne, wszystkie babcie też to przeżywają – po prostu – im człowiek jest starszy, tym staje się bardziej ostrożny.
Dobra babcia stawia na rozwój
Pamiętaj, że dzieci szybko się rozwijają i będą cię pytać o najróżniejsze sprawy. Najlepiej, gdybyś mogła odpowiedzieć na wszystkie pytania. A więc odświeżaj i pogłębiaj swoje wiadomości i nie stroń od nowinek z różnych dziedzin życia. Staraj się wytłumaczyć wnukowi wszystko, czego jest ciekawy – nigdy nie mów: daj mi święty spokój. Przeciwnie – wysłuchaj go, prowokuj do rozmowy, do tego, aby mówił o swych radościach, zainteresowaniach, ale też niepokojach i obawach. Bardzo często to ty, jako jedyna w rodzinie masz czas, aby uważnie wysłuchać wnuka. Niejednokrotnie się przekonasz, że nie zawsze jest rzeczą prostą nadążać za jego zainteresowaniami. Jeśli czegoś nie będziesz wiedziała, a wnuk będzie w tym temacie świetnie zorientowany, nie wstydź się. Jeśli go poprosisz o wyjaśnienia, będzie dumny!
Będąc babcią, dbaj o atrakcje
A o to jest najłatwiej podczas wakacji. Jeżeli część swojego urlopu zdecydowałaś się spędzić z dzieckiem na twojej działce czy w innym miejscu poza miastem, to opracuj – najlepiej wraz z dziadkiem – plan pobytu wnuka. Okres ten można świetnie wykorzystać na wytworzenie bliższych więzi wnuka z dziadkiem, a także nauczenie dziecka czegoś nowego, np. jazdy na rowerze, pływania, gry w szachy, rozpoznawania grzybów, ptaków, drzew.
Szanuj swój czas
Nie pozwól zepchnąć na ciebie całego ciężaru opieki i wychowania wnuka. Po pierwsze dlatego, że maleńkie dziecko musi mieć jak największy kontakt z rodzicami. Wtedy będzie się prawidłowo rozwijać. Po drugie masz prawo do dysponowania swoim czasem. Po trzecie pamiętaj, że babcia, która ogranicza całą swoją aktywność życiową do pomocy dzieciom i wnukom, zwykle przegrywa. Istnieje niebezpieczeństwo, że rodzina skwapliwie skorzysta z pomocy babci, a gdy nadejdzie chwila, kiedy przestanie być im niezbędna, odsunie ją na boczny tor.
Znajdź się w roli babci
Jeśli właśnie zostałaś babcią, to nie próbuj udawać, że nic się nie zmieniło w twoim życiu. Czy tego chcesz, czy nie, przyjście na świat wnuka zmienia cały układ stosunków w rodzinie.
Rodzice chcą, żeby:
- babcia dawała im wolny dzień, a od czasu do czasu zabierała do siebie dziecko na weekend;
- w czasie choroby dziecka pedantycznie wykonywała polecenia lekarza i nigdy nie działała na własną rękę;
- dawała dziecku prezenty, a nawet pomagała finansować wydatki na dziecko;
- stosowała zasady racjonalnego żywienia, nie przekarmiała dziecka ani nie podsuwała mu zakazanych przez rodziców frykasów;
- ubierała dziecko w to, co rodzice naszykują.
Wnuki chcą, żeby:
- babcia zawsze była blisko i okazywała miłość, przytulała i pocieszała;
- była zadbana i wesoła;
- broniła przed rodzicami;
- nikomu nie zdradzała powierzonych tajemnic;
- wszystko wybaczała;
- podziwiała i zawsze była dumna z wszelkich osiągnięć i sukcesów;
- pomagała rozwiązywać problemy, doradzała;
- przygotowywała ich najbardziej ulubione dania;
- od czasu do czasu powygłupiała się z nimi.
Babcia chce, żeby:
- gdy postąpi inaczej, niż rodzice sobie życzą, podjęli dyskusję i i spróbowali zrozumieć jej motywy;
- rodzice nie zarzucali jej, że nazbyt pobłaża wnukowi, aby zaskarbić sobie pierwsze miejsce w jego sercu (nawet gdy tak jest);
- dziadek nie demonstrował swojego niezadowolenia (zazdrości?), gdy ona późno wraca od wnuka, a dziadek jest głodny, bo nikt mu nie podał kolacji.
Bądź pogodną babcią
Dzieci źle znoszą ciągłe narzekania na zdrowie. Nie karm więc ich opowieściami o chorobach własnych i znajomych, nie przeciążaj nimi psychiki małego dziecka. Pesymizm babci może rozwinąć w dziecku lękliwość, źle wpłynąć na charakter. Nie znaczy to, że w dzieciach nie należy kształtować wrażliwości, ale trzeba zachować umiar w dawkowaniu wiadomości o smutniejszej stronie życia.
Dbaj o swój autorytet u wnuka
Bądź dla dziecka atrakcyjnym partnerem do rozmów, spacerów, wypraw do kina. Jednak uważaj, aby nie przesadzić i zamiast partnerem nie stać się kumplem czy koleżanką. Pewien dystans między babcią a dzieckiem powinien być zachowany. Nie musisz grać z wnuczką w klasy czy wdrapywać się z wnukiem na drzewo. Jesteś tą osobą, która pokazuje oraz objaśnia świat wnuczętom, a jednocześnie je kocha, co w sumie daje dziecku poczucie bezpieczeństwa.
Bądź cierpliwa
Przychodząc do dziecka, zostaw za drzwiami zły nastrój, problemy i zmartwienia. Pochylając się nad maleństwem z uśmiechniętą twarzą, wprowadzisz je w dobry nastrój i zwiększysz jego poczucie bezpieczeństwa. Staraj się również być wyrozumiała w stosunku do zmęczenia, błędów, a nawet złych humorów rodziców dziecka, szczególnie w okresie niemowlęcym.
miesięcznik "Zdrowie"