NOWY NUMER
Zdrowie dziecka
Zdrowie dziecka to jedna z najważniejszych wartości dla rodziców. Ta troska o pociechę potrafi często spędzić im sen z powiek. Kiedy dotyka dziecko choroba, choćby sezonowa, starają się z całych sił, aby jak najszybciej wydobrzało. W tym miejscu można znaleźć, m.in. podstawowe informacje na temat tego, jak dbać o zdrowie dziecka od momentu poczęcia aż do osiągnięcia pełnoletności, kompendium zespołów i rzadkich chorób dziecięcych oraz liczne porady dotyczące sprawdzonych sposobów …
Zaburzenia uwagi u dzieci najczęściej są wykrywane w momencie rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej. Brak umiejętności skoncentrowania się na powierzonym zadaniu może skutkować problemami z nauką, dlatego tak ważne jest rozpoznanie tego zaburzenia i niezwłoczne podjęcie leczenia. Nieleczone zaburzenie uwagi u dziecka może mieć swoje konsekwencje również w dorosłym życiu.
![Ciągłe zmęczenie, apatia, izolacja od ludzi [Porada eksperta]](https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-8rKv-WdY7-nBFS_porada-pedagoga-320x213.jpg)
Od dłuższego czasu zauważyłam, że jest coś ze mną nie tak... Jestem przybita, nie mam kompletnie na nic siły. Ciągle jestem zmęczona. Nie mam ochoty wychodzić z domu, jak już muszę (do szkoły lub do sklepu), to idę. Przestałam widywać się ze znajomymi. Wolny czas spędzam sama w domu. Z domownikami też nie mam ochoty spędzać czasu ani rozmawiać. Siedząc sama, słucham muzyki lub oglądam jakiś film, czy też przeglądam coś na telefonie. Od jakiegoś czasu boli mnie głowa codziennie, chwilę przestanie i znowu to samo. Bez sensu... Każdy dzień jest taki sam. Szary i nudny. Nie wiem, co sama mogę zrobić w tej sytuacji. Nie mogę nikogo z rodziny zapytać, ponieważ mnie wyśmieją albo powiedzą, że mają inne sprawy, pilniejsze. Co mogę w tej sytuacji zrobić? Czy potrzebny jest jakiś specjalista?
Mój syn od pewnego czasu dziwnie się zachowuje. Jest arogancki, agresywny, opuszcza się w nauce, przesiaduje całe dnie na komputerze lub wychodzi gdzieś, mało kiedy mnie o tym powiadamiając. Syn choruje na padaczkę i bierze leki Depakine Chrono, jednak jeden lekarz mówi, że to nie przez to, a inny, że przez to. Rozmawiałam również z pedagogiem szkolnym o jego zachowaniu i kazała go obserwować. Podejrzewam, że może bierze jakieś narkotyki lub dopalacze. Jak mogę sprawdzić jeszcze zachowanie syna, by ocenić, czy to faktycznie jakiś narkotyk, czy inny problem?
Mam syna w klasie czwartej, który nie nadąża z pisaniem na lekcjach. Już wcześniej od nauczycieli nauczania początkowego dostałam informację, że dziecko wolno pracuje, ale jest zdolne i aktywne na lekcjach. W trzeciej klasie miał robione badania psychologiczno-pedagogiczne - diagnoza jest na poziomie powyżej przeciętnej. Przez 3 lata nauczyciele syna chwalili, ja byłam z niego bardzo dumna. Teraz jest w klasie czwartej i stopnie nie są za ciekawe, najgorzej jest z polskiego, bo same prawie 3, i oceny z przyrody. Nie wiem, jak dziecku pomóc, by miało lepsze wyniki w nauce. Dodam, że syn bardzo się denerwuje przy odpowiedziach w szkole. Jak na razie to matematyka idzie mu najlepiej. Co mogę zrobić, by syn miał lepsze oceny z języka polskiego?
Mamy 2-letniego synka i podczas bilansu pediatra na podstawie kilku pytań stwierdziła, że musimy udać się do psychiatry dziecięcego z podejrzeniem autyzmu. Oczywiście poruszyła nas ta wiadomość.
Czy poniższe zachowania mogą wskazywać na to, że dziecko ma autyzm? Nasz synek skończył 2 latka, jeszcze nie mówi (jedynie baba, mama, tata - i raczej nie wychodzi na to, że wie kiedy tego używać), dużo gaworzy po swojemu. Nie sika jeszcze do nocnika, ale to nasza wina. Jest osobą bardzo aktywną ruchowo, dużo biega, wchodzi na wózek, to zaraz z niego schodzi, ostatnio wynalazł zapięcia, które stara się sam zapiąć - jak mu się nie udaje, to lekko pojękuje, żeby mu pomóc, a jeśli nikt nie zareaguje, to się denerwuje i krzyczy (jak się zapnie zapięcie to jest spokój). Uwielbia ganiać za gołębiami i jeść z ziemi. Bardzo się cieszy z widoku kaczek. Jeśli coś chce, bierze nas za rękę i prowadzi w miejsce, raczej chce żeby jedno z nas przebywało razem z nim, nawet w czasie zabawy. Od czasu do czasu też bawi się sam wtedy w rządku układa samochodziki (dużo się naczytaliśmy na ten temat i podobno dzieci ze spektrum autyzmu też tak robią). Ma też inne zabawki którymi się bawi. Jest osobą impulsywną i jak coś nie idzie po jego myśli (a tego bardzo chce), krzyczy i płacze, potrafi położyć się na ziemi. Lubi chodzić stale wyznaczonymi trasami, czasami się złości, jak coś zmieniamy.
Jeśli chodzi o zabawy z rodzicami, bardzo lubi łaskotki i zabawę w chowanego pod kołdrą, często, jak widzimy, że się bawi i któreś z nas położy się na łóżku, ten zaraz przestaje się bawić, idzie po nas lub wskakuje poskakać po łóżku. Potrafi bardzo szybko przejść z wymuszania do śmiechu i radości. Niestety nie chce się do nas przytulać - mówimy, że nie ma czasu i chce gdzieś lecieć. Jednak gdy jest zmęczony, to potrafi posiedzieć u nas na kolankach, oglądając bajkę. Nie wiem, co jeszcze mógłbym dodać, żeby przybliżyć obraz syna. Pani pediatra spowodowała, że teraz zabawa w samochody to, nie jak kiedyś coś fajnego, ale to oznaka autyzmu. Oczywiście chciałbym usłyszeć prawdę, jakakolwiek ona jest. Mamy już ustawioną wizytę u psychiatry, ale to jeszcze 2 tyg. czekania - trudno będzie wytrzymać po tym, co usłyszeliśmy.
Krwawienie z nosa u dzieci to niegroźna przypadłość, zwykle spowodowana przeziębieniem, katarem czy intensywnym kaszlem. W nielicznych przypadkach krew z nosa może być pierwszym widocznym symptomem poważniejszej choroby. Czasem w leczeniu krwawień z nosa potrzebne jest wykonanie drobnych zabiegów.
![Problem ze swobodną wypowiedzią i zapominanie słów [Porada eksperta]](https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-Xuc1-LE8j-3WhL_porada-logopedy-pedagoga-320x213.jpg)
Mam 36 lat, od dłuższego czasu zauważyłam, że pogłębia się u mnie problem z poprawną wypowiedzią. Czasami mam wrażenie, jakbym w tej kwestii cofała się w rozwoju. Boję się przez to zabierać głos, żeby nie zapomnieć po drodze tego, co chcę powiedzieć bądź zapomnieć poszczególnych słów, czy nie zacząć się jąkać. Czasami zdarza się również, że łączę ze sobą w jednym czasie kilka wyrazów. Nie mam problemu z ortografią, czy rozumieniem wielu kwestii. Zastanawiałam się, czy stres jest powodem takich problemów, jednakże nie znajduję jednoznacznego powiązania, ponieważ są momenty, kiedy jestem w gronie najbliższych i mimo to czuję się jak prostaczka. Nie potrafię przez to przekazywać informacji w taki sposób, aby nie narobić sobie wrogów. Nie wiem, gdzie szukać pomocy, i nie wiem, czy można cokolwiek z tym zrobić.
Właśnie zaczęłam się opiekować 7-letnim chłopcem. Poszedł do szkoły jako 6-latek, mimo że nie był na to gotowy. Chłopiec nie chce zostać w 1 klasie, więc logopeda zalecił, by uczyć go przez okres wakacyjny. Próbuję go uczyć, lecz szybko się nudzi i woli oglądać bajki, nie chce współpracować. Jak go zachęcić, w jaki sposób uczyć?
Mój syn za 2 miesiące skończy 3 latka i mówi bardzo mało. Wszystko rozumie, jak mówię do niego, ale nie potrafi odpowiedzieć. Mówi tylko mama, tata, baba, daj i praktycznie tyle. Kiedy bawimy się i poproszę, żeby powtórzył jakieś krótkie słowo, to nie chce. Czy już powinnam iść do specjalisty, czy to jeszcze za wcześnie?
Mój partner zaczął treningi boksu, po jakimś czasie słyszę w jego mowie seplenienie, lecz nie przy każdej wypowiedzi. Czy seplenienie spowodowane jest treningami boksu i czy da się tą wadę wyleczyć?
Mam 22 lata i niestety mam wadę wymowy litery "r". Niestety, nie chodzę do żadnego specjalisty, gdyż moja praca na to mi nie pozwala. W mojej ocenie, lewa strona języka jest lekko skrzywiona. Jak mogę sobie pomóc?
Białko jest ważnym składnikiem diety dziecka. Rodzice często nie wiedzą, że jego ilość i jakość odgrywają kluczową rolę w programowaniu żywieniowym maluchów. Niedobór lub nadmiar białka w równym stopniu mogą utrudniać zdrowy start w przyszłość.
Mój 30-letni kolega ma problemy z pisaniem, czytaniem, a niekiedy z wymową. Twierdzi, że nie ma dysleksji itp., ale ja w to nie wierzę. Pisząc smsa robi śmieszne błędy np. "w czoraj", "z kad", błędy ortograficzne "łużko", "puźniej", a w kolejnej wiadomości te same słowa napisane są poprawnie. Podczas mówienia, wiem o jakie słowo mu chodzi, a on używa jakiegoś innego o podobnym brzmieniu, ale odmiennym znaczeniu. Kiedy czyta, robi podobnie - napisane jest jakieś słowo, a on zobaczy tylko początek słowa i później zmyśla i powstaje z tego jakiś dziwny wyraz z poprzestawianymi literami. Ma problemy z budowaniem pełnych zdań. Co to może oznaczać?
Dziecko z zespołem Downa w wieku 2 lat zaczęło wymawiać słowa, takie jak: mama, tata, baba, daj, i na tym się skończyło. obecnie ma 5 lat i nie mówi nic więcej. Jest szansa, żeby dziecko mówiło?
Podczas matur i egzaminów do szkół rodzicom udzielają się szkolne emocje i lęki dzieci. Ba, niekiedy oni sami je prowokują. Na uczniów nakładana jest zbyt duża presja, której nie zawsze mogą sprostać. A do egzaminów należy podchodzić rozsądnie - przekonuje psycholog, Monika Werwicka.
Ospa party to rodzaj "przyjęcia", podczas którego dzieci zdrowe odwiedzają chore, by te mogły je zarazić wirusem ospy. Zwolennicy ospa party argumentują, że lepiej, aby dziecko jak najwcześniej przeszło ospę i nabrało odporności. Jednak lekarze biją na alarm! Celowe wystawianie dziecka na działanie herpeswirusa VZV może mieć tragiczne konsekwencje, ze śmiercią dziecka włącznie.
Mój syn ma 56 lat i od pewnego czasu zaczął się jąkać, a teraz doszła szybka i niewyraźna mowa. Syn leczy się na depresję. Jak mu pomóc?
Moim problemem i kompleksem jest wada wymowy. Urodziłam się jako wcześniak. W wieku kilku lat zdiagnozowano u mniej opóźniony rozwój mowy, przez co później nauczyłam się mówić niż rówieśnicy, i tak nadrabiam zaległość. Kiedy byłam dzieckiem, rodzice chodzili ze mną do logopedy. Później okazało się, że mam wadę serca, rodzice skoncentrowali się na leczeniu kardiologicznym, rezygnując z logopedii. Obecnie jestem 25-letnią osobą. Niestety, nadal mam wadę wymowy, co jest od dziecka źródłem wstydu, kompleksów i smutku. Czy jako osoba dorosła mogę poprzez terapię"wyleczyć się'' z wady wymowy? Mam mowę nosową przez co inni czasem nie rozumieją mnie, czasem się zacinam lub mam trudności przy wypowiadaniu się. Takie problemy pojawiają się, gdy ktoś mnie onieśmiela lub wstydzę się, krępuję. W sytuacjach bezstresowych, normalnych, mówię niewyraźnie.
Mój 2-miesięczny syn śpiąc zagina ciągle prawe uszko. Próbowałam je odginać, ale to bezcelowe, ponieważ i tak zaraz się przekręca i znowu zasypia z zagiętym. Czy takie ciągłe zaginanie grozi późniejszym jego odstawaniem? Czy powinnam nakładać jakąś opaskę lub przyklejać uszko plasterkiem, jak radzą niektórzy w internecie?
Czy mogę się ubiegać o zwolnienie lekarskie z lekcji WF-u? Moim problemem jest wada wzroku, dość poważna. Mam astygmatyzm + wada -3,5 i cylinder-2,5. Bez okularów, na WF-ie gry zespołowe to udręka. Lubie grać, ale nie chcę zniszczyć okularów.
U mojego synka autyzm został stwierdzony rok temu. Syn ma 4 lata, nie mówi, nosi pampersy. Mieszkamy w Wielkiej Brytanii i trochę się martwię, bo nic z tym nie robią (terapia itp.). Czy jest możliwe, że z syn z tego wyjdzie? Co mam zrobić, by mu pomóc? czy w Polsce otrzymałby lepsze leczenie?
Więcej z działu Ciąża i dziecko
