NOWY NUMER
Ciąża i dziecko
Dysgrafia, czyli trudności z pisaniem, to - obok dysleksji i dysortografii - częsta przyczyna problemów w szkole. Jeśli więc dziecko ma nieczytelne pismo, bardzo szybko męczy się przy pisaniu, a dodatkowo nie lubi malować lub rysować, należy zgłosić się do specjalisty, by wykluczyć to zaburzenie. Sprawdź, jakie są przyczyny i pozostałe objawy dysgrafii oraz na czym polega jej leczenie.
Wędzidełko podjęzykowe umożliwia swobodny ruch języka po jamie ustnej i poprawne wymawianie konkretnych głosek. Jednak czasami wędzidełko językowe jest za krótkie (fachowo ankyloglossia), co może doprowadzić m.in. do poważnych wad wymowy. W takiej sytuacji należy rozważyć podcięcie wędzidełka. Sprawdź, jak rozpoznać za krótkie wędzidełko języka, kiedy należy je podciąć i jakie ćwiczenia języka wykonywać przy krótkim wędzidełku.
Pępowina to jedyny w swoim rodzaju sznur, łączący łożysko z płodem, a tym samym jedyna bezpośrednia (wraz z łożyskiem) droga między mamą a dzieckiem. Począwszy od 8. tygodnia ciąży w pępowinie przebiegają naczynia krwionośne: dwie tętnice i żyła. To za pośrednictwem pępowiny dziecko otrzymuje od matki tlen i pożywienie. Ale zdarzają się też sytuacje, gdy sznur pępowinowy może stanowić zagrożenie.
Wędzidełko wargi górnej i dolnej - za krótkie, przerośnięte lub przyczepione w niewłaściwym miejscu - może być przyczyną wielu dolegliwości. Wady anatomiczne wędzidełek podwargowych mogą doprowadzić do rozwoju stanów zapalnych jamy ustnej, a także do cofania się dziąseł, a dalej do rozchwiania i wypadania zębów. Aby temu zapobiec, wystarczy zabieg, którego celem jest podcięcie wędzidełka.
Mutyzm jest diagnozowany wtedy, gdy dziecko nie mówi lub jego mowa jest w znacznym stopniu ograniczona. Częstą przyczyną takiego stanu jest stresująca sytuacja, np. pójście do przedszkola czy nowej szkoły. Jakie są jeszcze przyczyny mutyzmu? Jak rozpoznać jego objawy? Na czym polega leczenie tej przypadłości?
![Problemy z mową u chorego na schizofrenię [Porada eksperta]](https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-Y52Z-ywZS-BDzi_porada-logopedy-pedagoga-320x400-nocrop.jpg)
Mam 22 lata. Jestem chory na schizofrenię paranoidalną i biorę leki, które powodują, że mam problemy z mową. Problemy są następujące. Mam problem z doborem odpowiednich słów. Dość często przychodzą mi na myśl słowa, które nie są odpowiednie do kontekstu i czasami mam "pustkę w głowie" z powodu braku odpowiedniego słowa. Zdarza się też, że używam niewłaściwej formy wyrazu. Czasami formułuję zdanie niepoprawne gramatycznie, zacinam się.
Te problemy występują głównie w mowie, natomiast w tworzeniu tekstów problem jest pomijalny. Od trzech lat mam już te problemy.
Jakie ćwiczenia powinienem praktykować, aby zminimalizować wyżej wymienione problemy? Do jakiego stopnia jestem w stanie usprawnić moją mowę poprzez ćwiczenia, biorąc pod uwagę fakt, że leki, które biorę zaburzają mowę? Czy jestem w stanie poprzez ćwiczenia dojść do poziomu wysławiania się, kiedy będę mógł swobodnie, płynnie i poprawnie mówić?
![Mój chłopak ma niekontrolowane napady agresji [Porada eksperta]](https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-4eTr-xYDs-7bSj_porada-pedagoga-320x400-nocrop.jpg)
Dzień dobry. Jestem ze swoim chłopakiem od 3 miesięcy, od jakiegoś czasu zauważyłam, że z jego zachowaniem dzieje się coś dziwnego, a mianowicie bardzo łatwo się denerwuje i miewa, jak to on twierdzi, niekontrolowane napady agresji, słownej głównie. Potrafi powiedzieć do mnie naprawdę niemiłe słowa po czym przeprasza i mówi, że nie wie co się z nim dzieje i czemu nad tym nie panuje.
Jaka może być przyczyna takich zachowań i co należałoby z tym zrobić?
Mam podopieczną z demencją, która nie chce przyjmować leków. Próbowałam w czekoladzie i lodach, ale nie zawsze daje to efekty lub strasznie długo trzeba czekać aż pani je zje.
Czy jest na to jakiś sposób?
Mam na imię Dominika i mam 15 lat. Oto troszkę długa treść mojego problemu.
Z jednej strony jestem nieśmiała, zamknięta w sobie... a z drugiej taka pewniejsza, troszeczkę lubiąca ryzyko, aczkolwiek ta nieśmiałość mnie hamuje. Przy 2-3 koleżankach jestem wyluzowana - jak z którąś z nich idę np. się przejść albo coś, to w miarę na luzie. A jak już kogoś nie znam, to się nie odzywam za dużo, wstydzę się go. Nawet jak go znam, też czasem się wstydzę. Często to są osoby starsze o 2 lub więcej lat (nie rozumiem czemu odczuwam wstyd przed starszymi). Muszę daną osobę bardzo dobrze poznać i dużo z nią przebywać, żeby się wyluzować. Tak jest np. na Oazach wakacyjnych z Ruchu Światło Życie (z kościoła) - jesteśmy podzieleni na grupy i mamy swojego animatora (opiekuna) i właśnie wtedy mało się odzywam i w ogóle. W większej grupie (6 i w górę) też czuje się niepewnie. Ale jak mi coś nie pasuje to potrafię się "wydrzeć" albo zaprotestować, ale to rzadko (w grupie), bo w pojedynkę albo w małej grupce to nie mam z tym raczej problemu.
Pewnie powie mi pani, żebym poczytała jakieś książki, ale ja nienawidzę czytać (i także na głos nie lubię, bo robię się czerwona i się zacinam) albo żebym poszła do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Do niedawna chodziłam do psychologa, bo się cięłam z kilku powodów. Między innymi przez to, że nie lubię siebie. Jestem gruba i ogólnie nie taka jakbym chciała i też dlatego, że jestem cicha.
Proszę o pomoc i z góry dziękuję.
Mój problem to odkładanie swoich obowiązków. Chciałabym szybko wykonywać moje zadania. Odkładanie stało się już dla mnie problemem. Przypominam sobie sytuację z dzieciństwa, niemoc i strach gdy po szybkim wykonamiu jakiejś czynności, mama zawsze mówiła, że tak szybko się nie da i jest nie zrobione jak należy, i będzie bardzo ciężko to wykonać. Po czym wszelki entuzjazm z radością wykonania zadania mnie opuszczał.
Z biegiem czasu wiem, że mama miała problemy z wykonaniem podstawowych czynności, a także nie jest zbyt dokładna, ale uważa siebie za eksperta w każdej dziedzinie. To było dawno, ale gdy ostatnio ojcu wmawiała, że porządki, które mają zrobić, są bardzo ciężkie, to przypomniałam sobie, co czułam, będąc dzieckiem. Pamiętam, że nie szanowano mojej pracy i starszono mnie ciężarem zadań do wykonania. Szukam ciągle rozwiązań, nowe metody nie dają rezultatów, a z czasem coraz bardziej ważne zadania odkładam. Co robić i jak sobie z tym radzić?
Syn od ok. 6 lat bierze tabletki z kodeiną (akodin, thiokodin antidol), jest od tego uzależniony bardzo mocno fizycznie i psychicznie. Nie chce nawet rozmawiać o jakimkolwiek leczeniu czy terapii. Jego organizm jest coraz słabszy.
Jak mu pomóc? jak go zmotywować do podjęcia leczenia? Od lat bezskutecznie szukam dla niego pomocy. Proszę o jakiś ratunek dla mojego 25-letniego dziecka.
Kiedy dochodzi do zapłodnienia? Często nie wiemy, czy doszło do zapłodnienia. Niby wszystko jest jasne: jajeczko musi spotkać się z plemnikiem. Wciąż jednak wiele osób ma w tej sprawie mnóstwo pytań. Sprawdź, jak dochodzi do zapłodnienia.
