Zerwanie ścięgna: przyczyny i objawy. Jak wyleczyć zerwane ścięgno?
Zerwanie ścięgna najczęściej dotyczy kończyn dolnych - przede wszystkim najsilniejszego ze wszystkich ścięgien - ścięgna Achillesa. Sprawdź, jakie są przyczyny i objawy zerwania ścięgna. Jak przebiega leczenie tego typu urazów? Czy zawsze konieczny jest zabieg chirurgiczny? Jak wygląda rehabilitacja w przypadku zerwania ścięgna?
Spis treści
Zerwanie ścięgna to całkowite przerwanie ciągłości włókien ścięgnistych łączących mięsień z kością. Najczęściej diagnozuje się zerwanie ścięgna Achillesa czy zerwanie ścięgna w kolanie, rzadziej zerwanie ścięgna palca.
Zerwanie ścięgna - przyczyny
Przyczyną zerwania ścięgna jest zbyt duża siła działająca na tę część ciała. Zerwanie ścięgna może nastąpić w wyniku urazu pośredniego albo w wyniku urazu bezpośredniego. W pierwszym przypadku do urazu może dojść podczas gwałtownego skurczu ścięgna, np. podczas skoku, nagłego startu do biegu. Wiąże się to z podejmowaniem aktywności fizycznej bez odpowiedniego treningu i wcześniejszego przygotowania. Często na problemy ze ścięgnami skarżą się mężczyźni po 40. roku życia, bo w tym wieku pogarsza się unaczynienie ścięgien i można zdiagnozować liczne zmiany zwyrodnieniowe.
Bezpośrednie urazy są spowodowane przez nagłe uderzenie w napięte ścięgno, np. kopnięcie. Przyczyną zerwania ścięgna mogą być również zmiany chorobowe, np. zapalenie ścięgna.
Polecany artykuł:
Zerwanie ścięgna - objawy
- charakterystyczny trzask lub chrupnięcie, będące oznaką zerwania ścięgna
- nagły i silny ból, który nasila się podczas ruchu (jednak może wystąpić również w spoczynku)
- obrzęk zmienionego zapalnie ścięgna z krwawymi wylewami podskórnymi
- wyczuwalna przerwa w przebiegu ścięgna
- całkowite unieruchomienie kontuzjowanego miejsca
Urazowi może towarzyszyć uszkodzenie innych struktur, np. chrząstki stawowej, więzadeł wewnątrz i wokół stawów (tak jest w przypadku zerwania ścięgna w kolanie).
Zerwanie ścięgna - leczenie i rehabilitacja
Tego typu uraz wymaga natychmiastowej interwencji lekarza. Podstawowym badaniem w przypadku urazu ścięgna jest USG, które pozwala jednoznacznie stwierdzić rodzaj i miejsce uszkodzenia oraz rentgen (RTG). W przypadku całkowitego zerwania ścięgna konieczne jest wykonanie zabiegu chirurgicznego, którego celem jest zszycie włókien. Następnie kończyna zostaje unieruchomiona w gipsie na okres ok. 6 tygodni. W dalszym etapie leczenia stosuje się ćwiczenia czynno-bierne oraz fizykoterapię (np. pole magnetyczne, laseroterapię). Rehabilitacja trwa zwykle 4-6 tygodni.