Zatrucie muchomorem sromotnikowym - objawy i leczenie [ZDJĘCIA]
Muchomor sromotnikowy to najbardziej trujący grzyb w naszych lasach. Mimo ostrzeżeń co roku zatruwa się nim wiele osób. Objawy zatrucia muchomorem sromotnikowym to: silne bóle brzucha, wymioty i obfita wodnista biegunka.-Pojawiają się one po 8-12 godzinach od zjedzenia potrawy zawierającej tego trującego grzyba.
Zatrucie muchomorem sromotnikowym może się skończyć śmiercią u nawet 50 proc. osób, które zjadły tego grzyba.
Muchomor sromotnikowy to najbardziej trujący grzyb w naszych lasach, ponieważ toksyny w nim zawarte doprowadzają do uszkodzenia narządów miąższowych: wątroby, nerek i serca. Zatrucie muchomorem sromotnikowym - podobnie jak innymi grzybami - występuje głównie w okresie letnim i wczesno-jesiennym. Trzeba jednak pamiętać, że w związku z przechowywaniem (mrożenie) i przetwarzaniem (przetwory) żywności do zatruć grzybami może obecnie dochodzić przez cały rok.
Spis treści
- Muchomor sromotnikowy - jak wygląda?
- Czym grozi zjedzenie muchomora sromotnikowego?
- Zatrucie muchomorem sromotnikowym - objawy
- Zatrucie muchomorem sromotnikowym - leczenie
Muchomor sromotnikowy - jak wygląda?
Muchomor sromotnikowy, nazywany czasem po prostu sromotnikiem, występuje w lasach liściastych i mieszanych, rzadziej w iglastych, choć nie ma gwarancji, że tam też go nie znajdziemy.
Muchomor sromotnikowy ma charakterystyczny pierścień na trzonie niedaleko kapelusza przypominający kołnierz oraz pochewkę, w której kryje się szeroki, bulwiasty koniec trzonu. Kapelusz muchomora sromotnikowego jest płaski lub wgłębiony pośrodku.
Ma kolor zielonkawy: białozielonkawy, oliwkowozielonkawy, szaro- lub brunatnozielony, czasem żółtawy. Muchomor sromotnikowy bywa mylony z gąską zielonką, która nie ma ani pierścienia, ani pochewki, z gołąbkiem zielonawym lub grynszpanowym, które również nie mają ani pierścienia, ani pochewki, a młode osobniki również z pospolitymi pieczarkami.
Czytaj też: Okratek australijski (palce diabła) - czy to jadalny grzyb?
Czym grozi zjedzenie muchomora sromotnikowego?
Niestety śmiercią. W muchomorze sromotnikowym stwierdzono trzy grupy substancji toksycznych:
- falotoksyny,
- amatoksyny,
- wirotoksyny.
Toksyna o nazwie a-amanityna (alfa-amanityna) uszkadza wątrobę i już w niewielkiej dawce jest śmiertelna. Trucizna jest odporna na działanie wysokiej temperatury i nie można się jej pozbyć nawet przez najdłuższe gotowanie. Najwięcej trucizny zawiera kapelusz sromotnika. Obliczono, że średniej wielkości muchomor sromotnikowy zawiera dawkę trucizny śmiertelną dla 2-3 osób.
Muchomor sromotnikowy to najbardziej trujący grzyb w Polsce. Jak go rozpoznać? Wyjaśnia Daria Szumilas-Syposz z PSSE w Częstochowie
Źródło: x-news.pl/NTL Radomsko Sp. z o.o.
Zatrucie muchomorem sromotnikowym - objawy
Symptomy zatrucia sromotnikiem występują średnio po 8-12 godzinach po zjedzeniu potrawy z tym grzybem. Mogą jednak pojawić się nawet po 24 godzinach. Początkowo występują zaburzenia żołądkowo-jelitowe:
- silne bóle brzucha
- wymioty
- obfita wodnista biegunka
Po tym okresie następuje pozorna poprawa trwająca 12-24 godziny. Kolejnym objawem zatrucia muchomorem sromotnikowym jest:
- żółtaczka świadcząca o uszkodzeniu wątroby
- jeśli zatrucie sromotnikiem jest ciężkie, żółtaczce towarzyszą zaburzenia świadomości, chory może zapaść w śpiączkę
- zwykle pojawiają się też krwawienia z przewodu pokarmowego
W 4.-5. dobie po zatruciu uszkodzeniu ulegają nerki (bezmocz lub skąpomocz) oraz występują zaburzenia krążenia. Jeżeli zatrucie jest bardzo ciężkie lub chory nie otrzyma pomocy, po 4-16 dniach od zatrucia następuje zgon.
Śmiertelnie groźne substancje zawarte w muchomorze sromotnikowym nie ulegają rozkładowi w czasie gotowania (temperatura rozkładu falotoksyn wynosi 280-282°C, a amatoksyn - aż 245°C), nie można ich usunąć z wodą odlaną po gotowaniu i nie ulegają także zniszczeniu w procesie suszenia grzybów.
Polecany artykuł:
Zatrucie muchomorem sromotnikowym - leczenie
Chory musi trafić do szpitala, gdzie na podstawie badania resztek potraw, resztek pozostałych po czyszczeniu grzybów (warto je zachować zawsze, gdy jemy grzyby), wymiocin bądź popłuczyn jelitowych lekarze ustalają, czym się zatruł.
W pierwszych 36 godzinach po zatruciu można podawać duże dawki węgla aktywowanego, który ma szanse wychwycić amanitynę. Później lekarze mogą tylko podawać leki regenerujące komórki wątroby oraz przywracające równowagę organizmu naruszoną przez działanie toksyn. Uzupełnia się elektrolity i podaje płyny izotoniczne, w przypadku krwawień trzeba uzupełniać czynniki krzepnięcia.
Jeśli dojdzie do uszkodzenia nerek, potrzebna jest dializa. Czasem w wyniku zatrucia muchomorem sromotnikowym wątroba ulega tak znacznemu uszkodzeniu, że niezbędny jest przeszczep.
Czytaj też: Zatrucie grzybami - kiedy grzyby jadalne mogą być szkodliwe?