Naderwanie ścięgna: przyczyny i objawy. Jak przebiega leczenie naderwanego ścięgna?

Naderwanie ścięgna to uraz, który nie wymaga interwencji chirurgicznej. Nie oznacza to jednak, że jest to łagodna kontuzja. Wręcz przeciwnie - raz naderwane ścięgno jest bardziej podatne na zerwanie, dlatego osoby, które doświadczyły naderwania ścięgna, muszą zachować szczególną ostrożność podczas wykonywania codziennych czynności. Sprawdź, jakie są przyczyny i objawy naderwania ścięgna. Jak wygląda leczenie tego typu urazów? Na czym polega rehabilitacja?

Spis treści

1. Naderwanie ścięgna - przyczyny
2. Naderwanie ścięgna - objawy
3. Naderwanie ścięgna - leczenie i rehabilitacja

Naderwanie ścięgna to częściowe rozerwanie części włókien ścięgnistych łączących mięsień z kością. Najczęściej diagnozuje się naderwanie ścięgna ręki, nadgarstka czy naderwanie ścięgna Achillesa, a także naderwanie ścięgna palca.

Naderwanie ścięgna - przyczyny

Najczęstszymi przyczynami naderwania ścięgna jest zbyt duże obciążenie, które prowadzi do rozerwania części włókien ścięgnistych łączących mięsień z kością.

Do tego typu urazu często przyczynia się długotrwałe powtarzanie jednego ruchu.

Do naderwania ścięgna może dojść również u osób, które zdecydowały się podjąć aktywność fizyczną bez wcześniejszego przygotowania (rozgrzewki, odpowiedniego treningu).

W związku z tym do naderwania ścięgna może dojść przez cały rok, jednak ryzyko to zwiększa się podczas wakacji. Właśnie podczas urlopu często zaczynamy się ruszać bardzo aktywnie po miesiącach bezruchu. Wielu z nas się wspina, biega, skacze i maksymalnie obciąża mięśnie, przez co bardzo łatwo o naderwanie ścięgna lub inną kontuzję.

Naderwanie ścięgna - objawy

W związku z tym, że ścięgno to włókno kolagenowe, które stanowi przedłużenie mięśnia, objawy jego naderwania są podobne do objawów naderwania mięśnia (stan zapalny, ból i opuchlizna), przy czym obrzęk zwykle jest mniejszy i narasta wolniej. Pojawiają się także siniaki, które są skutkiem przerwania ciągłości okolicznych naczyń krwionośnych i wylewu krwi do tkanek.

Naderwanie ścięgna - leczenie i rehabilitacja

Aby wykluczyć zerwanie ścięgna, wykonuje się badanie USG. W przypadku naderwania z reguły nie jest konieczne przeprowadzanie zabiegu operacyjnego, dlatego postępuje się podobne jak przy naderwaniu mięśnia. W przypadku świeżych urazów należy:1. Zabezpieczyć ścięgno przed niepożądanymi ruchami czy dalszym urazem (najlepiej poprzez unieruchomienie)2. Odciążyć: jeśli nie można unieruchomić uszkodzonego ścięgna, należy sprawić, by pracował bez obciążenia, np. chodząc o lasce, (np. jeśli nadwerężyliśmy ścięgno Achillesa).3. Ochłodzić: najlepiej okładem z lodu (trzeba tylko pamiętać, by nigdy nie kłaść go bezpośrednio na skórę); dodatkowo stan zapalny i obrzęk zmniejszają maści przeciwzapalne, zimne okłady (np. z altacetu lub octu) oraz leki działające przeciwbólowo i przeciwzapalnie.

Można również zastosować miejscowe preparaty, które działają przeciwzapalnie i przeciwbólowo, np. żel z arniki. Dodatkowo arnika przyspieszy wchłanianie siniaków, gdyż substancje zawarte w wyciągu z kwiatów arniki wykazują działanie ochronne na naczynia krwionośne, zmniejszają przepuszczalność ścian naczyń włosowatych, działają przeciwobrzękowo.Warto wiedzieć, że arnika jest panaceum na wszelkiego rodzaju mechaniczne uszkodzenia ciała – począwszy od drobnych stłuczeń  po poważniejsze zranienia, krwiaki, urazy, kontuzje. Z tego powodu arnika jest stosowana w ortopedii, medycynie sportowej.Zastosowanie preparatów zawierających arnikę (np. żeli) odpowiednio wcześnie może zapobiec powstaniu objawów lub zdecydowanie je zmniejszyć, przyspieszyć absorpcje wybroczyn, uszkodzeń tkanek oraz siniaków.

Prowadzone jest również leczenie zachowawcze, czyli założenie opatrunku gipsowego na 6 tygodni lub tzw. ortezy. Następnie niezbędna jest fizykoterapia (laseroterapia lub kriochirurgia), która zazwyczaj trwa kolejne 6 tygodni.

Monika Majewska