Syndrom leniwego jelita to choroba naszych czasów. Jak się objawia i kiedy zgłosić się do lekarza?

Syndrom leniwego jelita to choroba naszych czasów. Siedzący tryb życia, stres, zła dieta, ciągły pośpiech - wszystko to zaburza pracę jelit. W efekcie nie chcą pracować bez wspomagania, a środki na zaparcia biją rekordy popularności. Sprawdź, na czym dokładnie polega syndrom leniwego jelita i jak wygląda jego prawidłowe leczenie.

Spis treści

1. Syndrom leniwego jelita: leczenie to zdrowy tryb życia
2. Syndrom leniwego jelita: przeczyszczanie to nie rozwiązanie
3. Syndrom leniwego jelita: jakie wsparcie?

Syndrom leniwego jelita to dolegliwość, na którą każdy sam musi zapracować. Niezdrowy tryb życia, zła dieta, stres. Efekt - zaparcia nawykowe oraz towarzyszący im dyskomfort. Jeśli problem już się pojawił, to nie zwlekaj - zacznij działać. Skutki zaparć mogą być bardzo niebezpieczne dla całego organizmu.

Syndrom leniwego jelita: leczenie to zdrowy tryb życia

Syndrom leniwego jelita leczy się łatwo i przyjemnie, wystarczy dobra wola, by wprowadzić nieco zmian w swoim trybie życia. Przede wszystkim:

1. Zmień dietę

• Wzbogać dietę o kiszonki - dzięki bakteriom kwasu mlekowego usprawniają pracę jelit.

• Jeśli możesz, codziennie sięgaj po fermentowane napoje mleczne (jogurt, kefir, maślanki), bo są w nich bakterie kwasu mlekowego. Wytwarzają one w jelicie grubym substancje, które pobudzają ten odcinek układu pokarmowego do pracy a także hamują rozwój niekorzystnych dla zdrowia bakterii gnilnych.

• Jedz więcej produktów bogatych w błonnik. To miotełka – oczyszcza jelita (nie podlega trawieniu w przewodzie pokarmowym, przez co zwiększa ilość resztek pokarmowych) i reguluje rytm wypróżnień. Znajdziesz go w chlebie razowy i pełnoziarnistym, kaszach, makaronie razowym, naturalnych płatkach zbożowych, brązowym ryżu, otrębach oraz warzywach i owocach. Produkty wysokobłonnikowe wprowadzaj powoli, bo w przeciwnym wypadku możesz uzyskać efekt odwrotny od zamierzonego, tzn. zaparcia mogą się nasilać. Pamiętaj: im więcej błonnika tym więcej płynów - dziennie potrzebujesz ich co najmniej 2 litry.

• Unikaj tego co tłuste i smażone, ogranicz cukier, słodycze i słodkie napoje.

2. Zwiększ ruchliwość

• Wysiadaj przystanek przed celem, parkuj dwie przecznice dalej, zamiast windy wybierz schody.

• Zapisz się do klubu, na basen, kup rower, rolki, graj w kometkę - wybór jest tak duży, że na pewno znajdziesz coś dla siebie.

• Poranne lub wieczorne ćwiczenia w domu - brzuszki, skłony albo joga wbrew pozorom wymagają tylko silnej woli.

3. Jak w zegarku

Ciągły pośpiech, szczególnie rano, gdy jelita są najbardziej aktywne sprawia, że często nie masz czasu na spokojną wizytę w toalecie. Powstrzymując naturalny odruch defekacyjny sprzyjasz utrwalaniu złych nawyków, osłabiających mechanizmy kierujące wypróżnieniem. Jelito staje się coraz bardziej leniwe. W rezultacie dochodzi do zaparć nawykowych. Zaplanuj więc dzień tak, by w porannym planie zajęć wygospodarować trochę czasu. Naprawdę warto, nawet kosztem wcześniejszego wstawania rano.

Syndrom leniwego jelita: przeczyszczanie to nie rozwiązanie

Rozwiązaniem wydają się środki przeczyszczające. Ale uwaga! Niewłaściwie użyte, mogą zaszkodzić. Szczególnie niebezpieczne są te z antrazwiązkami (roślinne substancje biologicznie czynne, które po podaniu doustnym mają działanie przeczyszczające), np. liście i strączki senesu, kora kruszyny, korzeń rzewienia, bo w nadmiarze silnie drażnią błonę śluzową jelit. Jeśli długotrwale stosujesz takie środki, to zamiast pobudzać jelito, jeszcze bardziej je rozleniwiasz i uzależniasz od nich układ pokarmowy. Dlatego powinnaś szukać preparatów, które zawierają minimalne ilości antrazwiązków i które mogą być przeznaczone do długotrwałej terapii.

Syndrom leniwego jelita: jakie wsparcie?

Możesz wprowadzić do dziennej diety taki preparat, który w skuteczny i bezpieczny sposób pomoże przywrócić naturalną pracę jelit, nie zakłócając jego prawidłowego funkcjonowania. Najczęściej stosowane preparaty pomagające przy zaburzeniach wypróżnień można podzielić na trzy grupy:

• zmiękczające (zmiękczają stolec, pobudzają pracę jelita)
• kontaktowe (działają bezpośrednio na wyścielającą ścianę jelita błonę śluzową)
• osmotyczne (zwiększają przenikanie wody do światła jelita).