Stan podgorączkowy

Stan podgorączkowy występuje, gdy temperatura ciała człowieka mieści się w przedziale od 37,1°C do 37,9°C. Jeśli uzyskane w pomiarze wartości będą wyższe, mamy do czynienia z gorączką. Jakie są najczęstsze przyczyny występowania stanu podgorączkowego? Czy podwyższona temperatura ciała wymaga leczenia?

Spis treści

1. Stan podgorączkowy: przyczyny
2. Stan podgorączkowy - leczenie

Stan podgorączkowy czyli podwyższona temperatura ciała to oznaka mobilizacji organizmu do walki z chorobą, dlatego temperatury poniżej 38°C nie należy zbijać farmakologicznie. Próg, od którego można mówić o stanie podgorączkowym, jest różny w przypadku dokonywania pomiarów w różnych częściach ciała.

W Polsce temperaturę mierzymy najczęściej pod pachą - za prawidłowy wynik mierzenia jej w tym miejscu przyjmuje się 36,6°C, jeśli przekroczy ona 37°C mamy do czynienia ze stanem podgorączkowym. Inaczej jest w przypadku mierzenia temperatury w ustach i w odbytnicy, gdzie zawsze jest ona wyższa. O stanie podgorączkowym w tych przypadkach mówimy, gdy pomiary wykażą odpowiednio: 37,5°C i 38°C.

W ciągu doby temperatura ciała może się wahać nawet o 1°C – najniższa jest w nocy, kiedy jesteśmy pogrążeni w fazie REM snu, niska rano, wyższa około południa, a największe wartości uzyskuje wieczorem. Temperatura zwiększa się po wysiłku fizycznym – a u kobiet – po owulacji. Wpływają na nią również skrajne temperatury powietrza, zimny prysznic czy gorąca kąpiel.

Stan podgorączkowy: przyczyny

Stan podgorączkowy to nie choroba, a objaw, towarzyszący wielu chorobom - od banalnych infekcji wirusowych, poprzez zaburzenia hormonalne aż po nowotwory. O tym, jak różnym przypadłościom towarzyszy stan podgorączkowy, może świadczyć poniższe zestawienie:

• Nieżyt nosa (katar) - stan podgorączkowy zazwyczaj występuje do kilku dni i może, ale nie musi, przejść w gorączkę.
• Zapalenie krtani – w przypadku zapalenia krtani, zarówno wirusowego, jak i bakteryjnego, stan podgorączkowy rzadko przechodzi w niewielką gorączkę. Może utrzymywać się do 10 dni i najczęściej występuje u dzieci.
• Angina – może być wywołana bakteriami lub wirusami. Stan podgorączkowy pojawia się w przypadku zakażenia wirusowego – objawy bardzo przypominają przeziębienie, ale występuje również powiększenie migdałków. Jeśli angina została wywołana przez bakterie, temperatura ciała najczęściej od razu osiąga wartość wyższą niż w przypadku stanu podgorączkowego.
• Nadczynność tarczycy – w przypadku tej choroby stan podgorączkowy występuje nie kilka dni, a utrzymuje się stale. Chorzy mają podwyższoną ciepłotę ciała, czują, że im gorąco.
• Zapalenie oskrzeli – początkowo pojawia się stan podgorączkowy, ale potem temperatura ciała stopniowo wzrasta. Poza tym pojawiają się bóle gardła, bóle stawów i mięśni, silny katar i kaszel, ból w klatce piersiowej
• Guz mózgu – stan podgorączkowy pojawia się nagle i utrzymuje przez długi czas. Jest jednym z objawów wczesnej – podrażnieniowej – fazy choroby nowotworowej, która nie powoduje upośledzenia czynności mózgu.
• Chłoniaki - stan podgorączkowy jest, obok powiększenia węzłów chłonnych, pierwszym i najczęstszym objawem.
• Borelioza – w przypadku boreliozy stan podgorączkowy nie występuje incydentalnie, ale utrzymuje się przez długi czas.
• Przegrzanie – w wyniku zbyt długiego przebywania na słońcu, zbyt ciepłego ubrania, może się pojawić stan podgorączkowy, który znika od razu po zmianie odzieży na lżejszą, przejściu w mniej ogrzane miejsce, spożyciu dużej ilości letnich płynów

Stan podgorączkowy - leczenie

Stan podgorączkowy nie wymaga leczenia - ważne jest natomiast monitorowanie temperatury i reagowanie, gdy zacznie rosnąć. Można jednak radzić sobie z nim domowymi sposobami, np. stosując kompres z mokrego ręcznika na czole bądź biorąc kąpiel w wodzie, która ma niższą temperaturę niż nasze ciało.

Jeśli stan podgorączkowy przechodzi w gorączkę, chorym zaleca się leki zawierające paracetamol lub ibuprofen, naproksen bądź kwas acetylosalicylowy. Mimo że większość tych leków jest dostępna bez recepty, częstotliwość ich przyjmowanie należy skonsultować z lekarzem. U najmłodszych po 3. miesiącu życia można stosować paracetamol, rzadziej zaleca się ibuprofen, nie podaje się natomiast kwasu acetylosalicylowego ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a.

Konieczne jest udanie się do lekarza, gdy stan podgorączkowy nie występuje razem z innymi objawami kataru, zapalenia krtani, anginy czy oskrzeli i trudno wyjaśnić jego przyczynę. Lekarz zwykle zleca najpierw podstawowe badania: morfologia krwi z rozmazem, oznaczenie CRP, badanie ogólne moczu, a jeśli jest to konieczne - rozszerza się diagnostykę.

Przeczytaj też:

• Gorączka
• Gorączka u dziecka
• Jak mierzyć temperaturę?
• Który termometr wybrać?
• Obniżona temperatura ciała

Pierwsza pomoc - czy wiesz, jak jej udzielić?

Pytanie 1 z 10

Wypadek samochodowy

Robię zdjęcie telefonem i umieszczam na stronie społecznościowej.

Dzwonię na numer alarmowy 999 lub 112, podaję dokładne miejsce, rodzaj i opis wypadku, kto został poszkodowany i ile osób potrzebuje pomocy medycznej.

Następne pytanie

Anna Sierant