Nukleotydy - gdzie się znajdują? Funkcje i właściwości nukleotydów
Nukleotydy to organiczne związki chemiczne zaliczane do grupy estrów fosforanowych. Są podstawowymi składnikami kwasów nukleinowych i polinukleotydów, a tym samym są niezbędne organizmowi. Czym dokładnie są nukleotydy i jaką pełnią funkcję?
Spis treści
Nukleotydy pełnią szereg funkcji – poprawiają odporność, wspierają regenerację organizmu, a także uczestniczą w procesach zachodzących w komórkach. Suplementacja nukleotydami jest szczególnie polecana w stanach zapalnych, po przebytej chorobie czy przy obniżonej odporności.
Czym są nukleotydy?
Nukleotyd jest organicznym związkiem chemicznym będącym estrem nukleozydu i kwasu fosforowego. Każdy nukleotyd składa się z grupy fosforanowej, cukru pięciowęglowodowego i zasady azotowej, W przypadku DNA, zasady łączą się wiązaniami wodorowymi tworząc podwójną nić. RNA jest zazwyczaj jednoniciowe.
W zależności od budowy wyróżniamy dwa rodzaje nukleotydów:
- rybonukleotydy, znajdujące się w cząsteczkach RNA - zawierają rybozę
- deoksyrybonukleotydy, znajdujące się w cząsteczkach DNA – zawierają deoksyrobozę.
Jeśli weźmiemy pod uwagę rodzaj zasady azotowej, nukleotydy możemy podzielić na pięć typów:
- adenozyno-5'-monofosforan
- guanozyno-5'-monofosforan
- cytydyno-5'-monofosforan
- tymidyno-5'-monofosforan
- urydyno-5'-monofosforan.
Właściwości nukleotydów
Nukleotydy są podstawowymi składnikami kwasów nukleinowych – RNA i DNA. Są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komórek. Ich podstawową funkcją w organizmie człowieka jest synteza DNA i RNA, co ma kluczowe znaczenie dla regeneracji i naprawy tkanek, a także dla syntezy białek i cyklu komórkowego. Odgrywają istotną rolę w procesie metabolizmu, przekazywaniu sygnałów oraz indukcji układu krwiotwórczego.
Dodatkowo wspierają funkcje odpornościowe, a w chwili wywoływania odpowiedzi immunologicznej zużywana jest znaczna ich część. Nukleotydy pełnią również funkcję ochronną komórek w przypadku stresu fizjologicznego. Pełnią funkcję mediatorów przy agregacji płytek krwi. Okazało się, że posiadają również silne właściwości przeciwzapalne i przeciwwirusowe.
Pozyskiwanie nukleotydów
Organizm może pozyskać nukleotydy dwoma drogami:
- endogennie czyli wewnętrznie
- egzogennie poprzez zewnętrzne źródła pokarmowe i suplementy
Źródła nukleotydów endogennych:
- synteza de novo – to bardzo kosztowna ścieżka metaboliczna, która pozwala syntetyzować puryny i pirymidyny pośrednio lub bezpośrednio z aminokwasów.
- szlaki ratunkowe – w tym przypadku nukleotydy powstają ze wstępnie uformowanych zasad i nukleotydów. To bardziej energooszczędny proces, który preferowany jest jako szlak syntezy w komórkach, a w szczególności tych niemogących przeprowadzić syntezy de novo.
Nukleotydy egzogenne mogą zostać uzyskane w postaci nukleoprotein naturalnie występujących w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego.
Nukleotydy dietetyczne – czym są?
Nukleotydy dietetyczne to formy nukleotydów, które dostarczana są do organizmu drogą pokarmową. Ze względu na swoje zalety oraz szerokie spektrum zastosowania cieszą się dużym zainteresowaniem w środowisku naukowym. Nukleotydy dietetyczne dostarczane są do organizmu drogą pokarmową, a ich źródłem mogą być np. podroby, wołowina, owoce morza czy soja.
Przeprowadzone badania dowodzą, że podczas infekcji czy stanów zapalnych potrzeby metaboliczne często przewyższają wydajność zachodzącej na bieżąco syntezy nukleotydów. W takim przypadku niezbędne jest dostarczenie z zewnątrz materiałów budulcowych w postaci odpowiednich produktów lub nukleotydów dietetycznych. Nukleotydy dietetyczne mają pozytywny wpływ na redukcję stresu oksydacyjnego.
Suplementacja nukleotydami wspomaga sprawność odpowiedzi immunologicznej, co z kolei ma wpływ na wsparcie organizmu w walce z infekcjami.
Nukleotydy w mleku matki
Nukleotydy zawarte są również w mleku matki. Odgrywają istotną rolę w wytwarzaniu przeciwciał, stymulowaniu układu odpornościowego. Uczestniczą w metabolizmie lipidów, a także są niezbędne do prawidłowego rozwoju i wzrostu niemowlęca. Stężenie wolnych nukleotydów wraz z wydłużeniem czasu laktacji zmniejsza się.