Trombocytopenia (małopłytkowość, mała liczba płytek krwi) - przyczyny, objawy i leczenie
Małopłytkowość (trombocytopenia) oznacza spadek liczby płytek krwi. Ta najczęściej diagnozowana skaza krwotoczna może doprowadzić do anemii, a nawet do niebezpiecznych, bo obfitych i trudnych do opanowania, krwotoków. Jakie są przyczyny i objawy małopłytkowości? Jak przebiega leczenie trombocytopenii?
Spis treści
- Małopłytkowość - co to takiego?
- Małopłytkowość - przyczyny
- Trombocytopenia - objawy
- Małopłytkowość w ciąży
- Małopłytkowość - diagnostyka
- Małopłytkowość - leczenie
- Małopłytkowość rzekoma
Małopłytkowość - co to takiego?
Małopłytkowość (trombocytopenia) to skaza krwotoczna, która wynika ze spadku liczby płytek krwi poniżej normy, tj. poniżej 150-300·109/l (150-300 tys./mm³).
Płytki krwi (trombocyty, PLT) to rodzaj krwinek produkowanych w szpiku kostnym, które odgrywają istotną rolę w procesie krzepnięcia krwi. W przypadku uszkodzenia naczynia krwionośnego, trombocyty łączą się ze sobą i z brzegami uszkodzonego naczynia, a tym samym hamują upływ krwi. W przypadku zmniejszenia ich ilości proces krzepnięcia krwi nie zachodzi prawidłowo, co zwiększa ryzyko krwotoków i krwawień. Spośród nich najgroźniejsze są te do ośrodkowego układu nerwowego, gdyż mogą zakończyć się śmiercią.
Małopłytkowość - przyczyny
Do małopłytkowości może dojść w wyniku:
- zahamowania produkcji płytek krwi w szpiku kostnym z powodu:
- leków stosowanych w leczeniu nowotworów
- nowotworów krwi i szpiku: białaczki, szpiczaka, a także chłoniaka
- nowotworu układu odpornościowego
- zakażenia bakteryjnego i wirusowego szpiku, w tym AIDS
- niewłaściwej diety, ubogiej zwłaszcza w witaminę B12 i kwas foliowy
- samoistnego zaniku szpiku;
- zatrzymania płytek krwi przez nadmiernie powiększoną śledzionę
Śledziona w normalnych warunkach usuwa niepotrzebne elementy z krwi. Gdy dojdzie do jej powiększenia, zatrzymuje więcej płytek niż normalnie, powodując obniżenie ich poziomu we krwi.
- niszczenia płytek krwi (kiedy ich utrata jest szybsza niż produkcja w szpiku) w wyniku:
- krwotoków i krwawień
- chorób autoimmunologicznych, w tym pierwotnej małopłytkowości immunologicznej (inaczej małopłytkowość samoistna, choroba Werlhofa).
Jej istotą jest znaczny niedobór lub nawet zupełny brak krwinek płytkowych we krwi.
Przyczyną takiego stanu jest:
- działanie przeciwciał (immunoglobuliny) przeciwpłytkowych
- chorób bakteryjnych
- szczepień (zwłaszcza szczepień na żółtaczkę)
- zakrzepowej plamicy małopłytkowej - to choroba, w przebiegu której płytki krwi mają skłonność do łączenia się ze sobą, tworząc niebezpieczne agregaty (skupiska)
- zespołu hemolityczno-mocznicowego
- stosowania leków, takich jak, m.in.:
- zawierających kwas acetylosalicylowy,
- leki moczopędne,
- leki przeciwnowotworowe,
- leki przeciwalergiczne,
- leki przeciwpadaczkowe,
- leki na arytmię serca,
- chinina (lek na malarię).
Trombocytopenia - objawy
- skłonność do tworzenia się siniaków, często o dużych rozmiarach
- drobne krwawienia pod skórą, które przypominają wysypkę
- silne i/lub długo utrzymujące się krwawienia po zranieniach, zabiegach (np. dentystycznych)
- częste krwawienia z dziąseł i krwawienie z nosa
- krwiomocz
- obecność krwi w kale
- bardzo intensywne miesiączki
Małopłytkowość w ciąży
Obniżenie poziomu płytek krwi w czasie ciąży jest często spotykanym zjawiskiem, spowodowanym aktywacją trombocytów w krążeniu łożyskowym oraz ich krótszym czasem przeżycia. Szacuje się, że nawet 5 proc. kobiet w trzecim trymestrze ciąży ma małopłytkowość.
WARTO WIEDZIEĆ>> Morfologia krwi kobiet w ciąży może odbiegać od normy
Taki stan nie jest powodem do niepokoju, jeśli liczba płytek krwi nie jest niższa niż 100 tys. w 1 μl krwi. W przeciwnym razie ciężarna może zmagać się z niedoborami witaminowymi lub infekcją, co jest wskazaniem do wizyty u lekarza.
Jeśli liczba płytek krwi u kobiety w ciąży waha się w granicach 50 tys. w 1 μl krwi, konieczna może być pomoc hematologa. W czasie porodu może bowiem dojść do trudnego do opanowania krwotoku. W takiej sytuacji ciężarnej podaje się specjalny preparatu zawierający płytki krwi.
Zagrożeniem życia zarówno płodu, jak i przyszłej mamy jest stan, w którym liczba trombocytów spada do 20 tys. w 1 μl krwi. Wówczas może dojść do samoistnych krwotoków wewnętrznych.
Małopłytkowość - diagnostyka
W przypadku podejrzenia małopłytkowości wykonuje się badania krwi, których celem jest ocena poziomu trombocytów. W niektórych wypadkach może być konieczna biopsja skóry lub biopsja szpiku kostnego.
Małopłytkowość - leczenie
Leczenie małopłytkowości zależy od przyczyny. W przypadku ciężarnych czy u osób z małopłytkowością samoistną poziom trombocytów zwykle sam wraca do normy. Jeśli leki bądź inne substancje spowodowały obniżenie poziomu płytek krwi, należy je odstawić (oczywiście w porozumieniu z lekarzem). W przypadku niedoborów witaminowych należy zmienić dietę i/lub sięgnąć po suplementy.
Gdy poziom trombocytów jest skrajnie niski, konieczna może być transfuzja krwi, czyli przetoczenie albo pełnej krwi, albo samych płytek.
Czytaj też: Limfopenia: spadek liczby limfocytów we krwi. Przyczyny, rodzaje i leczenie limfopenii
Małopłytkowość rzekoma
Jeśli badania krwi wykazują obniżony poziom trombocytów we krwi, a pacjent nie ma objawów małopłytkowości, można podejrzewać małopłytkowość rzekomą. Jest to stan, w którym rzeczywista liczba płytek krwi jest prawidłowa, a jej obniżenie jest wynikiem zlepienia się trombocytów w probówce.
Proces ten jest wynikiem działania nietypowych przeciwciał zlepiających płytki, które ujawniają się dopiero pod wpływem reakcji z substancją znajdującą się w probówkach przeznaczonych do pobierania krwi.
Aparat pomiarowy liczy tylko wolne płytki, pomijając te zlepione ze sobą - stąd fałszywy wynik. Wówczas wskazane jest wykonanie badania z użyciem innych odczynników.