Arginina: działanie, dawkowanie, skutki uboczne

Arginina (kwas 2-amino-5-guanidynowalerianowy) to organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów, kodowany przez sekwencję nukleotydów DNA. W budowie argininy można wyróżnić chiralny atom węgla oraz cztery połączone z nim podstawniki, łańcuch boczny stanowi grupa guanidynowa. Naturalnie występuje w żywności i pełni znaczącą rolę w wspomaganiu leczenia chorób metabolicznych. Została odkryta po raz pierwszy w 1886 roku w pestkach łubinu, a w roku 1932 Hans Krebs  wykazał, że arginina wspomaga proces wytwarzania energii w komórce. Aminokwas ten ulega w organizmie licznym przemianom anabolicznym oraz katabolicznym. Przemiany anaboliczne zachodzą w organizmie głównie w wątrobie i nerkach. W Polsce dostępnych jest około 50 produktów leczniczych zawierających argininę, które można zakupić w formie tabletek, kapsułek, proszku oraz syropu.

Spis treści

1. Arginina: skład
2. Arginina: działanie
3. Arginina: zastosowanie
4. Arginina: wskazania
5. Arginina: przeciwwskazania
6. Arginina: dawkowanie
7. Arginina: środki ostrożności
8. Arginina: działania niepożądane
9. Arginina: interakcje z innymi lekami oraz chorobami
10. Arginina: przechowywanie leku
11. Arginina a ciąża i karmienie piersią

Arginina: skład

Tabletka z substancją czynną leku jest L-arginina; substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, hydroksypropyloceluloza, roślinny stearynian magnezu, dwutlenek krzemu, roślinny kwas stearynowy, guma celulozowa, hydroksypropylometyloceluloza, glicerol roślinny.

Syrop z substancją czynną leku jest Alfa-Ketoglutaran L-Argininy; substanje pomocnicze: woda; zagęszczony sok jabłkowy, sorbinian potasu, benzoesan sodu, guma guar, guma ksantanowa, cyklaminian sodu, acesulfam K, sacharynian sodu, sukraloza.

Arginina: działanie

Arginina bierze udział w cyklu mocznikowym w wątrobie. W czasie cyklu mocznikowego arginina jest wytwarzana z cytruliny syntetyzowanej w jelicie cienkim. W reakcji katabolicznej z argininy powstaje również a-ketoglutaran. W pierwszym etapie dochodzi do usunięcia atomu węgla i trzech azotów poprzez hydrolityczne pozbycie się grupy bocznej.

W efekcie produktem tego procesu jest ornityna, która podlega kolejnym przemianom.

W ten sposób powstaje g-semialdehyd glutaminianu utleniany do glutaminianu i przy udziale transaminacji przekształcany w a-ketoglutaran. Arginina działa jak donor formamidyny w procesie biosyntezy kreatyny. Ponadto arginina jest substratem w komórkach śródbłonka naczyń krwionośnych: w syntezie tlenku azotu (NO).

Tlenek azotu powstaje z argininy przy obecności syntetazy NO (aktywowanej przez jony Ca2+). W jego tworzeniu bierze także udział NADPH i O2. Tlenek azotu jest substancją wazoaktywną, czynnikiem cytotoksycznym, neurotransmiterem oraz wpływa na regulację działania płytek krwi.

Działanie hipotensyjne argininy polega głównie na zwiększaniu ilości wytworzonego NO rozszerzającego naczynia krwionośne.

Arginina: zastosowanie

Arginina znalazła zastosowanie w:

• stymulacji czynności nerek,
• przyśpieszeniu gojeniu ran,
• usuwaniu toksyn z organizmu.

Oprócz tego arginina:

• zwiększa efektywność regeneracji po wysiłku fizycznym,
• pobudza produkcję hormonu wzrostu,
• wspomaga leczenie zaburzeń wzwodu,
• utrzymuje stałe komórkowe pH,
• wykazuje właściwości antyoksydacyjne,
• reguluje przemiany glukozy, białek i lipidów,
• stymuluje wydzielenie somatotropiny oraz insuliny.

Sprawdź, jak wspomóc nerki

Zobacz galerię 8 zdjęć

Arginina: wskazania

Zaleca się stosowanie suplementów zawierających aminokwas endogenny L-argininę osobom, które nie dostarczają jej odpowiednio dużo wraz z pożywieniem, a także osobom, którym zależy na zbudowaniu odpowiedniej masy mięśniowej.

Wskazaniem do stosowania argininy jest między innymi zatrucie amoniakiem, niewydolność wątroby, astenia, niedożywienie, alkaloza hipochloremiczna, leczenie przewlekłych powikłań cukrzycy, nadciśnienia, miażdżycy, otyłości, a także innych zaburzeń należących do zespołu metabolicznego.

Arginina: przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku uczulenia lub nadwrażliwości na którykolwiek ze składników produktu zawierającego argininę.

Arginina: dawkowanie

Lek należy stosować zgodnie z opisem w ulotce dla pacjenta lub według konkretnych wytycznych oraz zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się o pomoc do lekarza lub farmaceuty.

Arginina: środki ostrożności

Nie zaleca się stosowania preparatów zawierających w swoim składzie argininę u osób zmagających się z:

• problemami związanymi z drożnością dróg żółciowych,
• nadciśnieniem tętniczym,
• zaburzeniami trawienia,
• upośledzeniem czynności nerek,
• niewydolnością wątroby.

Arginina: działania niepożądane

Arginina może doprowadzić do zakłócenia równowagi potasu we krwi. Do skutków ubocznych należą przede wszystkim:

• nudności,
• wymioty,
• skurcze żołądka,
• biegunka,
• odwodnienie.

Arginina: interakcje z innymi lekami oraz chorobami

W celu uniknięcia niepożądanych dolegliwości należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach stosowanych aktualnie lub w ostatnim czasie, a także o lekach, które pacjent zamierza stosować. Należy również poinformować lekarza o obecnym stanie zdrowia, o chorobach lub dodatkowych dolegliwościach chorobowych, z jakimi się zmagamy.

Prawdopodobnie suplement ten posiada zdolność do potęgowania działania leków rozrzedzających krew. Dlatego też arginina może negatywnie wpłynąć na gojenie się ran oraz wywołać krwotok.

Arginina: przechowywanie leku

Lek należy przechowywać w odpowiednim miejscu, które jest niewidoczne oraz niedostępne dla dzieci. Przechowywać w suchym miejscu w pokojowej temperaturze, w oryginalnym opakowaniu. Nie powinno się stosować leku po upływie terminu ważności znajdującego się na opakowaniu.

Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.

Arginina a ciąża i karmienie piersią

Przed zastosowaniem preparatów z argininą, należy poinformować lekarza o ciąży lub o karmieniu piersią.

Karolina Porowska