LICÓWKI - sposób na piękne ZĘBY

Niezbyt równe jedynki, trwałe przebarwienia czy szpary między zębami powodują, że niechętnie się uśmiechasz? Licówki, czyli małe płatki porcelanowe, sprawią, że odzyskasz pewność siebie. Sprawdź, kiedy warto wybrać to rozwiązanie, jak zakłada się licówki i ile to kosztuje.

Spis treści

1. Dla kogo licówki?
2. Zalety licówek
3. Zakładanie licówek
4. Po zabiegu założenia licówek

Licówki to cienkie (0,2-1 mm grubości) płatki porcelany, które przykleja się na przednią powierzchnię zębów, ukrywając w ten sposób defekty estetyczne.

Dla kogo licówki?

Za pomocą licówek można rozjaśnić ząb, nadać mu piękny kształt i barwę, wydłużyć go, poszerzyć czy zlikwidować szpary między zębami. Używa się ich też do drobnej korekty ustawienia zębów, np. w przypadku niewielkiego skręcenia czy stłoczenia, zwłaszcza siekaczy dolnych – ten cel osiąga się, dobierając odpowiednią grubość licówek. Ale nakładki te nie zastąpią leczenia ortodontycznego. Licówki to dobre rozwiązanie zarówno dla osób, które chcą rozjaśnić kolor zębów i zachować naturalną barwę, ale ukryć trwałe przebarwienia. Zakłada się je też w przypadku nieestetycznych bruzd lub niewielkich uszkodzeń zębów, np. pęknięć, ukruszonych czy startych brzegów, rzucających się w oczy wypełnień zębów przednich. Jednak gdy zęby są bardzo zniszczone, stosuje się korony ceramiczne. Założenie licówek wyklucza próchnica, choroby dziąseł, wady zgryzu. Nie stosuje się ich również u osób z parafunkcjami zgryzowymi jak zgrzytanie zębami, zaciskanie zębów, obgryzanie paznokci, bo wtedy łatwo o uszkodzenie lub odklejenie się licówek.

Zalety licówek

Za pomocą licówek można zmienić wygląd pojedynczych zębów lub całych ich grup. Zwykle zakłada się je na przednie zęby – od trójki do trójki albo od czwórki do czwórki. Na pozostałe stosuje się korony bądź formy pośrednie między licówkami a koronami. Wynika to z faktu, że licówki są delikatniejsze i obejmują jedynie zewnętrzną (wargową) powierzchnię zęba, nie żującą. Z tego powodu założenie ich wiąże się z niewielką ingerencją w twarde tkanki zęba lub wręcz jej brakiem – podczas szlifowania usuwa się jedynie cienką warstwę szkliwa (odpowiadającą grubością naklejanej licówce) albo nie wykonuje się tej czynności, jeśli licówka ma pogrubić lub poszerzyć ząb. Licówki pod względem koloru i wrażenia dotykowego są podobne do naturalnego szkliwa zębów, ale nie są podatne na ubytki próchnicowe, ścieranie, silne przebarwienia. Za ich pomocą można idealnie odwzorować fakturę i odcień zęba. Porcelana jest też obojętna dla tkanek. Prawidłowo wykonane licówki zapewniają dobrą szczelność brzeżną (nie widać również granicy przejścia licówki w ząb), dzięki czemu nie ma miejsc, gdzie mogłaby osadzać się płytka bakteryjna. To ryzyko ograniczają też cementy z dodatkami antybakteryjnymi lub bakteriostatycznymi, na które klejone są licówki.

Zakładanie licówek

Wymarzony wygląd zębów można uzyskać już po 2-4 wizytach u stomatologa. Wszystko zależy od oczekiwań pacjenta, liczby i sposobu wykonania licówek (gotowe czy robione na zamówienie). Wcześniej trzeba tylko wyleczyć zęby oraz je wybielić. Podczas pierwszej wizyty odbywa się wstępna konsultacja i badanie, które pozwala się upewnić, czy nie ma przeciwwskazań do założenia licówek. Dentysta rozmawia z pacjentem o jego oczekiwaniach. Następnie robi wyciski zębów, a potem na tych modelach przeprowadza symulację wyglądu nowego uśmiechu (dobiera kolor i kształt zębów; taką próbę robi się zwłaszcza w przypadku radykalnych zmian). Jeśli pacjent zaakceptuje przebieg i koszty leczenia (cena pojedynczej licówki waha się między 1200 a 3000 zł), można przystąpić do wykonania tzw. makiety nowego uśmiechu.

Na drugiej wizycie próbny model zakłada się na zęby (nie szlifując ich) i taką tymczasową makietę nosi się przez kilka dni, dzięki czemu pacjent może realnie ocenić wygląd nowego uśmiechu. Jeśli ma jakieś uwagi, w trakcie kolejnej wizyty lekarz wykonuje poprawki. Następnie delikatnie szlifuje zęby pod licówki (niekiedy wystarczy zmatowienie szkliwa). Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Potem stomatolog robi wyciski oszlifowanych zębów i wysyła je do laboratorium protetycznego, gdzie na podstawie modelu technik przygotowuje licówki porcelanowe. W czasie potrzebnym do ich wykonania pacjent ma zabezpieczone zęby licówkami tymczasowymi.

Po 10-15 dniach dentysta zdejmuje tymczasowe zabezpieczenie i wstępnie przymierza licówki. Dobiera także kolor cementu, na który następnie przykleja porcelanowe nakładki. Za pomocą specjalnej lampy cement jest utwardzany, jego nadmiar się odcina, a zęby poleruje, by były idealnie gładkie.

Po zabiegu założenia licówek

Przez kilkanaście godzin po założeniu licówek lepiej unikać barwiących napojów (np. ciemnych soków owocowych), bo czasami się zdarza, że na granicy przejścia między licówką a szkliwem pojawiają się odbarwienia. Nie powinno się też odgryzać twardych kawałków jedzenia, by nie uszkodzić licówek.

Zalecenia higieniczne są standardowe – trzeba myć zęby miękką szczoteczką (zwykłą pastą z fluorem) co najmniej 2 razy dziennie, używać nitki dentystycznej i płynu do płukania ust. Na wizyty kontrolne dobrze jest zgłaszać się 2 razy w roku. Warto też systematycznie usuwać kamień i osad w gabinecie, aby długo utrzymać doskonały wygląd zębów.

miesięcznik "Zdrowie"