Lakowanie zębów

Lakowanie zębów to zabieg profilaktyczny, którego celem jest ochrona zębów przed próchnicą. Lakowanie polega na zabezpieczeniu bruzd zębów specjalnym materiałem tzw. lakiem. Jak przebiega lakowanie zębów i jakie są wskazania do jego wykonania? Czy warto poddać się takiemu zabiegowi? Czy lakowanie zębów jest szkodliwe?

Spis treści

1. Co to jest lakowanie zębów?
2. Kiedy i jakie zęby należy lakować?
3. Jak przebiega lakowanie zębów?

Lakowanie zębów to zabieg pozwalający zabezpieczyć zęby przed próchnicą, która jest najczęściej występującą chorobą zębów i z powodu której najczęściej dochodzi do ich utraty. Powierzchnia zębów, szczególnie tych trzonowych, nie jest płaska, jest pełna zagłębień i szczelin ułatwiających rozcieranie pokarmów. To właśnie te miejsca stają się punktem zalegania płytki nazębnej i to właśnie w nich najczęściej dochodzi do zapoczątkowania rozwoju próchnicy. Jedną z metod zabezpieczenia zębów przed tą chorobą jest lakowanie.

1. Co to jest lakowanie zębów?
2. Kiedy i jakie zęby należy lakować?
3. Jak przebiega lakowanie zębów?

Co to jest lakowanie zębów?

Lakowanie zębów to profesjonalny zabieg wykonywany w gabinetach stomatologicznych, który polega na zabezpieczeniu trudnych do oczyszczania bruzd i szczelin zębów za pomocą specjalnego materiału tzw. laku. Jest to zazwyczaj preparat uwalniając jony fluoru, co dodatkowo pozytywnie wpływa na strukturę szkliwa na poziomie mikroskopowym. Lak zabezpiecza głębokie bruzdy przed zaleganiem płytki nazębnej oraz ułatwi oczyszczanie zębów.

Lakowanie pozwala zabezpieczyć zęby przed próchnicą, która dotyczy zwłaszcza najmłodszych. Szacuje się, że około 90 proc. polskich dzieci cierpi z powodu próchnicy. Cześć w nich w bardzo młodym wieku utraciła już któryś z zębów stałych z powodu tej choroby.

Powierzchnia żująca zębów trzonowych, zarówno mlecznych, jak i stałych, oraz zębów przedtrzonowych (te występują tylko w komplecie uzębienia stałego) okraszona jest licznymi bruzdami, szczelinami oraz mniejszymi czy większymi zagłębieniami. Są one trudne do oczyszczenia nawet przy prawidłowej higienie jamy ustnej. Miejsca te to tzw. miejsca retencji płytki nazębnej i to właśnie w nich najczęściej rozpoczyna się proces próchnicowy. Szczególnie narażone są pierwsze zęby trzonowe stałe, które dodatkowo - z powodu długiego czasu wyrzynania - pozbawione są naturalnej drogi oczyszczania, wynikającej z kontaktu zębów górnych i dolnych. Wyrzynają się one ok. 6-7 roku życia, jako jedne z pierwszych zębów stałych.

Kiedy i jakie zęby należy lakować?

Lakowanie jest zabiegiem, który może zostać przeprowadzony na wszystkich zębach trzonowych, zarówno mlecznych, jak i stałych, oraz w zębach przedtrzonowych. Najczęściej lakuje się zęby trzonowe stałe (szczególnie pierwsze trzonowce). Lakowanie powinno przeprowadzić się możliwie jak najszybciej po wyrznięciu zęba, a więc w przypadku pierwszych zębów trzonowych stałych w wieku ok. 6-8 lat. Następnie warto zgłaszać się na wizyty kontrolne do stomatologa i na bieżąco lakować kolejno pojawiające się zęby. Powierzchnia zęba, który zostanie poddany zabiegowi, powinna być wolna od jakichkolwiek oznak próchnicy.

Jak przebiega lakowanie zębów?

Lakowanie zębów jest zabiegiem szybkim i bezbolesnym. Mały pacjent może wybrać sobie kolor laku, który ma zostać użyty (o ile gabinet dysponuje kolorowymi materiałami). W pierwszym etapie stomatolog oczyszcza powierzchnię zęba, do której przymocowany będzie lak. Służy do tego specjalna szczoteczka, montowana na mikrosilnik. Wyglądem i sposobem działania przypomina ona zwykłą szczoteczkę elektryczną. Po dokładnym oczyszczeniu bruzd, na powierzchnię zęba naniesiony zostaje wytrawiacz w postaci żelu. Dzięki niemu materiał stosowany do uszczelniania bruzd dokładnie i mocno przylega do powierzchni zęba. Wytrawiacz zostaje wypłukany wodą, a powierzchnia zęba dokładnie wysuszona. Suchość podłoża to podstawa, dlatego podczas zabiegu konieczne jest zastosowanie wałeczków ligniny pochłaniających ślinę i zachowujących ząb w suchości. Następnie lekarz nanosi na bruzdy cienką warstwę laku i dokładnie ją rozprowadza - powinien on szczelnie pokryć wszystkie bruzdy i zagłębienia na powierzchni żującej zęba. Lak szczelinowy ma płynną konsystencję, dlatego bardzo łatwo go rozprowadzić. Na koniec lak naświetla się specjalną lampą, co powoduje związanie preparatu. Jego konsystencja przechodzi z postaci płynnej w postać stałą. Teraz pozostaje tylko sprawdzić, czy założony lak nie zaburza zwarcia, czyli czy ząb nie "wystaje" ponad inne zęby.