Pomoc dla dziecka z ADHD

Nadpobudliwe dziecko może nie jeść i nie spać, a znajdzie siłę, żeby znów szaleć. Mimo że inteligentne i bystre, ma w szkole same kłopoty. Znamy już niektóre przyczyny zespołu nadpobudliwości psychoruchowej i zaburzeń koncentracji uwagi (ADHD). Wiemy też, jak pomóc dziecku z ADHD.

Spis treści

1. ADHD to nie widzimisię, ale choroba
2. Czym objawia się ADHD u dziecka?
3. U dzieci z ADHD mózg rozwija się wolniej
4. Lek łagodzący objawy ADHD

Wierci się w ławce, przeszkadza na lekcji, nie potrafi się skupić. Dociera do niego połowa informacji przekazywanych przez nauczyciela, z czego zapamiętuje również połowę. Ukarane zwykle nie ma pojęcia, za co je ta kara spotkała. Nie przewiduje następstw swoich zachowań. Nierzadko ma także trudności w czytaniu, nie potrafi wyraźnie pisać, nie umie poprawnie liczyć. Jest dość bystre i inteligentne, ale “zawala” klasówki, bo nie uważało na lekcjach i nie potrafi ocenić, ile czasu zajmie mu rozwiązanie zadań. Dzieci z ADHD jakby zatrzymują się na wcześniejszym etapie rozwoju psychologicznego (siedmiolatek na poziomie trzylatka). To powoduje, że np. w szkole nie umieją zachować się tak, jak tego się od nich oczekuje.

ADHD to nie widzimisię, ale choroba

Jeszcze w latach 50-tych dzieci z ADHD uważane były za krnąbrne i złośliwe. Tymczasem problem tkwi nie w złym charakterze, lecz w genach, budowie mózgu, stężeniach różnych substancji chemicznych w organizmie. Do rozwoju choroby mogą przyczyniać się też niedotlenienie i mikrouszkodzenia mózgu w czasie ciąży i porodu, przebyte urazy głowy, narażenie we wczesnym dzieciństwie na wysokie stężenie ołowiu.Jednak nadal ADHD jest chorobą tajemniczą. Wymienione przyczyny wyjaśniają tylko 30 proc. przypadków - reszta pozostaje zagadką.

Czym objawia się ADHD u dziecka?

U dzieci z ADHD mózg rozwija się wolniej

U dzieci z ADHD pewne obszary mózgu (kora płatów przedczołowych, móżdżek, niektóre zwoje podstawy) są mniejsze niż normalnie. Brakuje w nich równowagi między stężeniem neuroprzekaźników - noradrenaliny, dopaminy i serotoniny - odpowiedzialnych za kontaktowanie się komórek nerwowych w mózgu.

Lek łagodzący objawy ADHD

W leczeniu ADHD stosuje się Ritalin (metylfenidat, pochodna amfetaminy). To dość łagodny lek pobudzający aktywność układu nerwowego. Zwiększa stężenie dopaminy, regulującej pracę komórek nerwowych związanych z ruchem i emocjami. Przyjmowany dwa razy dziennie może nie zmieni rozrabiaki w aniołka, ale zdecydowanie zmniejsza liczbę szkolnych problemów. Jest jednak i druga strona medalu. Pochodne amfetaminy mogą uzależniać, otępiać i usypiać, a w końcu uszkadzać bardzo ważne narządy wewnętrzne, np. serce, wątrobę, mózg. Nie powinny też być stosowane poniżej szóstego roku życia. Do Polski trafił już także pierwszy na świecie lek niestymulujący, a więc nieuzależniający, o nazwie Strattera. Nie dopuszcza on do usuwania noradrenaliny, która współdziałając z innymi neuroprzekaźnikami (dopaminą i serotoniną), reguluje poziom aktywności ruchowej, a której brak powoduje zaburzenia koncentracji i kłopoty z kontrolą emocji. Badania potwierdziły, że lek jest bezpieczny i może być stosowany poniżej szóstego roku życia, kiedy mogą już zaczynać się objawy ADHD.