Odczuwasz lęk przed wymiotowaniem? To jest objaw emetofobii
Jedną z pewnych czynności na świecie, której większość ludzi nie lubi robić, jest wymiotowanie. U niektórych osób ten nieprzyjemny odruch potrafi wywoływać silny lęk określany jako emetofobia. Jak poradzić sobie z tym rodzajem fobii? Więcej o emetofobii opowiada psycholog Klaudia Krzynówek z Centrum Medycznego Damiana.
Spis treści
Co to jest emetofobia i co ją wywołuje?
Wymiotowanie nie należy do najprzyjemniejszych czynności. Na świecie są miliony osób, które czują wręcz nadmierny, nieracjonalny lęk przed odruchem wymiotnym oraz wszystkimi sytuacjami związanymi z nim. Ta fobia nazywana jest emetofobią.
Uczucie ciągłego niepokoju może mieć bardzo duży wpływ na codzienne życie. Sama myśl, że ktoś mógłby zwymiotować, może wywołać silny lęk. Psycholog Klaudia Krzynówek zaznaczyła, że osoby cierpiące na emetofobię mogą "unikać wychodzenia z domu poza swoją bezpieczną strefę komfortu, aby nie narazić się na sytuacje wymiotowania, patrzenia jak ktoś wymiotuje, ani nie napędzać myśli o wymiotowaniu".
- Boją się one także, że jedzenie (np. w restauracji) może im zaszkodzić, towarzyszy im wstyd, myśli związane z ośmieszeniem się przed innymi w sytuacji, gdyby zrobiło im się niedobrze i zaczęliby wymiotować. W tym wszystkim pojawia się obawa, że wymioty mogą nigdy nie ustąpić - zaznaczyła specjalistka.
Emetofobię cechuje też paniczny lęk przed objawami fizycznymi na skutek wymiotowania. Oznacza to, że pojawia się natrętna, niechciana myśl typu "a jeśli stanie mi się krzywda". Natomiast psycholog Klaudia Krzynówek zwróciła uwagę w rozmowie z Poradnikiem Zdrowie, że "każdy z nas inaczej reaguje na lęk". W skrajnych przypadkach osoby z emetofobią na widok wymiotów mogą stracić przytomność".
Przeczytaj także: Aichmofobia, czyli lęk przed igłami. Skąd się bierze?
Jakie są objawy emetofobii?
Szereg objawów związanych z lękiem przed wymiotowaniem wymieniła psycholog:
- unikanie sytuacji lub scen, w których można być narażonym na widok wymiotów,
- nieustanne śledzenie łazienek w miejscach publicznych,
- unikanie lokali gastronomicznych (tj. kawiarni, restauracji czy barów) oraz próbowania nowych dań,
- unikanie rzeczy o nieprzyjemnym zapachu,
- unikanie szpitali lub przebywania w pobliżu chorych osób,
- unikanie słów i wycofanie się z mówienia o wymiotowaniu,
- nadmierne zażywanie leków zapobiegających wymiotowaniu lub zobojętniających kwas żołądkowy,
- unikanie miejsc, w których w przeszłości osoba poczuła się niedobrze i może kojarzyć je z myślami o wymiotowaniu lub z konkretną sytuacją związaną z wymiotowaniem,
- odczuwanie objawów fizycznych takich jak: kołatanie serca, hiperwentylacja, duszności, zawroty głowy.
Przeczytaj także: Lęk przed odrzuceniem (nullofobia): przyczyny i objawy. Jak sobie z nim radzić?
Jak leczyć emetofobię?
Ludzie doświadczają emetofobii na różne sposoby. Emetofobia może wydawać się przytłaczająca, ale te stany lękowe dotyczące wymiotowania, można, a wręcz trzeba leczyć, korzystając z doraźnego wsparcia psychologicznego.
- Leczenie emetofobii warto rozpocząć od poszukania psychologa bądź terapeuty, który dokona diagnozy, pomoże ustalić właściwe źródło problemu i dopasuje odpowiednią formę pomocy danej osobie. Może to być zalecenie zażywania leków przeciwlękowych, które mają zredukować uczucie lęku i niepokoju lub podjęcia terapii, która będzie miała na celu wzmocnienie umiejętności radzenia sobie w sytuacji lęku, przywrócenie do równowagi i zapobieganie nawrotom, co może być efektywniejszą formą pomocy. Często te dwie formy oddziaływań łączy się ze sobą - wyjaśniła psycholog Klaudia Krzynówek.
Polecany artykuł: