Nerwica - leczenie. W jaki sposób leczyć nerwicę?

Leczenie nerwicy wymaga czasu, ale warto podjąć ten wysiłek. Nerwica bowiem może całkowicie uniemożliwić normalne życie. Leczenie nerwicy polega przede wszystkim na psychoterapii, ale stosuje się również leczenie farmakologiczne. Sprawdź, jak powinno przebiegać leczenie nerwicy.

Spis treści

1. Leczenie nerwicy: kiedy podaje się leki?
2. Leczenie nerwicy: psychoterapia

Nerwica. Choroba dotyka wielu ludzi. Leczenie nerwicy zazwyczaj wymaga czasu. Nerwica to zespół rozmaitych zaburzeń psychicznych, u których podłoża leży napięcie i lęk. To choroba emocji spowodowana nieuświadomionymi i nierozwiązanymi konfliktami wewnętrznymi. Leczenie nerwicy wymaga czasem podawania środków farmakologicznych, ale same leki nie rozwiążą problemów chorego i nie uwolnią go od nerwicy.

Zobacz galerię 10 zdjęć

Leczenie nerwicy: kiedy podaje się leki?

Jeśli chory cierpi na silne lęki, napięcie nie pozwala mu spać ani normalnie funkcjonować, nie może zapanować nad dręczącymi myślami i natręctwami (czynności przymusowe), obawia się wyjść z domu, panicznie boi kontaktów z innymi ludźmi, ma obsesje na punkcie swego zdrowia, zdrowego jedzenia, czystości czy inne neurotyczne objawy utrudniające życie - lekarze często decydują się na podanie leków łagodzących te symptomy. Są to środki uspokajające, obniżające napięcie, czasem antydepresyjne. Środki farmakologiczne nie uwalniają chorego całkowicie od lęków i zaburzeń. Czynią je łatwiejszymi do zniesienia oraz sprawiają, że możliwe jest podjęcie psychoterapii.

Leczenie nerwicy: psychoterapia

U podłoża nerwicy leżą problemy psychologiczne człowieka. Często reakcje nerwicowe wyzwala trudna sytuacja, w jakiej człowiek się znajduje (utrata pracy, mobbing, bieda, brak bezpieczeństwa finansowego, utrata ważnej osoby, toksyczna relacja, podjęcie wyzwań przekraczających możliwości, przewlekły stres, z którym ktoś nie umie sobie poradzić, sytuacja traumatyczna - wypadek, napad, przemoc). Powodów wystąpienia reakcji nerwicowej jest wiele. Czasem obiektywnie nie są one dramatyczne, lecz subiektywnie dla chorego są nie do zniesienia, właśnie ze względu na jego problemy psychologiczne. Psychoterapia ma na celu dotarcie do istoty problemów pacjenta, uświadomienie mu jego konfliktów wewnętrznych. Psychoterapeuta daje pacjentowi wsparcie i tworzy bezpieczne warunki do spotkania z trudnymi problemami. Pomaga pacjentowi odkryć zaburzenia postrzegania siebie i swoich doświadczeń, znaleźć przyczyny zaburzeń, rozprawić się ze zranieniami z przeszłości, które pozostawiły ślad na osobowości pacjenta i jego sposobie przeżywania rozmaitych doświadczeń i zdarzeń. Psychoterapia polega także na rozwiązywaniu bieżących konfliktów, budowaniu stabilnego poczucia własnej wartości i uczeniu się rozmaitych umiejętności interpersonalnych.