Depresja nawracająca - objawy i leczenie

Depresja nawracająca (inaczej choroba afektywna jednobiegunowa) to taki rodzaj depresji, w którym objawy obniżonego nastroju na przemian pojawiają się i ustępują ulegając czasowej remisji. Wraz z każdym nawrotem epizodu depresji, rośnie ryzyko wystąpienia kolejnego, którego przebieg jest jeszcze ostrzejszy. Sprawdź, jak leczyć depresję nawracającą.

Spis treści

1. Depresja nawracająca – objawy
2. Depresja nawracająca – diagnoza
3. Zaburzenia afektywne jedno- i dwubiegunowe
4. Depresja nawracająca – leczenie
5. Depresja nawracająca – grupy ryzyka

Depresja nawracająca jest jedną z form występowania zaburzeń depresyjnych. Od tzw. dużej depresji (pojedynczego epizodu, który u danej osoby pojawia się pierwszy raz w życiu) różni ją niejednorodny przebieg – okresy dobrego samopoczucia przeplatane są epizodami obniżonego nastroju, z których każdy kolejny ma bardziej nasilone objawy.

Jednym z największych niebezpieczeństw wiążących się z nawrotami depresji jest zwiększone ryzyko samobójstwa u pacjentów dotkniętych tą postacią choroby. Według szacunków 20% ludzi cierpiących na depresję nawracającą odbiera sobie życie.

Depresja nawracająca – objawy

Objawy depresji nawracającej nie różnią się znacząco od objawów dużego epizodu depresyjnego. Ich odmienność wynika z mniejszego bądź większego nasilenia: chory może przez kilka miesięcy czuć się fatalnie, ale wskutek leczenia jego samopoczucie może się poprawić. Stan taki utrzymuje się jednak tylko jakiś czas, ponieważ objawy depresyjne powracają i to ze zdwojoną siłą. Z każdym kolejnym wystąpieniem objawów są one ostrzejsze i trudniejsze do zniesienia przez pacjenta. Życie osoby chorej na tę odmianę depresji zaczyna przypominać sinusoidę – okresy dobrego lub umiarkowanego samopoczucia przeplatają się z epizodami depresyjnymi.

Niestety, ryzyko nawrotu depresji rośnie z każdym przebytym epizodem. W przypadku pierwszego, pojedynczego epizodu w życiu jest to 50% co oznacza, że tylko u połowy pacjentów schorzenie to ulega ostatecznej remisji i nigdy już nie powróci. Jeśli wystąpił drugi epizod, szanse na pojawienie się kolejnego to już 70%, a gdy dojdzie do trzeciego, to na 90% pacjent po raz kolejny będzie musiał stawić czoła depresji.

Depresja nawracająca – diagnoza

Diagnozę depresji nawracającej można postawić, jeśli chory:

• miał w życiu co najmniej 2 epizody depresyjne
• nie doświadczał wcześniej objawów maniakalnych (manii, hipomanii)
• nie doświadczał stanów euforycznych, ekstatycznych (epizody depresji przeplatane były okresami umiarkowanego samopoczucia)

W przypadku jeśli u pacjenta stwierdzi się wystąpienie przynajmniej jednego epizodu manii, lekarz powinien zdiagnozować zaburzenia afektywne dwubiegunowe (ChAD), a nie depresję nawracającą.

Depresja nawracająca – leczenie

W przypadku depresji nawracającej bardzo trudno uzyskać całkowitą remisję choroby. Leczenie antydepresantami zazwyczaj nie jest na tyle efektywne, aby zapobiec wystąpieniu kolejnego epizodu. W pewnym stopniu szanse na całkowite wyleczenie zwiększają się, jeśli chory przyjmuje leki antydepresyjne dłużej niż 6 miesięcy (tyle zazwyczaj wynosi minimalny czas terapii). O całkowitym czasie leczenia decydować powinien jednak lekarz.

Depresja nawracająca – grupy ryzyka

Na rozwój depresji nawracającej najbardziej narażone są osoby po 50-tym roku życia. Wraz z każdą kolejną dekadą życia ryzyko nawrotu epizodu depresyjnego wzrasta. Na schorzenie to częściej zapadają kobiety. O rozwoju depresji nawracającej decydują także czynniki genetyczne – przy pokrewieństwie pierwszego stopnia z osobą chorą, szanse na pojawienie się depresji u jej potomka wynoszą ok. 15-30%. Czynnikiem aktywizującym chorobę może być też stresujące wydarzenie – np. śmierć bliskiej osoby, wypadek, choroba, zwolnienie z pracy.