Dziedziczenie schizofrenii [Porada eksperta]

Moja siostra przez 10 lat cierpiała na tę chorobę, przebywała w szpitalu psychiatrycznym. Moja matka leczyła się wiele lat na nerwicę wegetatywną, jednak nie przyjmowała leków. Ojciec był alkoholikiem. Ja jestem po przeżyciach traumatycznych, cierpię na depresję, leczę się z nerwicy. Często zdarza mi się - szczególnie w trakcie emocji - że mówię sama do siebie, bezwiednie poruszam ustami i robię miny (co nawet zauważyły moje dzieci). Czy możliwe, że mam predyspozycje dziedziczne do zachorowań psychicznych i czy mogę też zachorować na schizofrenię? Czy powinnam podjąć leczenie w tym kierunku, aby nie było za późno?

Proszę się nie zamartwiać. Takie zachowania są pospolite i o niczym złym nie świadczą. Schizofrenia to coś poważniejszego, przy tym dobrze wiedzieć, że takie rozpoznanie o niczym do końca nie świadczy, jest pewnym mitem. Konkretni ludzie mogą chorować bardzo rozmaicie, albo tylko epizodycznie. Dziedziczyć można pewne predyspozycje do zaburzeń, które - jeśli się pojawią - zwykle nie są kopią rodzicielskiech, lecz mieszczą się w jakimś szerszym spektrum. Predyspozycje dziedziczne do rozmaitych zaburzeń mamy wszyscy, żeby one się ujawniły muszą zaistnieć różne warunki, nie tylko genetyczne, też środowiskowe, sytuacyjne. Pozdrawiam!