Co nowego w leczeniu raka piersi?

Zachorowania na nowotwory złośliwe piersi są nadal najpoważniejszym problemem zdrowotnym wśród kobiet. Dlatego uczeni nie ustają w wysiłkach nad opracowaniem nowych metod diagnozowania i leczenia tego nowotworu. Sprawdź, co nowego w leczeniu raka piersi.

Wprowadzenie 15 lat temu do lecznictwa onkologicznego herceptyny znacząco poprawiło wyniki leczenia raka piersi z nadmierną ekspresją receptora HER2. Herceptyna stosowana jest nadal, ale uważa się ją za lek klasyczny. W laboratoriach trwają prace nad nowymi terapiami, które będzie można dobierać do charakterystycznych cech danego nowotworu. Postęp dotyczy też metod diagnozowania raka sutka.

Diagnoza raka piersi - co oprócz mammografii?

Wczesne wykrycie raka piersi daje pacjentom znacznie większe szanse na całkowite wyleczenie nowotworu. Mammografia (skryning mammograficzny) ma potwierdzone i udowodnione naukowo zalety. Ale ma też sporo ograniczeń. Niestety, może dawać wyniki fałszywie dodatnie lub fałszywie ujemne. Szuka się więc takich technik diagnostycznych, które byłyby obarczone jak najmniejszym ryzykiem błędu. Wielkie nadzieje budzą prace nad nowymi aparatami USG, które będą pokazywały całą pierś, a więc dadzą możliwość wykrywania o wiele mniejszych zmian, niż to jest możliwe obecnie. Naukowcy eksperymentują także z urządzeniami diagnostycznymi, które nie będą emitowały promieniowania jonizującego (wiadomo, że nie jest ono obojętne dla zdrowia).

miesięcznik "Zdrowie"

Biopsja węzła wartowniczego

Uznawana jest za wielkie osiągnięcie ostatnich lat, ponieważ znacząco poprawia jakość życia po operacji. Węzeł wartowniczy jest pierwszym węzłem chłonnym, do którego spływa chłonka z guza. W przypadku raka piersi, gdy dochodzi do rozsiewu guza pierwotnego, komórki nowotworowe wraz z chłonką docierają do dołu pachowego. To pierwsze miejsce lokalizacji przerzutów. Stan tego węzła jest reprezentatywny dla pozostałych węzłów chłonnych pachy. Oznacza to, że jeżeli w tym węźle nie ma przerzutów raka, to nie ma ich również w pozostałych węzłach. Biopsję węzła wartowniczego zalicza się do procedur diagnostycznych, która umożliwia ocenę postępu choroby. To doskonała alternatywa do starej procedury usuwania wszystkich węzłów z dołu pachowego. Jeżeli po badaniu przeprowadzonym przez patologa okaże się, że w węźle wartowniczym nie ma komórek nowotworowych, z ok. 97-procentowym prawdopodobieństwem można przyjąć, że inne węzły chłonne w tym rejonie są wolne od przerzutów. Taka biopsja pozwala wyodrębnić pacjentki, u których nie trzeba usuwać wszystkich węzłów.Korzyści dla tej grupy chorych są ogromne, bo w bardzo istotny sposób ogranicza się powikłania pooperacyjne. Nie ma obrzęku limfatycznego ręki, zaburzeń czucia w okolicy dołu pachowego, sztywności barku. Mniejsza jest też blizna, co przekłada się na krótszy czas rekonwalescencji, mniejszy ból i lepszą ruchomość ręki.

Fenomen leczenia systemowego

Leczenie systemowe stanowi nową jakość w terapii nowotworów złośliwych. Na czym polega? Otóż, przez wiele lat wszystkie nowotwory były oceniane jako choroby umiejscowione w poszczególnych narządach. Mówiło się o raku piersi, żołądka, płuc czy nerki. Od chwili wprowadzenia badań mikroskopowych było jasne, że nowotwór tego samego narządu inaczej się zachowuje u różnych osób. Jedni wychodzili z choroby, inni, niestety, nie. Inaczej mówiąc, różne były rokowania dla pacjentów. Współczesna medycyna daje odpowiedź, dlaczego tak się dzieje, pozwala bowiem zajrzeć za kulisy tych procesów biologicznych.Okazało się, że nowotwory umiejscowione w tym samym narządzie różnią się cechami biologicznymi, niekiedy nawet bardzo istotnie. Dowiedziono, że to właśnie cechy biologiczne decydują o przyszłości chorego i podatności nowotworu na leczenie.W tej chwili rozróżnia się nie po prostu raka piersi, ale dokładniej: raka piersi, który ma receptory estrogenowe bądź ich nie ma, który ma receptor HER2 lub go nie ma. A to pomaga lepiej dobrać terapię. Nadal jednak toczy się dyskusja, czy przy takich podziałach uwzględniających indywidualne cechu guza należy mówić o różnych nowotworach umiejscowionych w tym samym narządzie, czy też w ogóle o różnych nowotworach. Wiedza o biologicznych cechach nowotworów, którą dysponuje onkolog, pozwala mu skuteczniej działać i decyduje o przyszłości chorego.

Anna Jarosz

Konsultacja: Tadeusz Pieńkowski