Siedem wczesnych objawów otępienia skroniowo-czołowego. Na tę chorobę cierpi Bruce Willis

O otępieniu skroniowo-czołowym wiele osób po raz pierwszy usłyszało dopiero, gdy rodzina Bruce Willisa przyznała, że właśnie z tym schorzeniem zmaga się znany aktor. Chociaż to forma demencji, zwykle nie zaczyna się od zaburzeń pamięci. Z powodu nietypowych symptomów w przeszłości pacjenci często byli błędnie diagnozowani jako chorzy na depresję, schizofrenię lub chorobę Alzheimera. Dlatego warto wiedzieć, jakie objawy mogą wskazywać na ten rodzaj otępienia

O tym, że 67-letni Bruce Willis cierpi na otępienie czołowo-skroniowe, dowiedzieliśmy się z oświadczenia, jakie wydała jego rodzina. Aktor zrezygnował z kariery na początku 2022 roku, gdyż zmagał się z różnymi niepokojącymi objawami, przede wszystkim z afazją, czyli problemami z komunikacją. Dopiero niedawno na jaw wyszła przyczyna jego kłopotów.

Diagnoza zajęła lekarzom dużo czasu między innymi dlatego, że otępienie skroniowo-czołowe, mimo że jest formą demencji, początkowo objawia się w sposób, który może sugerować inne schorzenia.

Jak podkreślili w oświadczeniu bliscy Bruce Willisa, to zarazem najczęstsza forma demencji w przypadku osób poniżej 60. roku życia, a ponieważ postawienie diagnozy może zajęć wiele lat, choroba ta jest prawdopodobnie znacznie bardziej powszechna, niż się wydaje.  

To pierwsze objawy otępienia skroniowo-czołowego

Jak wyjaśnił w programie telewizji śniadaniowej ITV Good Morning Britain dr Amir Khan, lekarz rodzinny, demencja czołowo-skroniowa wpływa na płaty czołowe mózgu i przednie części płatów skroniowych, które odpowiadają za mowę, ale też za osobowość i zachowanie.

Dlatego dotknięta nią osoba ma konkretne, bardzo dziwne i niepokojące nieraz objawy, które pojawiają się zwykle w wieku 40-60 lat i powoli nasilają.

Listę wczesnych objawów otępienia skroniowo-czołowego opublikował Uniwersytet Kalifornijski w San Francisco. Zgodnie z nią są to:

• problemy z mówieniem (afazja)
• apatia lub niechęć do rozmowy
• zmiany osobowości i nastroju, w tym skłonność do depresji
• brak zahamowań w kontaktach z innymi osobami (brak taktu)
• obsesyjne, powtarzające się zachowania (np. zbieractwo, kompulsywne golenie się)
• niezwykłe dla danej osoby zachowania fizyczne, werbalne lub seksualne
• objadanie się i szybki przyrost masy ciała.

Nie ma lekarstwa, można tylko łagodzić objawy

Otępienie skroniowo-czołowe uznawane jest za bardzo rzadką formę demencji między innymi dlatego, że chorzy przez wiele lat byli błędnie diagnozowani. Najczęściej przypisywano im zaburzenia psychiczne i kierowano na leczenie do ośrodków psychiatrycznych.

Diagnoza tego rodzaju otępienia nie jest łatwa, wymaga nie  tylko dokładnego badania, ale też wywiadów z członkami rodziny. Chory powinien przejść obszerną ocenę neurobiologiczną, ale też badania obrazowe takie jak rezonans magnetyczny mózgu, czy tomografię komputerową, choroba prowadzi bowiem do charakterystycznego kurczenia się płatów czołowych i skroniowych.

Póki co nie ma leczenia, które powstrzymałoby lub odwróciło postęp choroby, jednak jeśli zostanie wykryta na wczesnym etapie, możliwe jest łagodzenie objawów lub zachowań spowodowanych degradacją płatów mózgu.

Katarzyna Hubicz