Drętwienie rąk nie zawsze musi być groźne. Zdarza się jednak, że jest objawem chorób

Weryfikacja

Autor: Dominika Wilk

Drętwienie rąk, choć nieprzyjemne, nie zawsze musi wynikać z poważnej choroby np. polineuropatii. Jednak, kiedy nie mija lub powtarza się regularnie, warto zaczerpnąć rady specjalisty: lekarza lub fizjoterapeuty, który określi przyczynę naszych dolegliwości i pomoże nam ją usunąć.

Spis treści

1. Rodzaje drętwienia rąk
2. Przyczyny drętwienia rąk

Drętwienie rąk wiąże się zwykle z uczuciem mrowienia, pieczenia i sztywności całej ręki lub tylko jej części. Może też w pewnych przypadkach dawać uczucie niedowładu – objawia się tak zwaną „trupią ręką”, kiedy zupełnie nie czujemy swojej kończyny. Tego typu zjawisko może pojawić się np. podczas snu, kiedy przygnieciemy swoją rękę, a już wcześniej mieliśmy problemy z jej ukrwieniem i podrażnieniem nerwów szyjnych, czy barkowych. Wówczas, brak odpowiedniego ukrwienia spowodować może, że obudzimy się z uczuciem obcej ręki, kawałka ciała, które nie należy do nas.

Rodzaje drętwienia rąk

Drętwienie rąk można podzielić na dwie grupy. W pierwszej dochodzi do drętwienia dłoni i palców, w drugiej zaś całej kończyny, a więc: ramienia, przedramienia, dłoni.

W pierwszym przypadku mamy do czynienia z podrażnieniem układu nerwowego, gdzie drażniony jest nerw pośrodkowy oraz łokciowy. Drętwienie dłoni i palców wynikać może również z podrażnień w odcinku szyjnym, albowiem tam znajdują się nerwy unerwiające całą rękę. Jeśli dojdzie tam do podrażnienia np. korzeni nerwowych, wówczas możemy odczuwać ból zarówno w szyi, jak i dłoni.

Druga grupa – dotycząca drętwienia całej ręki jest wynikiem zaburzeń w obrębie odcinka szyjnego. Z szyi odchodzącą nerwy w kierunku całej ręki: biegną one pod obojczykiem i unerwiają całą rękę, a także dłoń. Wystarczy więc, że w odcinku szyjnym dojdzie do jakiegoś zaburzenia w unerwieniu, a konsekwencje mogą być odczuwalne w całej ręce. Czasem drętwienie całej ręki może wynikać też z ucisku tętnicy pachowej, kiedy np. śpimy z jedną ręką wyciągniętą do góry. Wówczas nie trudno o słabszy przepływ krwi i uczucie odrętwienia tuż po przebudzeniu.

Przyczyny drętwienia rąk

Do drętwienia ręki może dochodzić na skutek np. niewłaściwej postawy podczas pracy przy komputerze (zespół cieśni nadgarstka, rwa barkowa), a więc w wyniku naszego stylu życia lub zaburzeń psychicznych (drętwienie jest często skorelowane z atakami paniki). Może być też ono objawem poważnej choroby, takiej jak np. polineuropatia.

Ze względu na to, że pacjentowi trudno samemu się zdiagnozować, warto szukać porady u specjalisty, który na podstawie wywiadu i odpowiednich badań, potwierdzi lub wykluczy istnienie choroby organicznej, która odpowiadałaby za drętwienie naszych rąk oraz pomoże dobrać właściwe ćwiczenia, które wspomogą powrót do pełnej sprawności, pozbawionej bólu.

Zespół cieśni nadgarstka

Do najczęstszych przyczyn drętwienia dłoni i palców zalicza się zespół cieśni nadgarstka. Jest to dolegliwość, na którą cierpią przede wszystkim osoby pracujące przy komputerze lub manualnie, gdzie dochodzi do ciągłego ucisku nerwu pośrodkowego. Jest on wówczas słabiej ukrwiony, co powoduje parestezje pierwszego (kciuk), drugiego, trzeciego i połowy czwartego (serdecznego) palca. Jeśli właśnie w tym obszarze dłoni odczuwamy ból i ustępuje on np. po „strzepnięciu” dłoni, wtedy możemy być prawie pewni, że mamy do czynienia z zespołem cieśni nadgarstka.

Choć zespół cieśni nadgarstka wynika przede wszystkim z naprzemiennych, ciągłych i tych samych ruchów zginania nadgarstka, które powodują niedotlenienie i słabsze odżywienia komórek tego obszaru, to może być on również wynikiem: stanów pourazowych, różnego rodzaju guzów, blizn – pourazowych lub po oparzeniu, różnorakich schorzeń obszaru nadgarstka, tłuszczaków, krwiaków, zmian anatomicznych w obrębie nadgarstka, zmian nowotworowych.

Rwa barkowa

Rwa barkowa to dolegliwość odczuwana nie tylko w okolicach szyi, czy barku. Ból promieniować może bowiem od szyi, przez łopatkę, do ramienia, przedramienia, aż do palców. W zależności od stopnia i siły ucisku np. korzeni nerwowych, objawy mogą dotyczyć np. tylko szyi i przedramienia lub szyi i ramienia itd. Za rwę barkową odpowiedzialne są zarówno osteofity, które uciskają korzenie nerwowe w odcinku szyjnym, jak również masywne zmiany zwyrodnieniowe. Oprócz tego może być to skutek operacji, czy innego rodzaju silniejszych urazów.

Jest to też objaw dyskopatii, czyli przepukliny krążka międzykręgowego. Czasem problem może wynikać też z podwyższonego napięcia w tkankach i mięśniach piersiowych, czy w obrębie ramienia.

Rwa barkowa zwykle nie jest wynikiem jednorazowego urazu. To znaczy, nie doprowadzimy do niej np. poprzez jednorazowe złe spanie w samochodzie, czy samolocie, kiedy mamy przechyloną głowę. To raczej skutek długofalowych, niekorzystnych działań na nasz odcinek szyjny np. nieprawidłowe wychylenie głowy podczas pracy przy komputerze.

Polineuropatia

Polineuropatia jest to wieloogniskowe uszkodzenie neuronu obwodowego, które daje zarówno objawy czuciowe, jak i ruchowe. Choroba ta może dotknąć osób w różnym wieku – istotne są tutaj pewne predyspozycje genetyczne. Zaburzenie informacji czuciowych i ruchowych jest wynikiem niewłaściwego przekazywania tych informacji przez neurony lub nieprawidłowego ich odbierania w rdzeniu mózgowym lub też mózgu.

Skutkiem polineuropatii mogą być więc: parestezje, zaburzenia ruchu, zaburzenia czucia, mrowienie itd. Czynnikami przyczyniającymi się do wystąpienia polineuropatii są zwykle choroby ogólnoustrojowe takie jak:

• cukrzyca,
• niedoczynność tarczycy,
• borelioza,
• jak również czynniki toksyczne takie jak: leki, alkohol;
• oraz czynniki zapalne (jak ma to miejsce w przypadku zespołu Guiliana Barrego).

Zwykle objawy polineuropatii są symetryczne, co oznacza, że w przypadku kończyn górnych będą np. obejmowały obie dłonie. Chorobie towarzyszy ból, palenie, a także uczucie przebiegu prądu elektrycznego przez dotknięte kończyny.

Dominika Wilk