Ból w pachwinie przy chodzeniu. O czym może świadczyć?

Ból w pachwinie może kojarzyć się z kontuzją sportową i rzeczywiście czasami jego pojawienie się może mieć związek ze zbyt intensywną aktywnością fizyczną. Niekiedy jednak uczucie dyskomfortu pojawia się spontanicznie i utrzymuje się przez długi czas, pomimo braku wyraźnej przyczyny. Co może być przyczyną bólu w pachwinie i czy powinnien wzbudzać Twoje zaniepokojenie?

Spis treści

1. Gdzie jest zlokalizowany ból pachwiny?
2. Jakie dolegliwości objawiają się najczęściej w rejonie pachwiny?
3. Ból pachwiny u sportowców
4. Jakie badania należy wykonać przed wizytą u lekarza?
5. Czy fizjoterapia może Ci pomóc?

Określenie etiologii bólu pachwiny może być dosyć trudnym zadaniem, ponieważ jest to rejon, w pobliżu którego znajduje się wiele istotnych organów, a także węzły chłonne, wiele grup mięśniowych i oczywiście zakończenia nerwowe.

Jeżeli ból „rozlewa się” dookoła, trudno jednoznacznie zdefiniować, czy dotyczy on samej pachwiny, jamy brzusznej, podbrzusza, czy może odcinka lędźwiowego kręgosłupa (takie objawy często zgłaszają osoby z bólem w okolicach pachwiny!).

Najczęściej wszystkie jednostki chorobowe mają jeden punkt wspólny – ich objawy nasilają się podczas ruchu, kiedy poszczególne układy organizmu i tkanki poddawane są naciskowi i obciążeniom.

Gdzie jest zlokalizowany ból pachwiny?

Wiele osób rozpoczyna autodiagnozę od szukania odpowiedzi na pytanie, z której strony pojawia się ból – lewej czy prawej. Niestety nie jest to trafna droga, ponieważ część organów (np. nerki, ale też jajniki i jajowody oraz jądra i nasieniowody) rozmieszczone są symetrycznie.

W efekcie bolesność może wystąpić z jednej lub drugiej strony, ale też po obu stronach jednocześnie (i to ze zmiennym natężeniem).

Jakie dolegliwości objawiają się najczęściej w rejonie pachwiny?

Kolki nerkowe

Ból w okolicach pachwiny może występować w przypadku tzw. kolek nerkowych. To dolegliwości, które towarzyszą gromadzeniu się, powiększaniu i przemieszczaniu kamieni nerkowych. Dojmujący ból jest wywoływany przez wzrost ciśnienia w drogach moczowych, które są zablokowane przez kamienie nerkowe.

Dodatkowo, ostre krawędzie skrystalizowanych związków szczawianu ranią delikatną i silnie unerwioną tkankę górnych dróg moczowych (miedniczek nerkowych oraz moczowodów).

W przypadku napadów kolek ból jest często opisywany jako wręcz „paraliżujący” i taki, który nie ustępuje nawet po aplikacji środków przeciwbólowych. Poza obszarem samej pachwiny silny dyskomfort występuje także w podbrzuszu oraz odcinku lędźwiowym kręgosłupa.

Dolegliwości ze strony układu rozrodczego

Inna przyczyna bólu w okolicach lewej pachwiny (a niekiedy także prawej) może dotyczyć układu rozrodczego. U mężczyzn mogą to być:

• żylaki powrózka nasiennego,
• urazy jąder lub najądrzy.

Do diagnozy tych problemów najczęściej niezbędna jest diagnoza postawiona przez urologa w oparciu o wyniki badania USG. Niestety, zwłaszcza w przypadku poważniejszych urazów, okazuje się, że potrzebny jest zabieg chirurgiczny. Szczególne zagrożenie towarzyszy tzw. skrętowi jądra (a dokładniej szypuły jądra odpowiedzialnej za doprowadzanie do niego krwi i składników odżywczych).

Pozornie taki uraz wydaje się niegroźny - najczęściej powstaje w wyniku gwałtownego skoku lub skrętu podczas uprawiania sportu, jeżeli powrózek nasienny jest zbyt długi i może się po prostu zaplątać dookoła jądra. W efekcie może jednak doprowadzić nawet do niedokrwienia miąższu, martwicy i zaniku jądra.

U kobiet powodem bólu w pachwinie jest też potencjalnie stan zapalny jajników lub jajowodów. Może on być spowodowany przez bakterie (np. Chlamydia trachomatis, Mycoplasma genitalium, Escherichia coli), ale też nawracające torbiele, które nie ulegają samoczynnemu wchłonięciu.

Torbiele jajnika zasadniczo nie powinny budzić niepokoju, chyba, że pojawiają się niezwykle często i nie zanikają samoczynnie lub po stosowaniu farmakoterapii. Wtedy warto przeprowadzić cykl badań, w wyniku których zostanie ustalone, czy torbiel jest wskazaniem do dalszych badań w kierunku onkologicznym. W ostateczności niezbędne będzie przeprowadzenie interwencji chirurgicznej podczas której torbiel zostanie usunięta.

Zapalenie jelita grubego

Dyskomfort w okolicach prawej pachwiny może być powiązany ze stanem zapalnym jelita grubego i zazwyczaj będzie nasilał się przy chodzeniu. Stosunkowo łatwo je rozpoznać po silnych objawach takich jak:

• bóle w dolnej części jamy brzusznej oraz okolicach prawej pachwiny,
• zaparcia lub biegunki,
• krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego.

Często zapaleniom jelita grubego towarzyszy wysoka gorączka, a w dalszej perspektywie, spadek masy ciała.

Medycyna rozróżnia kilka rodzajów zapalenia jelita grubego (m.in. wrzodziejące, niedokrwienne, mikroskopowe, infekcyjne oraz chorobę Leśniewskiego-Crohna). Każda z nich wymaga odrębnej diagnozy i specyficznie dobranej terapii.

Jeżeli bolesność potwierdzi zapalenie jelita grubego warto upewnić się, że nie wiąże się ono z rozwojem raka jelita grubego. Nawracające zapalenia często zwiastują zwiększone ryzyka nowotworu.

Przepuklina pachwinowa

Podczas przemieszczania się lub przenoszenia ciężkich przedmiotów może także dojść do powstania przepukliny pachwinowej.

Dotyczy to zwłaszcza osób w podeszłym wieku oraz z dużą nadwagą, u których pachwina jest tzw. miejscem zmniejszonego oporu, szczególnie podatnym na powstawanie przepukliny. Przepuklina pachwinowa może pojawić się także osób uprawiających trójbój, strongmanów oraz przedstawicieli innych dyscyplin siłowych.

Choć początkowo przepuklina wydaje się mało problematyczna, z biegiem czasu uwypuklenie w postaci miękkiego guzka będzie się powiększało, stanie się obrzmiałe, a dotykaniu go będzie towarzyszyła narastająca bolesność.

Ostatecznie przepuklinę pachwinową likwiduje się wyłącznie w drodze interwencji chirurgicznej. W przypadku podejrzenia wystąpienia przepukliny należy jak najszybciej skonsultować tę kwestię z lekarzem, który zleci odpowiednie badania obrazowe.

Zabieg operacyjny polega na przecięciu powłok brzusznych, umieszczeniu fragmentu jelit we właściwym miejsu oraz umieszczeniu specjalnej siatki przepuklinowej we wrażliwym miejscu. Siatki zazwyczaj są wykonywane z dwóch rodzajów materiału – wchłanialnego, np. nici poligalaktynowej oraz niewchłanialnego – nici polipropylenowej.

Ból pachwiny u sportowców

W przypadku osób aktywnych fizycznie ból w okolicach pachwiny pojawia się zazwyczaj nagle (podczas wysiłku lub bezpośrednio po jego zakończeniu).

W przypadku ostrego, palącego bólu ulokowanego w jednym miejscu najczęściej dochodzi do uszkodzenia tkanki łącznej, np. naderwaniem mięśnia, uszkodeniem torebki stawowej.

Dyskomfort, który pojawia się po zakończeniu aktywności zwykle jest powiązany z przeciążeniem tkanek (nie należy mylić go z DOMS (ang. Delayed Onset Muscle Soreness), czyli opóźnioną bolesnością miejscową, która dotyczy lokalnego stanu zapalnego powstałego w przetrenowanej grupie mięśniowej). Objawy przeciążenia najczęściej ustępują samoczynnie po zaprzestaniu aktywności na krótki czas.

Na urazy w okolicach stawu biodrowego narażeni są sportowcy wielu dyscyplin. Zaliczymy do nich:

• piłkarzy,
• biegaczy,
• lekkoatletów,
• sportowców sztuk walki.

W przypadku lekkich urazów najczęściej ból przechodzi wraz z ustąpieniem stanu zapalnego. Jeżeli jednak bolesność utrzymuje się, może to oznaczać, że doszło do uszodzenia tkanek. Konieczna będzie wtedy konsultacja u lekarza, który najprawdopodobniej zleci badania obrazowe.

W celu uniknięcia kontuzji sportowych warto dbać o prawidłową rozgrzewkę, stosować automasaż, korzystać z sauny i regularnie się rozciągać. Wszystkie te zabiegi sprawiają, że tkanki są bardziej elastyczne, a przez to mniej podatne na kontuzje.

Objawy PGP nasilają się zwłaszcza podczas aktywności. Począwszy od zwykłego chodzenia, wchodzenia po schodach i aktywność fizyczna, kończąc na przekręcaniu się z boku na bok na łóżku. Przyczyną pojawiającego się PGP jest nadmierne obciążenie miednicy.

Jak mu zapobiec? Staraj się wzmacniać okoliczne mięśnie jeszcze przed zajściem w ciążę. Jeżeli bolesność jednak się pojawi, możesz:

• zwiększyć ilość odpoczynku w pozycji leżącej,
• korzystać z wind, schodów ruchomych i podjazdów,
• unikać gwałtownych skrętów, skłonów i przysiadów z rozłączonymi kolanami – to dodatkowo obciąża miednicę,
• wdrożyć spersonalizowany plan treningowy (zawsze konsultuj go z lekarzem prowadzącym!).

Pamiętaj, że PGP wynika z przeciążenia Twojego organizmu, nie jest groźne dla dziecka!

Inną przyczyną bólu pachwiny w okresie ciąży może być:

• ucisk macicy na okoliczne nerwy,
• zwiększona wrażliwość niektórych rejonów ciała,
• szereg zmian hormonalnych w ciele kobiety.

Oczywiście natężenie bólu może fluktuować, ale z pewnością zauważysz, że podczas ruchu dyskomfort się zwiększa. Jeżeli odpoczynek nie pomaga, rozważ skorzystanie z usług wykwalifikowanego fizjoterapeuty, który specjalizuje się w pomocy kobietom ciężarnym.

Jakie badania należy wykonać przed wizytą u lekarza?

Pamiętaj, aby w przypadku utrzymującego się bólu nie ryzykować autodiagnostyki i nie próbować leczyć się środkami przeciwbólowymi, które nie rozwiązują problemu! Udaj się do lekarza ogólnego, który zleci Ci przeprowadzenie najważniejszych badań. Najprawdopodobniej będą to:

• MRI (rezonans magnetyczny),
• USG (ultrasonografia),
• RTG (rentgen),
• TK (tomografia komputerowa,
• angiografia naczyń
• badanie krwi, w celu ustalenia, czy doszło do powstania stanu zapalnego.

Czy fizjoterapia może Ci pomóc?

Jeżeli konsultacja z lekarzem potwierdzi uraz tkanki, pomóc może fizjoterapia. Taka wizyta zazwyczaj zaczna się od wywiadu ogólnego po którym następują testy funkcjonalne (mają za zadanie określić zakres ruchomości poszczególnych stawów oraz zidentyfikować moment wystąpienia bolesności).

Po przeprowadzeniu testów fizjoterapeuta wdraża odpowiednie techniki. Mogą to być np.:

• terapia manualna,
• mobilizacja stawu,
• terapia tkanek miękkich.

Pamiętaj, aby nigdy nie ignorować bólu pachwiny. Może on być całkiem niegroźny, ale może też zwiastować bardzo poważne choroby, których zaniedbanie skutkuje nawet zgonem.

Okolice miednicy to obszar, gdzie znajduje się wiele kluczowych organów, zakończeń nerwowych i mięśni, dlatego prawidłowe postawienie diagnozy wymaga ogromnej wiedzy i doświadczenia. Nie bój się konsultowania swoich wątpliwości ze specjalistą.