Szkliwiak - trudno wykrywalny NOWOTWÓR ŻUCHWY

Szkliwiak to nowotwór o miejscowej złośliwości wywodzący się z ameloblastów listewki zębowej. Najczęściej występuje w okolicy zębów trzonowych w tylnej części żuchwy, rzadziej w szczęce.

Szkliwiak jest nowotworem żuchwy na ogół mało bolesnym i charakteryzującym się powolnym, wieloletnim wzrostem. Szkliwiaki zwykle rozwijają się u osób pomiędzy 20. a 50. rokiem życia.

Rodzaje nowotworu żuchwy

Szkliwiak występuje w wielu odmianach, do których należy m.in. postać:

• wielokomorowa - guz powoduje resorpcję korzeni zębów, z którymi się styka
• jednokomorowa - występuje w 20 proc. przypadków. Ta postać najlepiej rokuje i rzadko daje wznowy
• obwodowa - guz występuje poza kością w tkankach miękkich, najczęściej w dziąśle pokrywającym wyrostki zębodołowe

Szkliwiak jest najczęściej nowotworem łagodnym, zdarzają się jednak szkliwiaki złośliwe. Od szkliwiaka odróżnia go zdolność do dawania odległych przerzutów, które często lokalizują się w płucach.

Objawy szkliwiaka

Ten rodzaj nowotworu najczęściej jest wykrywany przypadkowo na zdjęciach rentgenowskich. Czasem jednak zdarzają się takie objawy jak:

• asymetria twarzy
• złe gojenie rany po usunięciu zęba
• obrzęk policzka lub dziąseł
• zmiany w zgryzie
• niedrożność nosa
• zaburzenia czucia w okolicy wargi dolnej i bródki

Szkliwiaki szczęki często naciekają zatokę szczękową, uwypuklając jej ścianę w kierunku jamy nosowej. Jest to przyczyną niedrożności i utrudnionego oddychania.

Szkliwiak pod lupą

W rozpoznaniu szkliwiaków pomaga obraz radiologiczny guza – zdjęcie zgryzowe, rezonans magnetyczny czy tomografia komputerowa, dobra w obrazowaniu destrukcji kości wokół guza i stosowana jest przy małych zmianach.Nowotwór ten może przypominać wiele innych zmian, dlatego ostateczną diagnozę daje mikroskopowa ocena wycinka albo guza usuniętego podczas operacji.

Leczenie nowotworu

Jedynym sposobem pozbycia się nowotworu jest chirurgiczne usunięcie guza. Gdy nie jest zbyt duży, można go usunąć w całości, w przypadku większych nowotworów dochodzi do tzw. wycięcia segmentowego, lub częściowego wycięcia żuchwy. Niezwykle rzadko zdarza się, że szkliwiak zajmuje całą żuchwę. Konieczne jest wtedy usunięcie całej żuchwy.Inną alternatywą w leczeniu szkliwiaków jest zastosowanie chemioterapii i radioterapii. Takie leczenie jest często stosowane by zmniejszyć rozmiary guza, co ułatwi jego chirurgiczne usunięcie.