Rak kolczystokomórkowy - przyczyny powstawania i czynniki ryzyka
Rak kolczystokomórkowy (płaskonabłonkowy) jest grupą nowotwór o dużej złośliwości. Może on dotykać różnych narządów np. skóry, tarczycy, przełyku, a ich wspólną cechą jest to, że powstają z komórek nabłonkowych. Stosunek śmiertelności raka kolczystokomórkowego nie zmienia się w ciągu ostatnich dziesięciu lat mimo postępu w jego diagnostyce i leczeniu. Jak powstaje rak kolczystokomórkowy i jakie są czynniki ryzyka?
Rak kolczystokomórkowy, inaczej płaskonabłonkowy (w skrócie SCC, ang. squamous cell carcinoma) jest nowotworem złośliwym powstającym z komórek nabłonkowym zlokalizowanych w różnych narządach w tym skórze, ustach, przełyku, pęcherzu moczowym, prostacie, płuca, pochwie i szyjce macicy. Spośród wszystkich raków kolczystokomórkowy najczęściej występują:
- nieczerniakowy rak skóry
- raki głowy i szyi
- rak przełyku
- niedrobnokomórkowy rak płuc
Rak kolczystokomórkowy jest najczęstszym nowotworem zdolnym do tworzenia przerzutów, co jest oznaką jego wysokiej złośliwości.
Spis treści
- Rak kolczystokomórkowy – jak powstaje?
- Rak kolczystokomórkowy – czynniki ryzyka
- Rak kolczystokomórkowy – śmiertelność
Rak kolczystokomórkowy – jak powstaje?
Proces powstawania raka kolczystokomórkowego jest wieloetapowy i obejmuje nagromadzenie wielu zmian genetycznych, czyli mutacji np. w genach kodujących takie białka jak p53, EGFR, VEGF, SOX2, BCL-2.
Ich następstwem jest aktywacja genów kodujących onkogeny i antyonkogeny (supresory nowotworowe) oraz niekontrolowany wzrost komórek nowotworowych.
Warto podkreślić, że mimo wieloletnich badań molekularnych dokładny mechanizm powstawania raka kolczystokomórkowego nie został wyjaśniony.
Mutacje pojawiają się zarówno z powodu pewnych wrodzonych predyspozycji, jak i czynników środowiskowych.
Rak kolczystokomórkowy – czynniki ryzyka
Częstość występowania raka kolczystokomórkowego w zależności od lokalizacji narządowej wykazuje znaczną zmienność.
Do opisanych czynników wpływających na ryzyko powstawania raka kolczystokomórkowego wymienia się:
- spożycie alkoholu np. w niedrobnokomórkowym raku płuca
- czynniki żywieniowe np. w płaskonabłonkowym raku przełyku stosowanie diety bogatej w skrobię oraz ubogie owoce i warzywa zwiększa jego ryzyko
- higienę jamy ustnej np. w płaskonabłonkowym raku głowy i szyi
- ekspozycję na promieniowanie ultrafioletowe np. w raku kolczystokomórkowym skóry
- narażenie na czynniki zawodowe np. włókna tekstylne
- gaz radonowy
- azbest
- zakażenia wirusami brodawczaka (HPV), wirusem Epstein-Barr (EBV), wirusem JC (JCV)
- chorobę refluksową
- zespół Plummera-Vinsona
- pochodzenie etniczne np. u Afroamerykanów występuje wyższe ryzyko raka płaskonabłonkowego głowy i szyi
Rak kolczystokomórkowy – śmiertelność
Pomimo postępu w metodach diagnozowania i leczenia raka kolczystokomórkowego wskaźniki śmiertelności u chorych nie poprawił się znacząco w ciągu ostatnich dziesięcioleci.
Wynika to z faktu braku wiarygodnych i wczesnych markerów diagnostycznych oraz ograniczonej liczby celowanych strategii terapeutycznych.
Czytaj też:
- Rak i geny. Nowotwory dziedziczne. Sprawdź, czy jesteś w grupie ryzyka
- Klasyfikacja nowotworów
- Stany przedrakowe w jamie ustnej, przełyku, żołądku i jelicie grubym