Irydologia – jakie choroby można wyczytać z oczu?
Irydologia zajmuje się analizą tęczówki oka, będącej odzwierciedleniem stanu zdrowia. Jeśli więc chcesz wiedzieć, co oznaczają plamki, czarne kropki, kreski lub inne zmiany na tęczówce oka, wykonaj badanie irydologiczne. Jak jednak czytać z oczu, by ocenić stan zdrowia? Jakie choroby można rozpoznać, patrząc w oczy? Odpowiedzi na te i inne pytania można znaleźć w książce "Irydologia zilustrowana", której autorką jest Aliona Szmukała-Rostovceva.
Spis treści
- Irydologia - na czym polega badanie irydologiczne?
- Irydologia - jak czytać z oczu, by ocenić stan zdrowia?
- Irydologia - znaki irydologiczne
Irydologia zajmuje się badaniem tęczówki oraz innych części oka w celu oceny aktualnego stanu zdrowia, choć nie tylko. Irydologia to także źródło informacji o predyspozycji do niektórych chorób, zawartości toksyn w organizmie, przebytych chorobach, a nawet o przyszłych zagrożeniach. Jak to możliwe?
Powierzchnia tęczówki jest podzielona na obszary odpowiadające poszczególnym narządom wewnętrznym i zewnętrznym. W ten sposób powstały mapy irydologiczne (dla prawego i lewego oka), które bardzo drobiazgowo pokazują, jakie części ciała, jakie układy i narządy znajdują swoje odzwierciedlenie w ściśle określonych miejscach na powierzchni tęczówki, gałki ocznej czy w źrenicy oka. Te konkretne miejsca, powiązane z narządami, nazywa się polami projekcji. Innymi słowy - na te miejsca narzucane są, podobnie jak w kinie na ekran, obrazy stanu zdrowia i choroby poszczególnych części ciała.
Irydologia - na czym polega badanie irydologiczne?
Dawniej badanie irydologiczne (irydodiagnostyka) polegało na odpowiednim oświetleniu oczu za pomocą lampy szczelinowej w taki sposób, aby można było dokładnie przyjrzeć się tęczówce. Obecnie irydolog delikatnie oświetla oczy małą lampką i wykonuje bardzo dobrej jakości zdjęcia, które następnie analizuje w powiększeniu na ekranie komputera.
Irydologia nie jest w stanie ujawnić wszystkich informacji odnośnie zdrowia danej osoby. Nie wszystkie informacje zostają bowiem wysłane na tęczówkę. Poza tym, ta sama choroba nie u wszystkich daje takie same objawy irydologiczne i w zależności od predyspozycji osobistych może się objawiać na różne sposoby: podobne, ale nie identyczne. W związku z tym, analiza tęczówki oka nie jest równoznaczna z diagnostyką lekarską i nigdy nie powinna zastępować konsultacji u lekarza i badań specjalistycznych.
Irydologia - jak czytać z oczu, by ocenić stan zdrowia?
Podstawową metodą analizy tęczówki jest jej sklasyfikowanie strukturalne, które stanowi klucz do dobrej diagnozy. Struktura jest swego rodzaju genotypem, indywidualnym zespołem cech właściwych tylko konkretnej osobie. Wyróżnia się cztery typy struktury:
- typ I - beleczki, z których zbudowana jest tęczówka, leżą bardzo blisko siebie, są mocno naciągnięte. Na tęczówce nie występują prawie żadne znaki irydologiczne. Osoby, które posiadają tego typu tęczówkę, charakteryzują się większą odpornością niż pozostałe typy, później się starzeją, a ich choroby mają łagodniejszy przebieg. Są to jednak osoby dość nerwowe i mają predyspozycje do chorób autoimmunologicznych;
- typ II jest najczęściej spotykany. Beleczki w niektórych miejscach są poluzowane, gdzieniegdzie można zobaczyć zatoki. Odporność osób z tym typem tęczówki nie jest niska, ale choroby trwają znacznie dłużej. Poza tym często cierpią na alergie, przewlekłe choroby układu oddechowego, zapalenie stawów i zapalenie żył;
- typ III jest uznawany za słaby. Beleczki są cienkie, widoczne są między nimi szczeliny, które przybierają różnorodne kształty. Choroby u osób posiadających ten typ tęczówki mają długotrwały przebieg, a predyspozycje do chorób genetycznych są ogromne. Dzieci z tą strukturą często chorują na notoryczne zapalenie migdałków, gardła czy zapalenie oskrzeli. Bardzo częste są powikłania po grypie;
- typ IV jest najsłabszy. Beleczki są bardzo rzadkie, tęczówka sprawia wrażenie ażurowej, cała jest w tzw. zatokach. Jest to bardzo rzadki typ tęczówki oka. Osoby ją posiadające najczęściej zapadają na choroby przewlekłe. Ich odporność jest niska, a choroby nowotworowe często mają błyskawiczny przebieg, a zawały bywają śmiertelne;
Kolor tęczówki również zdradza predyspozycje do wystąpienia chorób. Osoby, które mają tęczówki niebieskie lub jasnoszare, najczęściej narażone są na choroby związane ze słabością spojówek i śluzówek, m.in. alergie, zapalenie migdałków, zapalenie stawów, łuszczycę, egzemę. Z kolei piwny kolor oczu świadczy o predyspozycji do chorób wątroby, kamicy nerkowej i żółciowej.
Warto się przyjrzeć także źrenicy. Jej przesunięcie zazwyczaj wskazuje na słabe miejsce na tęczówce, ponieważ źrenica odsuwa się od chorego narządu. Na problem wskazuje też spłaszczenie źrenicy, które zawsze występuje przy chorym narządzie (lub wskazuje na zaburzenia jego funkcjonowania). Na przykład spłaszczenie na godzinie 12.00 wskazuje na depresję, a na godzinie 6.00 - problemy z nerkami. Z kolei zbyt duże źrenice mogą sygnalizować bezsenność i nerwicę.
Ważnym źródłem informacji są także naczynia twardówki. Na przykład bardzo małe naczynka, gęsto rozmieszczone przy brzegu rzęskowym wskazują na skazę alergiczną. Z kolei wiązki naczynek, które wyglądają jak plecionka, są charakterystyczne dla nadciśnienia tętniczego, a naczynia równoległe świadczą o zaawansowanych zastoinach w naczyniach, często o żylakach przełyku lub odbytu.
NA NASTĘPNEJ STRONIE>>Na jakie choroby wskazują plamki, czarne kropki, kreski lub inne zmiany na tęczówce oka?
Irydologia - znaki irydologiczne
Znaki irydologiczne to wszelkie zmiany na tęczówkach - plamki, cienie, kreski czy przebarwienia - które sugerują choroby. Należy jednak zaznaczyć, że nie zawsze wskazują na aktualnie istniejące schorzenie. Wiele z nich obrazuje często skłonności do określonych zachorowań, są bowiem znakami wrodzonymi lub dziedziczonymi.
1. Znaki irydologiczne narządowe (ściśle związane z konkretnym narządem)
- zatoki - to zagłębienia lub rozwarstwienia beleczek, które można zaobserwować na tęczówce, np. zatoka przypominająca dziób ptaka lub kajak to tzw. znak utajonego raka w strefie określonego organu;
- krypty – mają one kształt romboidalny. Powstają na skutek głębokiego uszkodzenia tęczówki aż do warstwy granicznej. Są zawsze mniejszych rozmiarów niż zatoki. U osób z piwnym kolorem oczu krypty mogą wskazywać na wrodzoną predyspozycję do cukrzycy. Z kolei krypty umieszczone w strefie serca wskazują na osłabienie pracy mięśnia sercowego;
- znaki defektu – są to bardzo małe, zazwyczaj ciemnoszare lub czarne punkciki o kształcie rombu, trójkąta, kreski lub owalu. Mogą występować pojedynczo lub w grupach, np. znaki defektu w strefie jajników stanowią niebywałe ryzyko rozwoju raka jajnika;
2. Znaki irydologiczne pozanarządowe (nie muszą być związane z konkretnym narządem)
- pierścienie kurczowe – są to pierścienie, które biegną koliście, równolegle do źrenicy, ich liczba waha się od 1 do nawet 9-10. Świadczą o napięciu utrzymującym się w systemie nerwowym, o zaburzeniach psychosomatycznych (np. nerwicy lękowej). Im jest ich więcej, tym większe zaburzenia neurogenne ma dana osoba. Pierścienie kurczowe mogą też świadczyć o chronicznym bólu. U pacjenta z licznymi pierścieniami można się spodziewać przewlekłych nerwobóli;
- poprzecznica to linia biegnąca w poprzek beleczek, która może być dłuższa lub krótsza. Świadczy ona o zrostach na konkretnym narządzie i stanach pozapalnych, osłabieniu narządu, np. poprzecznica biegnąca od godziny 17.00 do godziny 15.00, na lewej tęczówce oka, świadczy o tym, że osoba ją posiadająca jest zagrożona zawałem serca;
- linia promienista – jest to ciemna linia, biegnąc wzdłuż beleczek, przypominająca promień słońca. Może być ona długa lub krótka oraz gruba lub cienka. Oznacza one mniej lub bardziej zaawansowane zaburzenia, często neurologiczne. Na przykład linia lub linie promieniste w rejonie głowy mogą świadczyć o migrenach pochodzenia neurologicznego;
- rozarium limfatyczne – przypomina białe, lekko wystające nad tęczówką chmurki. Świadczy to o osłabionym układzie odpornościowym, dlatego posiadacze rozarium zwykle mają problemy z częstymi przeziębieniami, chorobami reumatycznymi, nie lubią zimna i szybko marzną. Są także narażeni na choroby alergiczne – często chorują na astmę, atopowe zapalenie skóry lub zwyrodnienie stawów. Występowanie tylko pojedynczych plamek świadczy o przeciążeniu konkretnego organu. "Chmurki" mogą jaśnieć (przy uaktywnieniu procesu chorobowego) lub ciemnieć (może to świadczyć o dużej ilości toksyn w organizmie);
- gerontokson (obwódka starcza) - tworzy go lekko wystający nad powierzchnią tęczówki pierścień, zajmujący zewnętrzną jej część. Zawsze jest jaśniejszy, ma mętny kolor, od białego po ciemnoszary, czasami żółtawy. Zmiana ta jest związana ze starzeniem się organizmu;
- kryza (pierścień autonomiczny) to linia oddzielająca strefę źreniczną od części rzęskowej, lekko wystająca nad powierzchnię tęczówki. Jej kształt, kolor i rozmiar wskazują na wiele chorób. Kryza niewykazująca zmian chorobowych ma kształt prawie okrągły, bez jakichkolwiek zniekształceń i widocznych zabarwień, występuje w równych odstępach od źrenicy;
Więcej na temat irydologii można przeczytać w książce "Irydologia zilustrowana", której autorką jest Aliona Szmukała-Rostovceva (Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2014).
To lektura polecana osobom, które lubią niekonwencjonalne podejście do medycyny i chcą wiedzieć, czym jest irydodiagnostyka i korzystać z jej dobrodziejstw. Dzięki lekturze dowiesz się, jak czytać oczu, by ocenić stan zdrowia i jakie choroby można rozpoznać, patrząc człowiekowi w oczy. Autorka w przystępny sposób, krok po kroku przedstawia analizę tęczówki oka. Do opisów dołącza zdjęcia oczu (jest ich ponad 230), a nie ich rysunki, w związku z tym czytelnik uczy się rozpoznawania patologicznych zmian na prawdziwym materiale. Dodatkowo w książce znajdują się zadania sprawdzające – przykłady tęczówek do samodzielnej analizy z podanym dalej profesjonalnym omówieniem. Ponadto autorka podzieliła się własnymi, niepublikowanymi wcześniej nigdzie obserwacjami: pierwszym, autorskim schematem topografii piersi, opisem naczynek twardówki przy chorobie Bergera, porównaniem rozwoju embrionalnego i stadium gastrulacji z mapą tęczówki.
Aliona Szmukała-Rostovceva jest lekarzem medycyny; urodziła się na Syberii, Akademię Medyczną ukończyła w Rosji. Obecnie mieszka w Polsce i pracuje w Gdańsku. Od 20 lat zajmuje się irydologią. W trakcie trwania praktyki zdiagnozowała ponad 15 tys. pacjentów. Jest niepodważalnym autorytetem w swojej dziedzinie.