Dla odporności, skóry, przeciwstresowo. Uderzeniowa dawka wzmocnienia z ula, ale to nie miód

Przeznaczone jest dla samej królowej, więc musi mieć unikalne zalety. Bywa wykorzystywane w kosmetykach, ale warto poczuć jego moc od środka. Wiele osób nie wie, jak je stosować. Podpowiadamy.

Z pewnością nie jest tak pyszne, jak miód. W zależności od diety wytwarzających je pszczół, była słodkawe, ale też kwaśno-gorzkie. Mleczko pszczele to koncentrat pełen bezcennych składników, który należy traktować bardziej jak lek niż smakołyk.

Mleczko pszczele - eliksir młodości

Mleczko pszczele to wydzielina gruczołów gardzielowych pszczół robotnic. Jest odżywką dla kilkudniowych larw, a także dla pszczelej matki. To dzięki niemu królowa żyje około 40 razy dłużej niż przeciętna pszczoła.

Człowiek wykorzystuje mleczko pszczele dopiero od końca XIX wieku. Naukowcy zainteresowali się dość późno tajemniczą substancją, ale ich doświadczenia w krótkim czasie przyczyniły się do jej popularyzacji.

W jednym z eksperymentów mleczko wykorzystano jako lek dla kur, które przestały znosić jaja. gdy te pojawiły się ponownie, zaczęto zastanawiać się nad wprowadzeniem mleczka do diety człowieka.

Cenne białko mleczka pszczelego

Białko mleczka pszczelego zawiera niemal 30 aminokwasów. Wśród nich są niezbędne organizmowi aminokwasy egzogenne, które musimy regularnie dostarczać z pożywieniem. Ich rolą jest nie tylko tworzenie naszego ciała (funkcja budulcowa), ale też zapobieganie stanom zapalnym i nowotworom.

Do tej pory naukowcy zidentyfikowali w mleczku pszczelim ok. 150 substancji aktywnych, ważnych dla naszego zdrowia. Zapewniają energię, wzmacniają, odżywiają i regenerują nasze ciało, pozwalając choćby szybciej wrócić do formy po chorobie.

Mleczko pszczele - właściwości prozdrowotne

Trudno wymienić wszystkie zalety, które nie tylko medycyna niekonwencjonalna przypisuje mleczku pszczelemu. Ma stymulować sprawną pracę układu odpornościowego, wspierać układ krążenia, choćby normalizując ciśnienie krwi, wykazując działanie przeciwmiażdżycowe i przeciwcukrzycowe.

Unikalny dar pszczół jest przyjazny zawałowcom, wspomagając regenerację serca. Przyspiesza gojenie ran czy zrastanie złamanych kości, działa krwiotwórczo.

Osoby narażone na stres, rozdrażnione, podenerwowane, łatwo łapiące wszelkie infekcje, walczące z bezsennością, przemęczone i mające problemy z koncentracją, ponoć stosując mleczko regularnie, poczują się lepiej.

To produkt polecany seniorom zmagającym się z chorobami układu sercowo-naczyniowego, nerwowego, a także uskarżającym się na problemy trawienne.

Mleczko pszczele ma wpływać pozytywnie na płodność i potencję, poprawiając jakość męskiego nasienia, podnosząc poziom LH (hormonu luteinizującego), a także regulując owulację i pracę jajników.

Wrzody żołądka i dwunastnicy, stany zapalne jelit, wątroby, trzustki i woreczka żółciowego, a także przewlekłe i uporczywe zaparcia - to problemy zdrowotne, w przypadku których mleczko może działać wspomagająco w leczeniu.

Mleczko pszczele w kosmetyce

Kosmetyki z mleczkiem pszczelim pokocha twoja skóra. Wykazują działanie regenerujące, odżywcze, nawilżające, a także hamujące procesy starzenia.

Kremy i balsamy z mleczkiem w składzie podnoszą elastyczność, działają łagodząco i poprawiają koloryt skóry. Są polecane osobom z cerą dojrzałą, suchą, a także problematyczną i trądzikową.

Mleczko pszczele – jak stosować doustnie

Na rynku suplementów można znaleźć zarówno czyste mleczko pszczele, jak i preparaty w formie kapsułek i tabletek.

Jak je stosować? Zgodnie z zaleceniami zawartymi w ulotce, ale przyjmuje się, że zazwyczaj w przypadku osoby dorosłej dawka wynosi od 50 mg do 300 mg mleczka pszczelego dziennie (w zależności od tego, czy ma być profilaktyczna, czy lecznicza.

Czyste mleczko pszczele należy przed połknięciem trzymać ok. 5 minut pod językiem (aż do rozpuszczenia). Zapewni to optymalne wchłanianie. Porcję mleczka można też rozpuścić w wodzie, dosładzając miodem.

Mleczka nie można stosować, gdy masz uczulenie na produkty pszczele. Nie powinny go też stosować osoby cierpiące na chorobę Addisona, czyli pierwotną niewydolność kory nadnerczy, a także chorujące na astmę i choroby alergiczne.

Eliza Dolecka