Jak się przygotować do chelatacji? Informacje praktyczne

Czy żyły można oczyścić ze złogów miażdżycowych bez bólu i narażania się na jakiekolwiek niebezpieczeństwo?Czy rozwiązaniem może być terapia chelatowa (chelatacja, EDTA) polegająca na dożylnym podawaniu różnych substancji chelatujących. Dowiedz się, na czym polega ta metoda.

Rolę kleszczy spełnia EDTA czyli związek, który “wychwytuje” i usuwa z organizmu szkodliwe metale. Ale najpierw tworzy z nimi związki, które rozpuszczają się w płynach ustrojowych, a następnie są szybko wydalane przez nerki. Jedną z takich substancji jest, znajdujący się w blaszkach miażdżycowych, wapń. EDTA “wychwytując” go powoduje “czyszczenie” naczyń krwionośnych ze złogów lipidowo–cholesterolowych. Blaszka pozbawiona wapniowej otoczki rozpada się i jest wydalana. Terapia nie tylko “oczyszcza” naczynia krwionośne, ale także powstrzymuje dalszy rozwój procesów miażdżycowych. Poprzez przywrócenie prawidłowego krążenia w całym organizmie – ma on czas i możliwości powrotu do zdrowia.Najczęściej już dwie godziny po zakończeniu wlewu ok. 80% podanego EDTA trafia do moczu. Substancja ta, w przeciwieństwie do większości spożywanych leków nie zaśmieca naszego wnętrza - nie wchodzi w metabolizm i wydala się w całości.

Chelatacja - skuteczna i bezpieczna terapia miażdżycy

Pierwszego odkrycia, że EDTA działa korzystnie w zaawansowanej miażdżycy tętnic, dokonano w 1957 roku. Ogłoszono wówczas, że usuwa wapń ze złogów fosfolipidowych i czyni naczynia krwionośne drożnymi. W 1988 roku opublikowano wyniki badań klinicznych amerykańskich kardiologów, przeprowadzonych na grupie 2870 osób. Poprawę stwierdzono 93,45 proc. pacjentów z dusznicą bolesną, 91 proc. pacjentów z zaburzeniami krążenia kończyn dolnych, a także 54 proc. z zaburzeniami krążenia mózgowego. Prawidłowo przeprowadzona chelatacja jest metodą bezpieczną. Dotychczas nie odnotowano groźnych lub mniej groźnych powikłań. Stosowany w chelatacji kwas wersenowy (EDTA) jest związkiem nieprzyswajalnym przez nasz organizm i zupełnie nieszkodliwym. Podczas infuzji dożylnej może wystąpić nieprzyjemne uczucie w miejscu gdzie płyn dostaje się do żyły. Można je zlikwidować poprzez zmniejszenie szybkości wlewu. Tylko w jednym przypadku chelatacja nie jest wskazana - dotyczy to osób z całkowitą niewydolnością nerek. W innych przypadkach decyzję podejmuje lekarz po pierwszej wizycie. W Stanach Zjednoczonych terapię z powodzeniem stosuje ponad 2000 lekarzy. Są oni zrzeszeni w ACAM (American College of Advacement Medicine), które służy wymianie doświadczeń, prowadzeniu badań oraz opracowaniu standardów leczenia. Według statystyk ACAM terapię przeprowadzono u ponad miliona pacjentów.

Dla kogo chelatacja?

Terapia chelatowa jest przydatna w leczeniu i profilaktyce wielu chorób. Są to m.in.:

• choroby serca spowodowane miażdżycą naczyń wieńcowych
• problemy z krążeniem w kończynach dolnych (tzw. chromanie przystankowe)
• migreny, szumy w uszach, zawroty głowy, stan chronicznego zmęczenia, depresja

Metoda ta wspomaga także leczenie choroby Alzheimera, Buergera, Raynouda, chorobie zwyrodnieniowej stawów. Statystyki wskazują także na skuteczność terapii przy zapobieganiu chorobom nowotworowym u osób z genetycznym obciążeniem rodzinnym.

Informacje praktyczne o chelatacji

• Na pierwszą wizytę możesz przyjść bez skierowania. Nie zapomnij wziąć dokumentacji choroby.
• Po zabiegu trzeba wypić około 1 litra płynu.
• W trakcie trwania kuracji warto przeprowadzić badanie krwi i moczu. Wskazana jest też suplementacja mikroelementami.

O liczbie kroplówek decyduje zaawansowanie choroby oraz dynamika procesu leczenia. Jeden wlew trwa ponad 2 godziny. Przeciętnie przeprowadza się 3 zabiegi w tygodniu. Metoda ta nie jest refundowana.