AKUPUNKTURA czyli kłucie na ZDROWIE

Akupunktura rozwinęła się w Chinach 5 tysięcy lat temu. Czas zweryfikował jej skuteczność i dziś, obok diety i ziołolecznictwa, jest ona najważniejszą metodą leczenia w medycynie chińskiej.

U podstaw akupunktury, tak jak całej wschodniej myśli medycznej, leżą szersze zasady sformułowane przez filozofię chińską. Według niej wszelkie procesy we wszechświecie zachodzą dzięki krążeniu energii życiowej “czi”(qi). Człowiek, jako część natury, podlega również prawom otaczającego go świata. Choroba zaczyna się wówczas, gdy równowaga w organizmie zostaje zachwiana – brakuje pewnych składników lub energii albo energia ma niewłaściwy obieg. Chorego leczy się poprzez stymulowanie układu odpornościowego.

W jakich schorzeniach pomaga?

Choć w Polsce napisano już kilka doktoratów na temat zastosowania akupunktury w leczeniu różnych dolegliwości, to jednak NFZ, ze względu na ograniczony budżet, refunduje ją jedynie w zakresie leczenia bólu. Akupunkturę doceniła natomiast Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) – sformułowała ona długą listę dolegliwości, które mogą być leczone za pomocą tej terapii. Są to m.in.:

• choroby kości, mięśni, stawów,
• w tym rwa kulszowa, stany zapalne, bóle pleców;
• choroby układu krążenia; choroba wieńcowa, nadciśnienie, zakrzepica;
• choroby układu oddechowego: astma, zapalenia zatok, oskrzeli, przewlekły kaszel;
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe: zapalenie żołądka, biegunka, zaparcia, skurcze przełyku i wypustu, owrzodzenia żołądka i dwunastnicy;
• problemy ginekologiczne i położnicze: zaburzenia menstruacji, bolesne miesiączki, zespół klimakteryczny, wymioty ciężarnych, obniżenia narządu rodnego;
• zaburzenia wątroby i pęcherzyka żółciowego;
• choroby urologiczne: nietrzymanie moczu, zapalenia pęcherza moczowego, kamica nerkowa;
• choroby oczu: zapalenie spojówek, jaskra, zaćma;
• problemy skóry: trądzik, łuszczyca;
• zaburzenia na tle seksualnym; impotencja, oziębłość;
• choroby neurologiczne: bóle głowy, niedowłady po udarach mózgu, zawroty głowy, szum w uszach;
• zaburzenia psychiczne i emocjonalne; uzależnienia, depresja, nerwice, bezsenność.

Kiedy akupunktura nie skutkuje

Akupunktury nie stosuje się u chorych z dużym deficytem energetycznym (blada cera, słaby apetyt i puls, zimne kończyny, uczucie wewnętrznego zimna itp.). Takim pacjentom trzeba najpierw dostarczyć odpowiedniego pożywienia i leku. – Niewątpliwie akupunktura – i szerzej medycyna chińska – ma granice skuteczności – mówi dr Stopińska. – Choroba ma swój początek na poziomie energetycznym, później przechodzi na poziom czynnościowy, następnie narządowy. Te pierwsze dwa stadia są możliwe do leczenia metodami naturalnymi, w trzecim jest już jednak za późno. Wtedy trzeba podać środek farmakologiczny lub wykonać zabieg chirurgiczny. Także w nagłych przypadkach, gdy zagrożone jest życie i czas odgrywa kolosalną rolę, nikt nie myśli o medycynie naturalnej. Ta najlepiej nadaje się do leczenia chorób przewlekłych – podkreśla dr Wiesława Stopińska.

Mechanizm działania akupunktury

– Najlepszego lekarza każdy ma w sobie, jest nim własny układ immunologiczny – uważa dr Wiesława Stopińska, ekspert medycyny naturalnej. – Niezwykłym osiągnięciem Chińczyków jest to, że odkryli na ciele człowieka tysiące punktów biologicznie aktywnych układających się w ściśle określone szlaki, zwane kanałami energetycznymi, inaczej meridianami. Te szlaki przepływu energii, które nie pokrywają się z systemem nerwowym, przypisane są do poszczególnych narządów. Zatem nakłuwając skórę w odpowiednich miejscach, możemy wpływać na organy wewnętrzne. Igła daje impuls, działa jak elektroda, która wymusza na narządzie wyrównanie zaburzonego chorobą biopotencjału. Mobilizuje organizm do walki i pobudza go do samoleczenia. Wiedza tradycyjnej medycyny chińskiej o wzajemnych stosunkach skóry i narządów wewnętrznych pokrywa się z odkryciami współczesnej fizjologii. Badania naukowe zaczynają potwierdzać słuszność teorii, na której opiera się akupunktura – tłumaczy dr Stopińska.

Akupunktura - terapia bez bólu

Leczenie akupunkturą polega zatem na nakłuwaniu ciała igłami. Wykonane ze stali nierdzewnej, są niezwykle cienkie i giętkie, o różnej długości. Czy akupunktura boli? To jedno z najczęściej zadawanych pytań w gabinetach medycyny naturalnej. Nie, odczucia większości to łagodne mrowienie, które w niczym nie przypomina nieprzyjemnego zastrzyku. W niektórych przypadkach pacjenci w ogóle nie czują nakłuć. W Polsce zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Zdrowia wolno stosować jedynie sterylne igły jednorazowe, które mają atest Ministerstwa. Podczas zabiegu używa się przeciętnie od trzech do ośmiu igieł, ale zdarza się, że i dwudziestu. Liczba zabiegów zależy od stanu zdrowia pacjenta. Przewlekłe dolegliwości wymagają dłuższego czasu, by chory powrócił do zdrowia. Czasami konieczna jest powtórka zabiegów po paru miesiącach, by zapobiec nawrotom choroby.
Podczas pierwszej wizyty pacjenta lekarz akupunkturzysta stawia diagnozę na podstawie wywiadu, badania pulsu, języka, wyglądu ciała i wstępnie ustala czas terapii oraz częstotliwość spotkań. Przeciętny zabieg trwa ok. pół godziny. Pacjent przebywa w pozycji leżącej. Lekarz przed wbiciem igły napina i lekko uciska skórę, by ułatwić nakłucie i zminimalizować ewentualne odczucie bólu. Igły wkłuwane są pod różnym kątem w określone punkty ciała, które nie mają zazwyczaj związku z umiejscowieniem choroby lub jej symptomów. To najczęściej łydki, stopy, ręce, ale również mogą to być inne części ciała. Prawidłowe ukłucie powinno dawać wrażenie przepływu prądu (przepływ energii życiowej “czi”). Wkłute igły pozostawia się na pewien czas, aż zostanie osiągnięty cel. Czasami akupunkturzysta, gdy jest taka potrzeba, wykonuje manipulacje igłami.