Mocznik - działanie, dawkowanie, przeciwwskazania

Mocznik jest substancją, którą pacjenci znają i często jest ona polecana przez dermatologów. Występuje zwykle w preparatach złożonych. Można go spotkać zarówno w recepturze aptecznej, jak i w preparatach gotowych. Sprawdź, jak działa i jak dawkować mocznik.

Spis treści

1. Działanie mocznika
2. Dawkowanie mocznika
3. Przeciwwskazania do stosowania mocznika
4. Środki ostrożności podczas stosowania mocznika
5. Działania niepożądane mocznika

Działanie mocznika

Mocznik występuje naturalnie w organizmie ludzkim jako metabolit białek. Początkowo organizm ludzki przekształca aminokwasy w amoniak, a następnie w mocznik. Ten ostatni jest wydalany z organizmu ludzkiego z moczem lub przez skórę.

Mocznik jest składnikiem naturalnego czynnika nawilżającego NMF. Jest to mieszanina różnych substancji, w której mocznik stanowi ok. 7%. Substancje te zlokalizowane są wewnątrz warstwy rogowej naskórka i mają znaczący wpływ na to, jak dużo nasz organizm traci wody przez skórę.

Wszystkie substancje składające się na czynnik NMF łączy fakt, iż mają zdolność do wiązania wody. Dzięki tym związkom woda jest „uwięziona” w głębszych warstwach skóry. Uważa się, iż przez to, że mocznik występuje w organizmie ludzkim jako naturalny metabolit, nie powinien wywoływać alergii. Jednakowoż istnieją pojedyncze przypadki pacjentów nadwrażliwych na tę substancję.

Działanie mocznika determinuje jego stężenie w preparacie leczniczym oraz baza, jaka została użyta do wytworzenia kremu:

1. Stężenie od 3 % - 10%: działanie nawilżające. W takich granicach stężenia, mocznik zmniejsza utratę wody przez naskórek. Dodatkową korzyścią jest działanie przeciwświądowe na drodze wiązania większej ilości wody.
2. Stężenie 10% - 30%: działanie keratolityczne. Związek ten w zwiększonych stężeniach oddziałuje na wiązania wodorowe między atomami w cząsteczce kolagenu, rozrywając je. Powoduje to złuszczenie warstwy rogowej skóry obszaru, na który został zaaplikowany krem. Dodatkowo obserwuje się wyraźne zmiękczenie skóry.

Działanie keratolityczne mocznika jest często wykorzystywane w preparatach złożonych. Dostępny na rynku krem przeciwgrzybiczny zawierający w swoim składzie mocznik oraz bifonazol, jest dobrym przykładem preparatu, który wykorzystuje złuszczające działanie mocznika. Mocznik zmiękcza płytkę paznokciową pozwalając substancji przeciw grzybiczej na penetrację do miejsca zmienionego chorobowo - łożyska paznokcia.

Wysokie stężenia mocznika zastosowane pod opatrunkiem okluzyjnym pozwalają na takie zmiękczenie paznokcia, aby jego usunięcie było jak najprostsze i jak najmniej bolesne.

Mocznik wykazuje także działanie antyseptyczne przy stężeniu ok. 10%. Cecha ta wykorzystywana jest w pielęgnacji skóry trądzikowej.

W Polsce mocznik stosuje się w lecznictwie otwartym, wyłącznie zewnętrznie.

Dawkowanie mocznika

Zmienioną chorobowo skórę należy smarować preparatem 2 razy dziennie. Jeśli terapia jest długotrwała, a nie przynosi pożądanego efektu, pacjent powinien poradzić się specjalisty w celu zmiany preparatu lub modyfikacji stężenia mocznika w kosmetyku.

Z racji tego, że podanie substancji jest zewnętrzne, nie obserwuje się przypadków przedawkowania.

Jak wyglądają paznokcie zaatakowane grzybicą? Zobacz naszą galerię  

Zobacz galerię 1 zdjęcie

Przeciwwskazania do stosowania mocznika

Preparat z mocznikiem nie jest zalecany dla osób które wykazują nadwrażliwość na tę substancję.

Środki ostrożności podczas stosowania mocznika

Nie powinno się stosować mocznika na miejsca zranione, gdzie wystąpiło przerwanie ciągłości tkanek. Dodatkowo lekarz nie powinien przepisywać pacjentowi preparatu, jeśli leczone miejsce jest zainfekowane, ponieważ w takiej sytuacji preparaty z mocznikiem nie są wskazane.

Działania niepożądane mocznika

Po aplikacji na skórę może wystąpić podrażnienie. Pacjent może odczuwać pieczenie, świąd. Może pojawić się w tym miejscu wyprysk i/lub zaczerwienienie.