Komosa biała (lebioda) - chwast, który albo leczy, albo truje
Komosa biała, popularnie zwana lebiodą jest wprawdzie pospolitym chwastem, ale w czasach biedy to właśnie ona pomagała przetrwać głód tym, których nie było stać na jedzenie. Młode liście lebiody smażono i podawano z ziemniakami, a z jej nasion wypiekano tzw. chleb głodowy. Lebioda ma wiele wartości odżywczych, ale nie cała. Część tej rośliny jest… trująca! Gdzie można znaleźć lebiodę i jak ta roślina działa na organizm?
Spis treści
- Komosa biała (lebioda): jak wygląda i gdzie występuje?
- Komosa biała (lebioda): części jadalne i ich właściwości
- Komosa biała (lebioda): właściwości lecznicze
- Komosa biała: części trujące i ich działanie
- Komosa biała (lebioda): zastosowanie w kuchni
Komosa biała (Chenopodium album L.), zwyczajowo nazywana także: lebiodą, łobodą, lebidą, albo wołokiem to roślina jednoroczna zaliczana do rodziny kosmowatych lub szarłowatych.
Lebioda, znana od czasów prehistorycznych, była niegdyś w Polsce bardzo popularna. Jadano ją na wsiach (zwłaszcza na Podhalu i Lubelszczyźnie), a w XIX wieku, podczas I i II wojny światowej stała się wręcz synonimem biedy. Lebioda jest rośliną mączną, a więc pożywną. Lebiodę wykorzystywano jako warzywo nie tylko u nas, ale także m.in. w Ameryce Południowej, gdzie znana jest jako bliska kuzynka komosy ryżowej.
Z komosy białej korzystała także medycyna ludowa. Roślina ta do dziś ma wielu zwolenników. Problem w tym, że nie wszystkie części lebiody są zdrowe i działają leczniczo.
Co zatem powiście wiedzieć o komosie białej zanim z niej skorzystacie?
Komosa biała (lebioda): jak wygląda i gdzie występuje?
Komosa biała ma jasnozielony kolor i pokryta jest jasnym, lekko srebrzystym meszkiem – od którego wziął się drugi człon jej nazwy w klasyfikacji roślin. Lebioda osiąga wysokość od kilkunastu centymetrów do ok. 1 metra. Jest rośliną samosiewną, a wiatr bardzo łatwo rozsiewa jej nasiona. Lebioda kwitnie od czerwca do nawet października.
Komosa biała to prawdziwa kosmopolitka. Można ją występuje na wszystkich kontynentach i wielu wyspach. W Polsce rośnie na łąkach, w ogrodach i na polach. Rolnicy traktują ten chwast, albo jako utrapienie, albo... wybawienie. Lebioda jest bowiem wykorzystywana w uprawach buraków jako pułapka dla mszyc, które chętnie składają w niej swoje jaja.
O komosie białej mówi się, że to roślina ruderalna, czyli rosnąca także na terenach miejskich (np. między płytami chodnika), zanieczyszczonych, poprzemysłowych, gruzowiskach lub przydrożnych rowach. Lebioda jest bardzo ekspansywna – odbiera innym roślinom wodę i składniki odżywcze uniemożliwiając im rozrost.
Komosa biała (lebioda): części jadalne i ich właściwości
Jadalne i działające leczniczo są młode nasiona i młode liście komosy białej. Zawierają one:
- białko
- węglowodany
- witaminę A
- witaminę B
- witaminę C
- witaminę K
- potas
- fosfor
- wapń
- żelazo
- cynk
- błonnik
Komosa biała (lebioda): właściwości lecznicze
W medycynie ludowej, preparaty z komosy białej wykorzystywano jako środek:
- odkażający - zwłaszcza przy infekcjach dróg moczowych i kamicy moczowej,
- udrażniający drogi oddechowe przy przeziębieniu, grypie, zapaleniu oskrzeli, astmie i gruźlicy,
- wspierający rehabilitację wad wzroku – krótkowzroczność, dalekowzroczność,
- uspokajający – np. przy leczeniu nerwic,
- oczyszczający organizm z toksyn,
- oraz jako okłady przy otarciach, oparzeniach lub stanach zapalnych skóry.
Obecnie komosy białej w ziołolecznictwie się już nie stosuje, ale nadal ma ona swoich zwolenników wśród sympatyków naturalnych metod leczenia i wspomagania organizmu.
Komosa biała: części trujące i ich działanie
Niebezpieczne dla naszego zdrowia są starsze liście i nasiona komosy białej. Zawierają one bowiem groźne dla nas saponiny, kwas szczawiowy, alkaloidy, kwas oleanolowy. Dodatkowo lebioda ma w sobie sporo azotanów, które pobiera z przeazotowanych gleb.
Dolegliwości, które mogą wystąpić po zjedzeniu komosy to:
- złe samopoczucie
- biegunka
- skoki ciśnienia
- drgawki
- reakcje alergiczne – silnie zaczerwienienie skóry i obrzęki - u osób, które spożyły komosę, a potem długo przebywały na słońcu
Z komosą białą walczą hodowcy zwierząt, ponieważ roślina ta wywołuje u koni m.in. zaburzenia przełykania i koordynacji ruchów, a nawet zapaść, a u owiec i krów m.in. krwawienie z pyska, nozdrzy i odbytu.
Komosa biała (lebioda): zastosowanie w kuchni
Do celów kulinarnych wykorzystuje się młode liście (wielkości do ok. 15 cm) lebiody i jej młode nasiona. Aby mieć pewność, że ich zjedzenie będzie dla nas bezpieczne, obaw składniki trzeba poddać obróbce termicznej. Liście trzeba zagotować, albo sparzyć wrzącą wodą, a potem je dokładnie opłukać. Z kolei nasiona trzeba namoczyć na noc w wodzie z sokiem z cytryny, potem zagotować, a wodę z gotowania dokładnie odlać. Z młodymi liśćmi lebiody postępuje się dokładnie tak samo jak ze szpinakiem. Można je dodać do sałatek, jajecznicy, naleśników, makaronów, zup i wytrawnych ciast. Z kolei z nasion można przyrządzić kaszę lub mąkę.