Złamania kości nadgarstka nierozpoznane mogą prowadzić do powstania stawu rzekomego

Nadgarstek umożliwia nam poruszanie dłonią. Jest on zbudowany z ośmiu kości: łódeczkowatej, księżycowatej, trójgraniastej, grochowatej, czworobocznej mniejszej i większej, główkowatej i haczykowatej. Kości te ułożone są obok siebie w dwóch rzędach. Najczęściej złamania kości nadgarstka dotyczą kości łódeczkowatej (maleńka kość, umiejscowiona między kością promieniową a kciukiem) lub dochodzi do tzw. złamania Collesa (uraz powstaje w dalszej nasadzie kości promieniowej – ok. 2,5 cm od stawu nadgarstka) bądź też złamania Smitha.

Spis treści

1. Objawy złamania kości nadgarstka
2. Rozpoznanie złamania kości nadgarstka
3. Leczenie złamania kości nadgarstka
4. Złamania kości nadgarstka – pomoc

Do złamań kości nadgarstka często dochodzi u osób starszych (powyżej 65. roku życia), zwłaszcza cierpiących na dolegliwości osteoporozy. Przyczyną złamań mogą być również sporty urazowe – snowboarding, narciarstwo, hokej, jazda na rolkach czy piłka nożna, a także nieszczęśliwy upadek na wyprostowaną dłoń (złamanie Collesa) lub na zgiętą (złamanie Smitha).

Objawy złamania kości nadgarstka

Głównym objawem złamania kości łódeczkowatej jest ból. Nasila się on w czasie ruchu nadgarstkiem czy w czasie chwytania. Miejsce to łatwo zlokalizować, kiedy odchylamy dłoń do boku i mocno prostujemy kciuk. Dodatkowo w tym miejscu może pojawić się obrzęk i krwiak, występuje też ograniczona ruchomość nadgarstka. W przypadku złamania Collesa nadgarstek ma kształt bagnetowaty.

Rozpoznanie złamania kości nadgarstka

Złamania kości łódeczkowatej stanowią około 60 proc. wszystkich złamań nadgarstka. Następuje ono przy upadku na zgięty grzbietowo i odchylony do boku nadgarstek. Wiele osób lekceważy ten uraz, ponieważ nadgarstek po urazie jest tylko nieznacznie bolesny i obrzęknięty. Tego typu złamania kości sprawiają zazwyczaj trudności diagnostyczne i czasem nie są wykrywane nawet na zdjęciach rentgenowskich. Niestety nierozpoznane złamanie może doprowadzić do powstania stawu rzekomego (wywołuje on silny ból i ogranicza ruchomość nadgarstka) oraz licznych zwyrodnień stawów. W przypadku podjerzenia złamania należy unieruchomić nadgarstek na ok. dwa tygodnie i po tym czasie powtórzyć zdjęcie, lub dla pewności wykonać rezonans magnetyczny, tomografię komputerowa lub scyntygrafię. W przypadku złamania Collesa zazwyczaj wystarcza zdjęcie rentgenowskie.

Leczenie złamania kości nadgarstka

Leczenie większości złamań kości łódeczkowatej polega na unieruchomieniu gipsowym na okres ok. 6 tygodni. Rehabilitacja po zdjęciu unieruchomienia pozwala na odzyskanie dawnej sprawności ruchowej.Jeśli doszło do złamań Collesa, istnieje ryzyko, że fragmenty kostne uległy przemieszczeniu. W tej sytuacji należy nastawić elementy kostne, tak by powróciły na pierwotne miejsce. Odbywa się to w znieczuleniu miejscowym. Następnie zakłada się gips, który unieruchamia przedramię. W gipsie ręka musi być przez około 7 tygodni. Złamania Smitha wymagają leczenia operacyjnego. Po zdjęciu gipsu konieczna jest rehabilitacja, która poprawia ukrwienie oraz zmniejsza bolesność miejsca urazu.

Złamania kości nadgarstka – pomoc

W rehabilitacji złamań kości nadgarstka bardzo pomocna jest krioterapia, która polega ona na „owiewaniu” chorego miejsca oparami ciekłego azotu lub skroplonego dwutlenku węgla. Zabieg ma działanie przeciwbólowe i przeciwobrzękowe. Ułatwia też wykonywanie ćwiczeń.