OSTEOMALACJA - choroba metaboliczna KOŚCI

Osteomalacja nazywana jest również krzywicą dorosłych lub rozmiękaniem kości to choroba wywołana niedostateczną mineralizacją zarówno części gąbczastej, jak i zbitej. Niedostateczne odkładanie się soli wapnia w tkance kostnej, prowadzi do osłabienia sztywności i uginania się kości wskutek obciążeń.

Gdy w kościach wadliwie odkładają się sole wapnia, tkanka kostna ulega osłabieniu. Mamy wówczas do czynienia z osteomalacją - w konsekwencji dochodzi do trwałych odkształceń w obrębie tkanki kostnej.

Osteomalacja – przyczyny

Wśród głównych przyczyn wywołujących to schorzenie wymienia się:

• niedobory aktywnych metabolitów witaminy D (spowodowane niskim spożyciem tej witaminy lub niedostateczną ekspozycją na światło słoneczne)
• niedobory pokarmowe fosforanów
• niedobory pokarmowe wapnia
• niektóre choroby, takie jak marskość wątroby czy stany doprowadzające do rozwoju przewlekłej niewydolności nerek

Osteomalacja - objawy

W początkowej fazie choroby, pacjent uskarża się na:

• bóle kostne o charakterze rozlanym
• zwiększoną wrażliwość kości na bodźce uciskowe
• męczliwość mięśniową - trudności ze wstawaniem z pozycji leżącej lub siedzącej
• zaburzenia chodu - tzw. "chód kaczkowatego", podczas którego pacjent kołysze się z jednego boku na drugi

W postaci zaawansowanej pojawić się mogą:

• trwałe odkształcenia kostne, zwłaszcza w obrębie kończyn dolnych
• podatność kości na urazy i złamania
• objawy tężyczki

Osteomalacja - diagnoza

W rozpoznaniu choroby pomaga prawidłowo zebrany wywiad chorobowy, ze szczególnym uwzględnieniem współistnienia chorób towarzyszących. Dodatkowo wykonuje się badania radiologiczne i laboratoryjne. Czasem konieczna jest biopsja kości. W badaniach laboratoryjnych w surowicy krwi zaobserwować można zmniejszenie stężenia wapnia, niskie stężenie fosforanów i witaminy D oraz zwiększoną aktywność fosfatazy zasadowej.

Osteomalacja - leczenie

W chorobie tej w pierwszej kolejności należy przeciwdziałać niedoborowi witaminy D i fosforanów. Czasem wystarczy doustne podawanie witaminy D. Jeśli niedobór witaminy D związany jest z upośledzonym jej wchłanianiem z przewodu pokarmowego, witaminę podaje się domięśniowo. Niedobór fosforanów leczy się zwiększając spożycie mleka i jego przetworów. Poprawa następuje po kilku tygodniach, a wyleczenie osteomalacji po około połowie roku od momentu rozpoczęcia leczenia.

Osteomalacja – rokowania

W przypadku szybkiego rozpoznania choroby i podjęcia leczenia, rokowania są dobre. Zaawansowane zmiany w tkance kostnej znacznie pogarszają rokowania, dlatego w przypadku podejrzenia choroby (wystąpienia większości objawów), należy jak najszybciej skontaktować się ze specjalistą.