ZESPÓŁ PREEKSCYTACJI – zaburzenie przewodzenia serca

Zespół preekscytacji lub zespół Wolffa-Parkinsona-White (WPW) występuje wtedy, gdy impuls elektryczny w sercu szerzy się bezpośrednio z przedsionków na komory z pominięciem węzła przedsionkowo-komorowego i pęczka Hissa, a przez pęczek dodatkowy. Może to powodować groźne arytmie.

Schorzenie to często przebiega bezobjawowo i jest rozpoznawane dopiero na podstawie zapisu EKG. Najczęściej występującymi objawami są kołatania serca – czyli szybkie bądź niemiarowe bicia serca wywołane arytmiami - częstoskurczem lub migotaniem przedsionków. Arytmia oprócz kołatania serca może powodować też osłabienie, duszność, ból w klatce piersiowej, zasłabnięcia i utratę przytomności.

Zespół preekscytacji - rozpoznanie

Zespół WPW jest rozpoznawany w badaniu EKG. Dodatkowo można wykonać ECHO, Holter oraz badanie elektrofizjologiczne serca.

Zespół preekscytacji – leczenie

Zaleca się leczenie chirurgiczne, podczas którego wykonywany jest zabieg ablacji polegający na przecięciu dodatkowego pęczka (pęczka Kenta). Dla zapobiegania częstoskurczom podawany jest propranolol. W leczeniu choroby przewlekłej można, oprócz ablacji, zastosować amiodaron czy propafenon. W przypadku tego schorzenia bardzo ważne jest prawidłowe odżywianie się w celu utrzymania prawidłowych wartości poziomu cholesterolu, cukru oraz ciśnienia tętniczego krwi.