Praca z gorączką i katarem? Zobacz, co może się stać, jeśli nie zadbasz o siebie
Praca mimo złego samopoczucia może być bardzo złym pomysłem. Ignorowanie objawów infekcji, zwłaszcza jesienno-zimowych, u niektórych osób kończy się poważnymi komplikacji, nawet zapaleniem mięśnia sercowego. To rzadkie, ale groźne powikłanie może wystąpić po przeziębieniu, grypie czy COVID-19.
Czym grozi zbagatelizowanie przeziębienia?
Grypa i przeziębienie, mimo że dla specjalistów to różne choroby, dla osób niezwiązanych z medycyną często wydają się podobne. Niektórzy rezygnują ze zwolnienia lekarskiego, niestety praca mimo złego samopoczucia to ryzykowny krok.
Zapalenie mięśnia sercowego to jedno z niebezpiecznych powikłań infekcji wirusowych lub bakteryjnych. Kojarzy się z grypą, ale może również wystąpić po nieleczonym przeziębieniu. Choroba rozwija się, gdy układ odpornościowy reaguje na infekcję, powodując stan zapalny.
W cięższych przypadkach osłabia mięsień sercowy, co prowadzi do jego niewydolności. Zapalenie mięśnia sercowego występuje w kilku postaciach: ostrej, przewlekłej oraz limfocytowej, z których każda może mieć poważne konsekwencje zdrowotne.
Objawy zapalenia mięśnia sercowego
Zapalenie mięśnia sercowego to rzadkie schorzenie, które zazwyczaj jest efektem grypy, przeziębienia lub COVID-19, ale zakażenia bakteryjne, grzybicze lub pasożytnicze również mogą doprowadzić do tego stanu.
Kolejnym istotnym czynnikiem ryzyka są choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń czy sarkoidoza, które powodują, że układ odpornościowy atakuje własne komórki, powodując przewlekły stan zapalny. Dodatkowo ryzyko zapalenia mięśnia sercowego zwiększa stosowanie niektórych leków, kontakt z czynnikami środowiskowymi i toksynami.
Zapalenie mięśnia sercowego może przebiegać bezobjawowo lub stopniowo objawiać się następującymi dolegliwościami:
- kłujący ból w klatce piersiowej,
- duszności,
- zmęczenie,
- obrzęk kostek i podudzi,
- szybkie, nieregularne bicie serca (arytmia).
Diagnostyka i leczenie zapalenia mięśnia sercowego
Zapalenie mięśnia sercowego może być trudne do zdiagnozowania, szczególnie u młodych osób, ponieważ często nie wykazuje wyraźnych objawów. Do podstawowych metod diagnostycznych zalicza się badanie krwi, RTG klatki piersiowej, EKG oraz echokardiografię (USG serca).
W niektórych przypadkach, aby potwierdzić diagnozę, konieczne jest przeprowadzenie rezonansu magnetycznego lub biopsji serca. Leczenie zapalenia zależy od jego przyczyny oraz stopnia zaawansowania.
W początkowej fazie kluczowy jest odpoczynek i unikanie aktywności fizycznej, a także ograniczenie alkoholu na kilka miesięcy po chorobie. Sport jest zakazany przynajmniej na sześć miesięcy.
W łagodniejszych przypadkach problemy z sercem ustępują wraz z zakończeniem infekcji. Jednak osoby z cięższymi objawami, w tym te z tzw. piorunującym przebiegiem, wymagają opieki kardiologicznej i specjalistycznej terapii.