Co trzeci 40-latek zbyt krótko śpi. Ryzyko depresji i chorób serca wzrasta

Odpowiednia ilość snu ma kluczowe znaczenie dla zdrowia psychicznego i fizycznego. Przekroczenie 40. roku życia wiąże się z coraz większym znaczeniem snu dla ogólnego samopoczucia. Badania naukowe wskazują, że jakość i długość odpoczynku u osób w tym wieku mają bezpośredni wpływ na kondycję umysłową oraz ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych.

Znaczenie odpowiedniej długości snu dla zdrowia psychicznego

Niedostateczna ilość snu może wywoływać szereg problemów zdrowotnych zarówno psychicznych, jak i fizycznych. Wśród najczęstszych skutków wymienia się osłabienie koncentracji, zaburzenia pamięci oraz spadek nastroju, który może prowadzić nawet do stanów depresyjnych.

Ponadto niedobór snu wpływa na pracę układu krążenia, zwiększając ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Z uwagi na fakt, że zagrożenie dla zdrowia rośnie wraz z wiekiem, właściwa długość snu staje się szczególnie istotna w życiu osób około 40. roku życia.

Wnioski te wynikają z badań przeprowadzonych przez naukowców z University of Cambridge oraz Fudan University w Szanghaju, którzy przebadali 500 tys. osób w wieku od 38 do 73 lat. Analizowano długość ich snu, stan psychiczny, samopoczucie i wyniki testów poznawczych, które mierzyły sprawność umysłową.

Dodatkowo zebrane dane zostały uzupełnione wynikami badań mózgu oraz analizą genetyczną, co pozwoliło na wyznaczenie optymalnej długości snu w tej grupie wiekowej. Badacze wskazali, że idealne dla organizmu jest siedem godzin nieprzerwanego wypoczynku.

Dobry sen jest ważny na każdym etapie życia, ale szczególnie w miarę starzenia się. Znalezienie sposobów na poprawę snu osób starszych może mieć kluczowe znaczenie dla utrzymania dobrego zdrowia psychicznego i dobrego samopoczucia oraz uniknięcia pogorszenia funkcji poznawczych, szczególnie w przypadku pacjentów z zaburzeniami psychicznymi i demencją

- tłumaczy jedna z autorek badania, prof. Barbara Sahakian z Department of Psychiatry, University of Cambridge

Zbyt krótki sen wpływa negatywnie na koncentrację i pamięć, co potwierdzają słabsze wyniki w testach poznawczych. Podobnie działa nadmiar snu, który również zaburza sprawność umysłową i nie przynosi oczekiwanych korzyści regeneracyjnych.

Rola snu w procesach starzenia i chorobach neurodegeneracyjnych

Odpowiednia ilość snu jest kluczowa nie tylko dla bieżącej sprawności psychicznej, ale również może wpływać na przebieg procesów starzenia. Wraz z wiekiem organizm wykazuje tendencję do zmniejszania efektywności snu, co przekłada się na trudności z zasypianiem, gorszą jakość odpoczynku oraz częstsze wybudzanie się w nocy.

Choć część tych zmian wynika z naturalnego procesu starzenia, na ich intensywność można wpływać przez zachowanie higieny snu i przestrzeganie zaleceń dotyczących jego odpowiedniej długości. Spanie krócej niż zalecane siedem godzin prowadzi do przeciążenia układu nerwowego, co z czasem przyczynia się do pogorszenia pamięci, zaburzeń koncentracji oraz zmniejszenia zdolności przyswajania nowych informacji.

Badacze zauważyli również, że regularne niedobory snu mogą zwiększać ryzyko chorób neurodegeneracyjnych, takich jak demencja. Regularny sen jest jednym z elementów profilaktyki zdrowia mózgu i spowolnienia procesu starzenia się komórek nerwowych.

Wyniki badania z 2018 roku sugerują, że osoby, które śpią mniej niż 5-6 godzin na dobę, mają większe predyspozycje do otyłości, co z kolei prowadzi do zwiększonego ryzyka wystąpienia przewlekłych schorzeń, takich jak cukrzyca czy nadciśnienie.

Współczesne społeczeństwo coraz częściej zmaga się z niedoborem snu, problem ten dotyka niemal 30 proc. dorosłych, którzy przeciętnie śpią tylko 5-6 godzin na dobę. Znaczna część z nich odczuwa przemęczenie po przebudzeniu, co może być efektem niskiej jakości snu i niewystarczającej regeneracji.

Paula Komendarczuk