Zespół Nelsona – przyczyny, objawy, leczenie
Zespół Nelsona to rzadko występujący zespół objawów, które pojawiają się po usunięciu lub zniszczeniu nadnerczy. Są one spowodowane szybko rozwijającym się w tej sytuacji gruczolakiem przysadki. Jakie są objawy zespołu Nelsona i jak przebiega leczenie?
Spis treści
- Zespół Nelsona a oś podwzgórze-przysadka-nadnercza
- Zespół Nelsona - objawy
- Zespół Nelsona - rozpoznanie
- Zespół Nelsona - leczenie
Zespół Nelsona to rzadka choroba, występująca u osób będących po obustronnej adrenalektomii, czyli po usunięciu nadnerczy.
W wyniku usunięcia nadnerczy dochodzi do rozrostu gruczolaka przysadki, który wydzielając hormony wpływa na gospodarkę hormonalną człowieka. Powiększający się guz może uszkadzać otaczającą tkankę i wywoływać objawy neurologiczne.
Zespół Nelsona charakteryzuje się nadmierną pigmentacją skóry, występowaniem objawów neurologicznych oraz podwyższonym poziomem ACTH w surowicy.
Za główną przyczynę zespołu przyjmuje się zniesienie hamującego wpływu kortyzolu na komórki przysadki, co doprowadza do rozrostu gruczolakowego.
Zespół Nelsona a oś podwzgórze-przysadka-nadnercza
W zespole Nelsona dochodzi do zaburzeń na osi podwzgórze-przysadka-nadnercza. Prawidłowo funkcjonujące poszczególne ogniwa, działają na zasadzie mechanizmu sprzężeń zwrotnych ujemnych. Gdy występują problemy na jednym z etapów, pozostałe również zmieniają swoją pracę.
Fizjologicznie podwzgórze produkuje hormony regulujące pracę przysadki, pobudzające i hamujące. Przysadka mózgowa, odpowiednio reaguje na sygnały płynące z podwzgórza i wydziela hormony wpływające na nadnercza. ACTH uwolniony z przysadki dociera do kory nadnerczy, gdzie stymuluje ją do produkcji m.in. kortyzolu.
Zespół Nelsona - objawy
Objawy zespołu Nelsona spowodowane są uciskiem rosnącego guza na otaczające go tkanki:
- bóle głowy - wynikające z rozciągania opony twardej
- zaburzenia widzenia - ze względu na ucisk na nerwy III, IV, VI
- nadmierna pigmentacja skóry i błon śluzowych - zaburzenia wydzielania hormonów
Podwyższone stężenie ACTH wpływa na zabarwienie skóry, ponieważ hormon ten jest podobny do melanotropiny, który u zdrowego człowieka wpływa na ilość melaniny - barwnika w skórze.
Po usunięciu nadnerczy w zespole Nelsona niedobór hormonów produkowanych przez nie musi być wyrównany poprzez suplementacje. Osoba chora powinna znajdować się pod opieką lekarza endokrynologa.
Zespół Nelsona - rozpoznanie
Kliniczne podejrzenie zespołu Nelsona potwierdza oznaczenie stężenia ACTH w osoczu. Wartości znacznie podwyższone mogą przekraczać 1000pg/ml.
Stężenia ACTH zmniejszają się w czasie testu hamowania deksametazonem, jednak konieczne są większe dawki niż w chorobie Cushinga.
Należy wykonać badania obrazowe i okulistyczne, podobnie jak w przypadku diagnostyki innych guzów przysadki.
Zespół Nelsona - leczenie
Leczeniem zespołu Nelsona z wyboru jest chirurgiczne usunięcie gruczolaka. Kiedy jest to niemożliwe, stosuje się leczenie zachowawcze polegające na włączeniu leków hamujących wydzielanie ACTH. Należą do nich:
- cyproheptadyna
- pizotyfen
- pochodne kwasu walerianowego
- bromokryptyna
W niektórych przypadkach zespołu Nelsona można zastosować analogi somatostatyny o przedłużonym działaniu.
W ciężkich przypadkach zespołu Nelsona konieczna jest radioterapia. Radioterapia jest korzystnym rozwiązaniem dla pacjentów, którzy nie mogą być leczeni chirurgicznie, jednak niesie ze sobą ryzyko powikłań. Mogą pojawić się problemy z koncentracją, zapamiętywaniem, czy zaburzenia widzenia.
Porady eksperta