HIPERALDOSTERONIZM pierwotny (zespół Conna) i wtórny. Objawy i leczenie
Hiperaldosteronizm to choroba nadnerczy, która polega na tym, że nadnercza produkują w nadmiarze hormon o nazwie aldosteron. Wyróżnia się hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) oraz hiperaldosteronizm wtórny. Jakie są przyczyny i objawy hiperaldosteronizmu? Na czym polega leczenie?
Spis treści
- Hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) i wtórny - przyczyny
- Hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) i wtórny objawy
- Hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) i wtórny - diagnostyka. Jakie badania wykonać?
- Hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) i wtórny - leczenie
Hiperaldosteronizm jest chorobą spowodowaną nadmiernym wydzielaniem aldosteronu – hormonu produkowanego w korze nadnerczy. Nadnercza są narządem położonym nad górnym biegunem nerek. Aldosteron odpowiada za wydalanie odpowiednich ilości potasu z moczem, wchłanianie zwrotne jonów sodu w nerkach, zapobiegając ich wydaleniu i nadmiernej utracie, co wiązałoby się z odwodnieniem i spadkiem ciśnienia tętniczego krwi. Wyróżnia się hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) oraz hiperaldosteronizm wtórny.
Hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) i wtórny - przyczyny
Hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) jest wywoływany:
- gruczolakiem nadnerczy (to niezłośliwy nowotwór czynny hormonalnie
- rakiem nadnerczy czynnym hormonalnie
- obustronnym, samoistnym przerostem nadnerczy
- rodzinnym hiperaldosteronizmem
Hiperaldosteronizm wtórny to rodzaj hiperaldosteronizmu, którego przyczyn należy szukać poza nadnerczami (nie jest związany z zaburzeniem ich funkcjonowania). Może być skutkiem:
- odwodnienia
- marskości wątroby
- zespołu nerczycowego
- niewydolności serca
- guza wydzielającego reninę
- stosowana doustnej antykoncepcji
Hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) i wtórny objawy
- oporne na leczenie nadciśnienie tętnicze - zwiększone stężenie aldosteronu we krwi doprowadza do nadmiernego gromadzenia i zatrzymywania wody w organizmie i – co za tym idzie – wzrostu ciśnienia tętniczego krwi
- częstomocz
- zwiększone pragnienie
- obrzęki
- osłabienie mięśni (spowodowane niskim stężeniem potasu)
- zmęczenie
- drętwienie ramion, dłoni, nóg i stóp
- przemijające porażenie i kurcze mięśni
- zaburzenia rytmu serca
Hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) i wtórny - diagnostyka. Jakie badania wykonać?
W celu postawienia rozpoznania należy oznaczyć poziom aldosteronu, który w sytuacji hiperaldosteronizmu będzie podwyższony. W przypadku hiperaldosteronizmu pierwotnego istotne jest także stwierdzenie niskiej aktywności reniny. Poza tym w badaniach widoczne jest niskie stężenie potasu i wysokie sodu. Pomocne są również badania obrazowe, które mogą uwidocznić guz kory nadnerczy.
Przesiewowa diagnostyka w kierunku pierwotnego hiperaldosteronizmu jest uzasadniona u pacjentów z nadciśnieniem opornym na leczenie.
Hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) i wtórny - leczenie
Chorym na hiperaldosteronizm podaje się leki powstrzymujące wydzielanie aldosteronu i obniżające ciśnienie krwi. Gdy powodem dolegliwości jest guz, należy go usunąć.
Uzupełnieniem leczenia jest dieta zawierająca mało sodu, a dużo potasu. Bogate w potas są suszone morele i śliwki, rodzynki, owoce cytrusowe, pełnoziarniste produkty mączne.
Każdego dnia chory powinien się ważyć, aby kontrolować przyrost wagi.
Jeżeli w ciągu doby przybędzie 1,5 kg, powinien szybko zgłosić się do lekarza, bo jego organizm zatrzymuje zbyt dużo wody.
Hiperaldosteronizm pierwotny (zespół Conna) i wtórny - powikłania
- nefropatia, a nawet niewydolność nerek
- udar mózgu
- zawał serca czy inne stany niedokrwienia tkanek
- torbiele nerek
- zespół metaboliczny