Osteoporoza starcza - rozpoznanie, leczenie, profilaktyka
Osteoporoza starcza (inwolucyjna) jest efektem zachodzących z wiekiem zmian w metabolizmie kości, które prowadzą do ich osłabienia, zwiększając podatność na złamania. A te w podeszłym wieku mogą być naprawdę groźne. Sprawdź komu grozi osteoporoza starcza i jak jej zapobiegać.
Spis treści
- Osteoporoza - rodzaje
- Rozpoznanie osteoporozy
- Osteoporoza - czynniki ryzyka złamań osteoporotycznych
- Osteoporoza starcza - leczenie, profilaktyka
Osteoporoza starcza jest chorobą metaboliczną kości, występującą w podeszłym wieku. Objawia się złamaniami kości wynikającymi ze zmniejszonej masy kostnej oraz zaburzeniami architektury przestrzennej tkanki kostnej. Osteoporoza występuje powszechnie u osób w podeszłym wieku. Choruje na nią co 3 kobieta po menopauzie. U mężczyzn ryzyko wystąpienia złamań jest niższe niż u kobiet, na co mają wpływ różnice w gospodarce hormonalnej.
Osteoporoza - rodzaje
- osteoporoza pomenopauzalna - na ten typ choroby cierpią kobiety po 50 roku życia. Jej główną przyczyną jest niedobór estrogenów; postępuje dynamicznie i cechuje się dużą utratą masy kostnej; do złamań dochodzi najczęściej w okolicach kości promieniowej
- osteoporoza starcza - dotyka kobiety i mężczyzn w podeszłym wieku, zanik masy kostnej jest wolniejszy, a złamania dotyczą głównie kręgów i biodra
- osteoporoza wtórna - około 20% wszystkich przypadków choroby, może być spowodowana wcześniejszym przyjmowaniem leków i chorobami, dotyczy osób w każdym wieku niezależnie od płci
Rozpoznanie osteoporozy
- Kalkulator FRAX
Algorytmy FRAX podają dziesięcioletnie ryzyko złamania. Dzięki temu można się dowiedzieć, jakie jest ryzyko złamania szyjki kości udowej, złamanie kręgosłupa, przedramienia lub kości ramiennej.
- Densynometria kości metodą DEXA
Osteoporozę można rozpoznać jeśli w badaniu densymetrycznym wskaźnik T jest mniejszy od 2,5. Należy jednak pamiętać, że badanie to nie powinno decydować o rozpoczęciu leczenia, ponieważ wiele złamań osteoporotycznych zachodzi przy prawidłowych wartościach wskaźnika T lub na granicy normy.
- Badanie radiologiczne służy do określenia rodzaju złamania
- Badania obrazowe
Tomografia, rezonans nie są niezbędne do rozpoznania osteoporozy jednak bywają pomocne w ustaleniu szczegółów przed planowanymi zabiegami.
Osteoporoza - czynniki ryzyka złamań osteoporotycznych
- wiek
- płeć żeńska
- masa ciała
- wzrost
- złamanie bliższego końca kości udowej u rodziców (BKKU)
- palenie tytoniu
- nadużywanie alkoholu
- przewlekłe leczenie glikokortykosteroidami
- reumatoidalne zapalenie stawów
- osteoporoza wtórna
- wynik badania DXA
Osteoporoza starcza - leczenie, profilaktyka
Leczenie osteoporozy polega na wyeliminowaniu czynników ryzyka jak i zwiększeniu wytrzymałości kości na złamanie.
- Suplementacja
witaminy D - cholekalcyferol lub jego pochodne, przyjmowane raz dziennie, w okresie letnim należy zmniejszyć dawkę o połowę
Czytaj też: Suplementy diety: jak skutecznie i bezpiecznie je przyjmować?
Uwaga na przedawkowanie!
Witamina D należy do witamin rozpuszczalnych w tłuszczach i w przypadku jej nadmiaru może magazynować się w organizmie
wapnia - zaleca się przyjmowanie preparatów z węglanem wapnia podczas posiłków. Przy nadmiernej suplementacji występuje ryzyko hiperkalcemii, dlatego należy zażywać wapń zgodnie z zaleceniami lekarza.
- Dieta
Ważne, aby stosować dietę bogatą w wapń, który jest niezbędnym elementem budowy kości. Białko również jest istotnym elementem diety jednak należy unikać jego nadmiaru ponieważ zwiększa wydalanie wapnia z organizmu.
Czytaj też: DIETA na mocne KOŚCI - tygodniowy jadłospis
Jak zwiększa wchłanianie wapnia?
- zachowanie korzystnego stosunku wapnia do fosforu w przyjmowanych pokarmach
- odpowiednio duże spożycie witaminy D
- prawidłowa praca przewodu pokarmowego oraz wydzielanie odpowiednich ilości kwasu żołądkowego
Co sprawia, że wchłaniamy mniej wapnia?
- nieprawidłowa proporcja zawartości wapnia do fosforu w diecie
- niewystarczające spożycie witaminy D
- obecność szczawianów w diecie
- nadmierne spożycie alkoholu, kofeiny
- zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego
- Fosfor
Zbyt duża ilość fosforu w diecie utrudnia wchłanianie wapnia w układzie pokarmowym. Ważne jest, aby stosunek molowy wapnia do fosforu wynosił 1:1 w przypadku osób dorosłych i 1,2:1 u dzieci.
Każda filiżanka kawy powoduje utratę około 5 mg wapnia, dlatego nie należy z nią przesadzać, szczególnie w starszym wieku. Warto dodawać do niej mleka, aby uzupełnić straty.
- Leki zmniejszające ryzyko złamań kości
- bidfosfoniany - wykazują działanie zmniejszające tempo utraty tkanki kostnej, można przyjmować je w postaci tabletek lub zastrzyków
- renelinian strontu - zmniejsza resorpcje i zwiększa odbudowę kości
- raloksyfen - zmniejsza ilość złamań kręgów, jednak nie zanotowano wpływu na inne kości
- denozumab - lek biologiczny o korzystnym profilu metabolicznym, ma wpływ na zmniejszenie liczby złamań kości (szyjki kości udowej, kręgów)
- teryparatyd – zwiększa stężenie wapnia we krwi oraz pobudza odbudowę kości
- Palenie tytoniu
Palenie przyspiesza rozwój osteoporozy. U osób palących zwiększa się stężenie toksycznych substancji, maleje natomiast stężenie wapnia. Jest on gorzej wchłaniany, w wyniku czego kości stają się bardziej podatne na złamania.
- Aktywność fizyczna
Regularny trening fizyczny poprawia funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, wydolność tlenową, przeciwdziała negatywnym zmianom w układzie ruchu. Systematyczna aktywność fizyczna przyczynia się do zmniejszenia dolegliwości bólowych w chorobach układu kostnego.
Regularne ćwiczenia są niedrogim i dostępnym dla każdego lekarstwem. Należy jednak pamiętać, aby lekarz zalecił odpowiednią aktywność dla danego pacjenta i wskazał ćwiczenia, których nie należy wykonywać z określonymi schorzeniami.